این روستای عجیب، محل خودکشی پرندگان است!

خودکشی پرندگان، پدیده ای نادر که هر جایی اتفاق نمی افتد و برای دیدن آن باید به روستای جاتینگا در هند بروید. در این روستا در ماه های شهریور تا آبان، یعنی درست در اواخر بارندگی های موسمی صدها پرنده بومی و مهاجر دست به خودکشی می زنند! بعد از غروب بین ساعت ۷ تا ۱۰ شب، صدها پرنده از آسمان فرود می آیند و خودشان را به ساختمان ها و درختان می کوبند تا بمیرند!

از آن جایی که پدیده خودکشی در بین پرندگان اتفاقی عجیب و نادر است این اتفاق همه را حیرت زده کرده است. اگر چند سال پیش از محلی ها درباره علت این اتفاق می پرسیدید مطمئنا به شما جواب می دادند که در آسمان روستا روح شیطان زندگی می کند، روحی که پرندگان را وادار می کند که از آسمان به پایین بیایند و به زندگی شان پایان دهند.

البته که این باور واقعیت ندارد، بعد از چندین مطالعه و آزمایش علمی، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که این پرندگان به خاطر مه ای که در اطراف وجود دارد در جهت یابی دچار مشکل می شوند. آن ها هر کجا که نور ببینند جذب آن می شوند و به سمتش پرواز می کنند برای همین گاهی در حین فرود به درختان و دیوارها برخورد می کنند. بعضی از آن ها می میرند و بعضی ها هم به طرز غم انگیزی زخمی می شوند. پرندگان زخمی چنان گیج و آشفته می شوند که دیگر هیچ مقاومتی در برابر مردم روستا انجام نمی دهند و خیلی راحت شکار می شوند.

مطالعات همچنین نشان می دهد که این پرندگان از سمت شمال به روستا می آیند و فقط در قسمت خاصی از این روستا فرود می آیند، جایی که ۱٫۵ کیلومتر طول و ۲۰۰ متر عرض دارد برای همین نورهایی که در سمت جنوبی روستا قرار دارد هیچ پرنده ای را جذب نمی کند. پرندگانی که قربانی می شوند راه زیادی را برای مهاجرت طی نکرده اند، ۴۴ نوع از این پرنده ها در دسته پرندگانی اند که ذاتا خودکشی گرا هستند و بیشتر آن ها از دره ها و دامنه های تپه های اطراف به این روستا می روند. تعدادی از این پرنده ها شامل بوتیمار سیاه، حواصیل برکه ‌نشین و … هستند.

دانشمندان و کسانی که برای تماشای پرندگان به این روستا می روند چیزهای جالب دیگری را هم کشف کرده اند؛ به نظر می آید که بیشتر پرندگان خودکشی گرا سکونتگاه طبیعی خودشان را به دلیل سیل و بارندگی های موسمی از دست می دهند برای همین دست به مهاجرت می زنند و روستای جانتینگا هم در سر راه آن ها قرار دارد اما این که چرا این پرنده ها در شب پرواز می کنند و اینکه چرا همیشه در همین روستا گیر می افتند مشخص نیست.

به  گفته یک پرنده شناس معروف در آسام، این پدیده، خودکشی نیست بلکه پرنده ها به روشنایی نور جذب می شوند و به سمت هر چیزی که منبع نور داشته باشد پرواز می کنند. با این حال این پدیده هنوز هم که هنوز است همه ی کسانی را که در زمینه پرندگان مطالعه می کنند کاملا گیج کرده است. «سلیم علی»، معروف ترین مختصص پرندگان در هند می گفت: عجیب ترین نکته درباره این پدیده برای من این بود که بیشتر پرندگانی که فقط در روز فعالیت می کنند به محض تاریکی هوا به خواب می روند اما این پرنده ها از این قائده استثناء هستند برای همین این پدیده باید از جنبه های مختلف مورد مطالعه قرار بگیرد.

اولین بار شخصی به اسم «زمی ناگاس» در اوایل دهه ۱۹۰۰ پدیده خودکشی پرندگان را در روستا دید او آنقدر تحت تاثیر این صحنه قرار گرفته بود که از شدت ترس، زمینش را فروخت و از روستا رفت. دیگر ساکنان روستا هم این پدیده را دیدند اما آن را هدیه ای ای از جانب خدا می دانستند! البته مردم این روستا اصلا هم اشتباه نمی کردند چون این پدیده هم حیات وحش زیادی را به این روستا می کشاند و هم توریستان را.

چند روز بعد از بارندگی های موسمی که در روستاهای دیگر چندان خبری از توریست نیست پرندگان، توریستان زیادی را به این روستا جذب می کنند. از طرفی پرنده های زخمی شده به راحتی شکار و تبدیل به غذاهای خوشمزه می شوند. جالب است که هر سال روستاییان، چراغ ها و فانوس ها را روشن می کنند تا پرندگان را جذب کنند و به دام بیندازند. حتی در روستا، فستیوالی به اسم فستیوال خودکشی پرندگان هم برپا می شوند تا تعداد توریستان بیشتر و بیشتر شود. اولین دوره این فستیوال در سال ۲۰۱۰ برگزار و استقبال زیادی هم از آن شد.

اگر شما هم دوست دارید پدیده نادر خودکشی پرندگان را  ببینید، نزدیک ترین فرودگاه، فرودگاه شهر گواتی در ۳۵۰ کیلومتری این روستا است. البته برای این سفر باید تا اواخر شهریور منتظر بمانید!

---

منبع:مجله گردشگری الی گشت به نقل از  odditycentral.com