جلد دوازدهم - صفحه 335 - فرمايشي بودن مجلس قبل از انقلاب اسلامي
صفحه : 335
فرمايشي بودن مجلس قبل از انقلاب اسلامي
در طول تاريخ مشروطيت نمي توانيد پيدا كنيد كه همه ايران خودشان راي داده اند،حتي در آن دوره هاي اول ، بله ، تهران در آن دوره هاي اول خودشان راي مي دادند، لكن
كه اينها كارشكني كردند.
در طول مدتي كه مجلس شوراي ملي آنها بود، حتي يك دفعه نشد كه مردم ، مردم سراسر كشور، آزاد راي بدهند. آن وقتي كه رضاخان نبود و محمدرضاخان نبود و زمان قاجار، من يادم هست ، آن وقت خانها بودند، شاهزاده ها بودند، خانها دسته دسته اين مردم را به زور مي آوردند و به صندوقها راي براي خودشان مي گرفتند، مردم هيچكاره بودند، نمي دانستند چيست ، يك ورقه اي را به آنها مي دادند، اينها هم مي آوردند توصندوق مي ريختند. زماني كه رضاخان سلطه پيدا كرد، و محمدرضا سلطه پيدا كرد كه همه مي دانيد كه يعني زمان محمدرضا را اكثرا ديديد كه به مردم ارتباطي نداشت . خودمحمدرضا گفت ، در يك گفتگويي گفته است به اينكه ليست اين وكلا را از سفارتخانه هامي فرستند پيش ما، مي خواهد بگويد حال اين جور نيست ، مي فرستادند پيش ما و ماهمانها را ملزم بوديم كه تعيين كنيم . اين يك اقراري است از يك كسي كه به غصب سلطنت بر اين مملكت مي كرد، و مطلع بود بر مسائل . و اين ما را مي شناساند كه به مامي فهماند كه افرادي كه آن وقت در اين مجالس بود چه اشخاصي بودند. افرادي بودندكه با ليست سفارت امريكا يا با ليست سفارت شوروي تحميل مي شدند. اين حرفي است كه محمدرضا گفت كه ليستها را مي فرستادند. اين را براي اين تعريف كرد كه مي خواست بگويد من ديگر اينطور نيستم . حتي پدرش را تضعيف كرد كه خودش رو بيايد و مردم به خودش توجه پيدا كنند. اين اقراري بود كه ايشان كرد كه ليست را مي فرستادند و ما مجبوربوديم كه همان ليست را، افراد را تعيين كنيم . اين نمايانگر اين است كه اينهايي كه تومجلس شوراي ملي بودند نه شوراي اسلامي ، اينها چه اشخاصي بودند؛ اينها نوكرهايي بودند كه نوكرهاي خارجي بودند، و با زور اين نوكر بزرگها، اينها مي رفتند در مجلس .
