پیشگویی عجیب در قرآن
زمان مرگ ماه و خورشید مشخص شد!
در باور مسلمانان یکی از معجزات قرآن کریم، پیشگوییهای آن در رابطه با مسائل مختلف است که با گذر زمان این پیشگوییها برای بشر کم و بیش به اثبات رسیده است.
قرآن کریم کتابی است که در ابعاد مختلفی دارای اعجاز است. یکی از موارد اعجاز آن پیشگویی موضوعات مختلف است که با گذر زمان تعدادی از آنها توسط دانشمندان و متخصصان اهل فن به اثبات رسیده که البته این داستان ادامه دارد.
خداوند در قالب آیات قرآن، پیش بینی شناخته شدن آیات قرآن در آینده که در واقع همان اثبات حقایق قرآن و پیشگوییهای آن است را خبر داده است؛ سَنُرِیهِمْ آیَاتِنَا فِی الْآفَاقِ وَفِی أَنْفُسِهِمْ حَتَّىٰ یَتَبَیَّنَ لَهُمْ أَنَّهُ الْحَقُّ ... : آیات خـود را در دوردستهـا و در درون خـودشان به آنها نشان خواهیم داد تا جایی کـه بـرای آنها روشن شود که این قرآن حق است».(1)در جای دیگری میفرماید: وَكَذَلِكَ نُصَرِّفُ الْآیَاتِ وَلِیَقُولُوا دَرَسْتَ وَلِـنُـبَـیّـِنـَهُ لِقَوْمٍ یَعْلَمُونَ: «و به این شکل آیات را روشن میکنیم. بگذار بگویند که تو آنها را خواندهای. ما آن را (قرآن را) برای کسانی که میدانند (دانش دارند) نشان خواهیم داد». (2)
و در جایی دیگر اعجاز خود را از نظر علوم روز و اکتشافات علمی، این گونه بیان میکند "و نزلنا علیک الکتاب تبیانا لکل شیئی".(3)
قریب به 1400 سال پیش در سرزمین عربستان این موضوع علمی توسط خداوند در آیات قرآن کریم حول عنوان جمع شدن خورشید ماه برای مردم بیان شده است؛ ﴿وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ﴾﴿و خورشید و ماه یك جا جمع شوند﴾ در جایی دیگر این گونه بیان کرده است؛ (اِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ وَ اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ)
زمان مرگ خورشید تعیین شد
یکی از پیشگوییهای قرآن کریم در رابطه با خاموشی و به عبارتی نابودی خورشید است که در منابع دینی از مقدمات تمام شدن دنیا و برپایی روز قیامت از آن یاد میکنند.این پیشگویی را امروز گروهی از ستاره شناسان انگلیسی به آن رسیده اند و موفق شدند زمان نابودی خورشید را تعیین کنند.
این فرضیه که خورشید در پایان حیات خود تبدیل به یک کره آتشین بزرگ میشود و "نیروی جاذبه آن به حدی خواهد رسید که تمام اجرام آسمانی پیرامون خود از جمله سیاره زمین را به طرف خود جذب میکند"؛ اکنون توسط ستاره شناسان دانشگاه ساسکس انگلیس به اثبات رسیده است و آنان زمان پایان عمر خورشید را 6/7 میلیارد سال دیگر تعیین کردهاند.
این در حالی است که قریب به 1400 سال پیش در سرزمین عربستان این موضوع علمی توسط خداوند در آیات قرآن کریم حول عنوان جمع شدن خورشید ماه برای مردم بیان شده است؛ ﴿وَجُمِعَ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ﴾﴿و خورشید و ماه یك جا جمع شوند﴾ (4)
و در جایی دیگر این گونه بیان کرده است؛ (اِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ وَ اِذَا النُّجُومُ انْکَدَرَتْ) (5)
منظور از "جمع ماه و خورشید" چیست؟
مفسران تفسیرهاى گوناگونى ذكر كرده اند؛ گاه گفتهاند: هر دو در كنار هم قرار مىگیرند، و یا هر دو با هم از مشرق طلوع كرده در مغرب غروب مى كنند.در بیانی که یکی دیگر از مفسرین بیان کردهاند؛ جمع شدن خورشید و ماه ممکن است از این جهت باشد که با از بین رفتن تعادل «جاذبه» و «دافعه» کره ماه جذب به مرکز اصلى یعنى خورشید خواهد شد و هر دو بىفروغ مىگردند. (6)
«کوّرت» از ماده «تکویر» در اصل به معناى پیچیدن و جمع و جور کردن چیزى است، این واژه به معناى تاریک شدن یا افکندن نیز آمده است، و ظاهراً این دو معنا در مورد خورشید لازم و ملزوم یکدیگر است، به این ترتیب که خورشید تدریجاً لاغر و جمع و جور مىشود، و رو به تاریکى و بىفروغى مىگذارد.
وقتی خورشید لاغر میشود؛ اِذَا الشَّمْسُ کُوِّرَتْ
«کوّرت» از ماده «تکویر» در اصل به معناى پیچیدن و جمعوجور کردن چیزى است، این واژه به معناى تاریک شدن یا افکندن نیز آمده است، و ظاهراً این دو معنا در مورد خورشید لازم و ملزوم یکدیگر است، به این ترتیب که خورشید تدریجاً لاغر و جمعوجور مىشود، و رو به تاریکى و بىفروغى مىگذارد.«اِنْکَدَرَتْ» از مادّه «انکدار» به معناى تیرگى و تاریکى یا سقوط و پراکندگى است، و ظاهراً هر دو معنا در مورد ستارگان لازم و ملزوم یکدیگر است.
آرى طبق گواهى قرآن در پایان جهان، پرفروغترین مبدأ نور در منظومه شمسى ما که مایه روشنایى تمام سیّارات است خاموش و جمع مى شود، و ستارگان دیگر نیز به همین سرنوشت گرفتار مىگردند.
فخر رازى در یکى از عبارات خود مى گوید که بعضى «کُوِّرَتْ» را از ریشه «کور»! به معناى نابینا دانسته اند.(7)
دانشمندان امروز معتقدند انرژى خورشید که در فضا پخش مى شود از احتراق هستهاى به دست مىآید که سوخت آن هیدروژن و خاکسترش هلیوم است.(8)
و نیز به همین دلیل در هر شبانه روز سیصد و پنجاه هزار میلیون تُن! از وزن این کره کاسته مى شود، و همین امر سبب مىگردد که تدریجاً لاغر و کم نور شود و این همان جمع شدن و کم نور شدن، یعنى دو مفهومى است که در مادّه «تکویر» طبق گفته لغت شناسان وجود دارد.
پی نوشت:
1- 53 فصلت
2- 105 انعام 105
3- نحل (16)، آید 89
4- آیه 9 سوره قیامت
5- آیات 1 و 2 سوره تکویر
6- آیة الله ناصر مكارم شیرازی، پیام قرآن،ج 6، ص 33ـ34.
7- تفسیر کبیر، جلد 31، صفحه 66.
8- زندگى و مرگ ستارگان صفحه 92.