یك سوال قرآنی از علامه طباطبایی

از استاد پرسیدم :

مقصود از "وجه خداوند" چیست؟

آنجا كه مى‌فرماید: "كل شى ء هالك الا وجهه" _{(قصص: 88)}

هر چیز نابود است، بجز وجه او.

استاد فرمودند:

خداوند سبحان مى فرماید: "ما عندكم ینفد، و ما عند الله باق" _{(نحل: 96)}

هر چه نزد شماست نابود مى گردد و پایان مى پذیرد، و تنها آنچه نزد اوست باقى و پایدار است .

از این آیه شریفه به ضمیمه آیه پیش استفاده مى شود كه "وجه خدا" همان "ما عند الله" است. در جاى دیگر نیز مى فرماید: "و لاتحسبن الذین قتلوا فى سبیل الله امواتا، بل احیاء عند ربهم یرزقون" _{(آل عمران : 169)}

و هرگز كسانى را كه در راه خدا كشته شده‌اند، مرده مپندار، بلكه نزده اند كه نزد پروردگارشان روزى داده مى‌شوند.

و نیز مى‌فرماید: "و لاتقولوا لمن یقتل فى سبیل الله اموات ، بل احیاء و لكن لاتشعرون" _{(بقره : 154)}

كسانى را كه در راه خدا كشته مى شوند، مرده نخوانید، بلكه زنده اند، ولى شما نمى‌دانید.

با ضمیمه كردن این آیات به آیات پیش استفاده مى شود كه "شهداء"، "وجه الله" هستند و فنا و زوال ندارند، زیرا "عند الله" و "عند ربهم" هستند، و هر چه "عندالله" است باقى و پایدار است . و ائمه علهیم السلام بالاترین شهداء هستند.