تبیان، دستیار زندگی

جلد یازدهم - صفحه 264 -  ظلم ستيزي و عدالت گستري

صفحه : 264

زمان رسول الله سيزده سالي كه در مدينه بودند هيچ سالي بي جنگ نبود. همه اش جنگ بود. جنگ نه جنگي كه اين حكومتها مي كنند. براي رساندن مردم به سعادت .پيغمبرها مي بينند كه مردم غرق دارند مي شوند؛ غرق در آتش مي شوند. آنها مي بينند آن ظلمتهايي كه به ماها احاطه كرده است ، و آن چيزهايي كه ما را دارد مي كشد طرف چاه ويل ؛ جهنم . آمده اند كه ماها را نجات بدهند. با موعظه نجات بدهند. با زور نجات بدهند.

پيغمبر اكرم - در يك جايي نقل است كه - ديدند كه يك عده اي را اسير كرده اند ودارند مي آورند. - اينطور هست كه - فرمود من بايد با غل و زنجير اينها را به بهشت ببرم .پيغمبرها آمدند كه مردم را هدايت كنند. نيامدند جهانگيري كنند. نيامدند كه سلطنت كنند. نيامدند كه يك قدرتمندي كنند. همه قدرتهايشان را روي هم مي گذارند كه نجات بدهند اين انساني كه بايد يك موجود الهي باشد. يك موجود ملكوتي باشد، و حالا ازحيوان پست تر شده است . آنها براي اين خدمت آمده اند. براي خدمت به انسان آمده اند.

ظلم ستيزي و عدالت گستري

رسالت پيامبران ، نجات انسانها

انسان اصلش بحث آنهاست ، و ساختن انسان بحث آنهاست . ديگر رژيمها اصلا به اين مطلب توجهي ندارند، و نمي دانند قصه چيست . نمي فهمند اينجا را. آنها همان جهات حيواني را تقويت مي كنند. جهت سبعي (1) را تقويت مي كنند. آدم خوري را،آدم كشي را. انبيا مي خواهند مردم را از اين ظلمتها، از اين گرفتاريها، از اين ظلمها، از اين ستمگريها بيرون بياورند.

كوشششان اين است . كوشش همه مردم بايد اين باشد كه زير بار ظلم نروند. همان طوري كه ظلم حرام است ، زير بار ظلم رفتن هم حرام است . مظلوم شدن غير زير بار ظلم رفتن است . آدم بايد تا آنجا كه قدرت دارد زير بار ظلم نرود. يك وقت زور است ديگر،

1- درندگي .