تبیان، دستیار زندگی

جلد شانزدهم - صفحه 11 -  مباهات به نمازهاي جمعه مناطق جنگي

صفحه : 11

خود اين مردم بعد از اينكه اينهمه فشار را در سالهاي طولاني ديدند، كم كم احساس كردند كه بايد اين عمل را انجام بدهند و بحمدالله روحانيون و همين طور خطبا براي بيدار كردن مردم حظ وافري داشتند. وقتي يك انقلاب از خود مردم شد اين را نمي شودبا يك دسته اي ، بلكه با يك لشگرهايي اين را بر هم زد. مي شود كه - فرض كنيد - يك قدرت بزرگ مثل امريكا حمله كند به ايران و ايران را بگيرد، لكن نمي تواند انقلاب را به هم بزند، نمي تواند كه اين مردم را رام كند. ما ديديم كه قدرت به آن بزرگي شوروي به افغانستان حمله كرد، منتهي با يك صورتي كه غير حكومت افغانستان خواسته اين را،لكن وقتي وارد شد قدرت و قواي او به افغانستان ، فشل شد و الان به نظر مي رسد كه پشيمانند، لكن رويشان نمي آيد بگويند. اگر امريكا - فرض كنيد - بيايد ايران را بگيرد،ابتدا بتواند يك همچه كاري بكند، نمي تواند در اينجا ادامه پيدا كند؛ مي تواند كه طياره هايش را، جنگنده هايش را بفرستد و شهرها را بمباران كنند و اينها، ولي وقتي آمدند روي زمين ، مردم آنها را با چنگ و دندان از بين مي برند. اينهايي كه خيال مي كردند كه با يك عده اي مي توانند كه ايران را برگردانند از اين حال ، اينها از باب اينكه نه اسلام را شناخته بودند و نه مردم ايران را و نه اين تحول عظيمي را كه در ايران پيدا شدو شما مي بينيد و همه مي بينيم كه در خوزستان و آنجاهايي كه مركز جنگ و آنهمه بساطهست ، مردم چطور مقاوم هستند.

مباهات به نمازهاي جمعه مناطق جنگي

من وقتي جماعتهاي روز جمعه بعضي از بلاد خوزستان را، مثل آبادان و اهواز، اينهارا و دزفول و اينها را مي بينيم واقعا پيش خودم يك مباهاتي مي كنم كه ما يك همچه جاهايي را داريم . اسلام يك همچه مناطقي را دارد؛ منطقه اي كه هر آنش دارد بمباران مي شود، جماعتش به آن قدرت ، امام جماعتهايش به آن قدرت صحبت مي كند،جمعه اش به آن طور با عظمت ايجاد مي شود. جمعه اي كه در بلاد جنگي ايجاد مي شودغير جمعه اي است كه در تهران يا در قم يا در جاهاي ديگر ايجاد مي شود، آنجا يك