تبیان، دستیار زندگی

جلد یازدهم - صفحه 198 -  راه طولاني جهت رسيدن به مقصد

صفحه : 198

و امر دومي كه بود، اين بود كه همه قشرها با هم متحد شدند. در اين مسئله همه متحدبودند. اگر يك اشخاصي هم بودند كه انحرافي داشتند، در اين شوري كه مردم داشتند،آنها ساكت بودند، كارشكني نمي كردند. همه با هم مجتمعا عمل كردند و پيش رفتند وهمه با هم اسلام را مي خواستند. اين دو تا مطلب اساس پيروزي اين مملكت بود. و اگر ماخيال كنيم كه الان ما تا آخر مسئله را حل كرده ايم يك خيال باطلي است . ما الان اگراوايل راه نباشيم ، بين راه هستيم ، [هنوز] نرسيديم به آن مقصدي كه داريم . خوب مقصدبزرگ ما اين بود كه اينهايي كه تصرف در مملكت ما داشتند، مستشارهايشان در مملكت ما كار مي كردند، همه چيز ما را آنها نظارت مي كردند، دستور از آنجا صادر مي شد ودولتها عمل مي كردند، خود محمدرضا اين را اقرار كرد كه از سفارتخانه ها تعيين مي كردند كه وكلا كي باشند و ما هم عمل مي كرديم . منتها اين اين را كه گفت ،مي خواست بگويد كه نه ، حالا ديگر ما آنطور نيستيم . در عين حالي كه پدرش رااينطوري معرفي كرد. خودش هم در اوايل امر، خودش را اين جوري معرفي مي كرد.لكن اينكه گفت ، ناشيگري كرد. روي اين نظر گفت كه مي خواست حالا بگويد كه من ديگر حالا آنطور نيستم و بعد هم همه فهميدند كه در زمان اين [شاه ] بسيار بدتر بود

راه طولاني جهت رسيدن به مقصد

است كه ما مطالعه كنيم در حال ملت . گوش بدهيم به صداي ملت ببينيم چه مي خواهد.ملتي كه همه فرياد مي زنند كه ما جمهوري اسلامي مي خواهيم ، "نه شرقي و نه غربي ،جمهوري اسلامي " ما ديگر حق نداريم كه بنشينيم بگوييم كه نه ، اين ملتي كه قيام كرده اند، براي اين قيام كرده اند كه دمكراسي باشد. در اسلام همه چيز هست به معناي سالمش . اما ما مي بينيم كه همه مردم دارند مي گويند كه ما جمهوري اسلامي مي خواهيم .ما حق نداريم كه تاويل كنيم و بنشينيم خودمان هر چه دلمان مي خواهد بگوييم كه نخير،مردم كه اين حرفها را دارند مي زنند، يك چيزي ديگر را ما گردنشان بگذاريم . اين خلاف واقع است .