جلد شانزدهم - صفحه 320 - صلح تحميلي يعني تشويق جاني به جنايت
صفحه : 320
اين همه جريمه ها كه وارد شده است به شما، تلافي بشود! اين معناي آتش بس نيست ،اين معناي صلح نيست . ما همان مطلبي كه از اول گفتيم ، همه دولتمردان ما همان مطلب رامي گويند. بايد بي قيد و شرط، اينها بيرون بروند، نروند، بيرونشان مي كنيم بي قيد و شرط.و اگر زيادتر بمانند براي خودشان ضرر زيادتر دارد. هر چه بمانند ضررش براي آنها زياداست و بايد تمام [ضرر]هايي كه به ما وارد كرده اند، ما حالا مقدارش را نمي دانيم ،كارشناس بايد بيايد بگردد مقدارش را معلوم كند كه چقدر مقدارش است آن هم بايدتحقق پيدا كند و بايد مجرم هم معلوم بشود كه كي است .
و ما بعد معنوي اين كار را داريم . ما اگر عراق ، دست بردارد اين حزب بعث از عراق وبرود گم شود سراغ كارش و مردم عراق خودشان ، اين مردم مظلوم خودشان براي خودشان حكومت تعيين كنند، يك شاهي از آنها نمي خواهيم ، براي اينكه آن بعدمعنوي ديگر نيست در كار؛ براي آنكه آن مجرم رفت و تمام شد، آن بعد معنوي نيست در كار ديگر. ما بعد معنوي قضيه را بايد [حل ] بكنيم . ما مسئول اين جوانها هستيم . مامسئول اين ارتش هستيم . ما مسئول اين زنها و مردهايي كه بچه هايشان و جوانشان را ازدست داده اند، هستيم . مگر ما مي توانيم كه بي قيد و شرط بگوييم كه بياييد صلح بكنيم ،چون ما مي خواهيم برويم كمك شما بكنيم ؟ اين مسلك اسلام نيست كه ما بخواهيم كمك آنها بكنيم ؟ و يك رشوه هم بدهيم . بله ، بعضي حكومتها اينطوري هستند.نفتهايشان را مي دهند و التماسشان هم مي كنند. اين حكومت اسلامي نيست اينطور.
صلح تحميلي يعني تشويق جاني به جنايت
ما آن چيزهايي كه از اول گفته ايم تا حالا سرش هستيم . يك قدم اينطرف و آنطرف نيست در كار. نمي خواهيم كه تحميل كنيم . يك چيز غير عقلي و غيرعقلايي بگوييم ونمي خواهيم از آن چيزي كه هر عقلي مي پذيرد عقب بنشينيم ؛ آن هم به واسطه آن بعدمعنوي كه دارد، به واسطه اينكه آدم جاني را نبايد در جنايتش تشويق كرد. ما اگر صلح بكنيم ، معنايش تشويق كردن اين جاني است به جنايتش . ما صلح مي خواهيم ، خيلي هم
