به دنبال ِ منشاء گرانش

 زینب شاه مرادی - مرکز یادگیری تبیان
به گزارش بیگ بنگ، متاسفیم، اما دانشمندان هم چنان به طور کامل نمیدانند گرانش چرا به وجود مى آید. به عبارتى، آن ها تنها اخیراً از طرز عملکرد آن آگاهى یافته اند. چهار سال پیش یافته هاى مبتنى بر ذرات بنیادى بوزون هیگز کمکى کرد براى مشخص کردن اینکه چگونه اشیا داراى جرم می شوند، اما اطلاعات چندانى راجع به منشاء گرانش در اختیار ما قرار نداد.
در قرن هفدهم، آیزاک نیوتن اولین شخصى بود که به طور رسمى ارتباطى بین افتادن سیب به زمین با “افتادن” زمین به دور خورشید را برقرار کرد. نیروى موثر در هر دو مورد گرانش بود و نیوتن آن را فقط به عنوان جاذبه اى که با افزایش جرم اشیا و کاهش فاصله آنها قوى تر می شد پذیرفته بود. آلبرت اینشتین بعد از چند قرن آمد و تفسیرى ارائه کرد: طبق نظریه نسبیت عام او، گرانش یک ویژگى از فضا-زمان، و تار و پودی از جهان است. هرچقدر شیئى جرم بیشترى داشته باشد، فضا-زمان را بیشتر خمیده خواهد کرد در نتیجه اشیا نزدیکتر به طرف یک دیگر خواهند “افتاد”. اگر شیئى جرم کافى داشته باشد، میتواند امواج گرانشى قابل توجهى ایجاد کند، مانند امواجى که دانشمندان در اوایل امسال براى اولین بارموفق به کشف آن شدند.
گرانش همچنین یکى از چهار نیروى اصلى جهان است ( نیروهاى دیگر الکترومغناطیس و نیروهاى اتمى قوى و ضعیف میباشند). از آن جایی که این نیروها از “ذرات حامل نیرو” براى ابلاغ کردن نیرو به ذرات دیگر استفاده می کنند، براى اینکه گرانش بتواند مناسب با این مدل باشد، تمام اجسام باید از خود گراویتون ساتع کنند که به طور فیزیکى گرانش در بر داشته باشند. البته گراویتون ها هنوز در مرحله نظریه هستند. تلاش براى تطبیق دادن این تفاسیر متفاوت از گرانش و درک ماهیت واقعى آن یکى از بزرگ ترین مسائل حل نشده در فیزیک است. با این وجود آنچه ما می دانیم نشان میدهد که عدم گرانش غیر ممکن است.



منبع: http://bigbangpage.com