تبیان، دستیار زندگی

جلد پانزدهم - صفحه 471 -  تكيه اسلام بر اخوت مومنين

صفحه : 471

دشمن قشر ديگر. پس ما مي بينيم كه آن چيزي كه آنها اصرار به آن دارند اين است كه مابا هم مجتمع نشويم ، ما با هم برادر نباشيم ، مسلمانها در هر جا كه هستند با اشكال مختلفه [باشند]؛ يك شكل آن ملي گرايي ، آن مي گويد ملت فارس ، آن مي گويد ملت عرب ،آن مي گويد ملت ترك . اين ملي گرايي كه به اين معناست كه هر كشوري ، هر زباني بخواهد مقابل كشور ديگر و زبان ديگر بايستد، اين آن امري است كه اساس دعوت پيغمبرها را به هم مي زند. پيغمبرها كه از اول تا ختمشان آمده اند، مردم را به برادري ، به دوستي ، به اخوت دعوت كرده اند. در مقابل آنها يك قشرهاي تحصيلكرده در دامن غرب يا شرق آمده اند و ندانسته ، اكثرا ندانسته و بعضي هم دانسته قضيه ملي گرايي راپيش كشيده اند، ملت عرب بايد چطور باشد، در مقابل اينكه اسلام و ملت مسلم بايد چه باشند، ملت عرب بايد چه باشد، ملت فارس بايد چه باشد، ترك بايد چه باشد.

تكيه اسلام بر اخوت مومنين

رنگهاي مختلف ، اين رنگ ، رنگ سفيد است ، آن رنگ ، رنگ سياه است ، آن زرداست ، تمام اين مسائل ، مسائل تفرقه افكن از اين قدرتهاي بزرگ و شيطانهاي بزرگ است كه بين ملتها و بين افراد انسانها مي خواهند تفرقه بيندازند و ما از آن طرف مي بينيم كه اسلام تكيه كرده است بر اخوت با تعبيرهاي مختلف . انما المومنون اخوه (2) از آن استفاده مي شود كه كانه مومنين هيچ شاني ندارند الا برادري ، همه چيزشان در برادري خلاصه مي شود. در مقابل اين كلمه و ساير كلماتي كه در قرآن كريم هست ، آنها؛ ابرقدرتهاديده اند كه اگر اين كلمه و امثال اين كلمه تحقق پيدا بكند آنها ديگر نمي توانند در اين كشورها دخالت كنند.

شما ملاحظه بفرماييد كه در اين سالهاي اخيري كه ملت ايران به تاييد خداي تبارك وتعالي قيام كرد و قشرهاي ميليوني آنها، چه قشرهاي روحاني و چه قشرهاي دانشگاهي در كنار هم فعال شدند و همه ملت متحد شدند، چه معجزه اي ايجاد كردند. اين برادري

2- سوره حجرات ، آيه 10: "جز اين نيست كه همه مومنين با هم برادرند".