تبیان، دستیار زندگی

آیا دوست دارید بدانید پیامبر و امامان ما (علیهم السلام) چگونه به کودکان اظهار محبت می کردند؟


شما به خوبی می دانید که دوست داشتن تنها کافی نیست و باید این حس درونی خود را به فرزندان خود ابراز کنیم.


پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله )فرمودند:وقتی که کسی را دوست دارید محبت خود را ابراز کنید اظهار محبت صلح و صفا به وجود می آورد و شما را به هم نزدیک می سازد.


روش های اظهار محبت در رفتار معصومین (علیهم السلام) با کودکان:


۱- کودکان را به بالا و پایین انداختن به همراه آن شعر خواندن(در سیره حضرت زهرا سلام الله علیها).



۲- بوسیدن کودکان (در رفتار معصومین «علیهم السلام» بسیار مشاهده شده است).



۳-اگر به کودک وعده می دهید به آن وفا کنید ( سفارشات معصومین (علیهم السلام).


۴-کودکان را احترام و تکریم کردن و برای کودکان و فرزندان خود شخصیت قائل شدن.


۵- به فرزندانمان بگویم که آنها را دوست داریم واز آنها راضی هستیم ( البته به جا).


۶- بر پشت و شانه نشاندن (رفتار پیامبر و ائمه (علیهم السلام) با کودکان).


۷- اگر فرزندان شما متعدد هستند عدالت بین آنها فراموش نشود.


۸- دست نوازش با مهر ومحبت بر سر کودکان کشیدن.


۹- در آغوش گرفتن و بر زانوهای خود نشاندن.


۱۰- نیازهای موجه کودکان را بر آوردن.


۱۱- هدیه دادن و احسان به کودکان.


۱۲- بازی کردن با کودکان.

سعی شما همیشه بر این باشد که محبت کردن به فرزندانتان را به جا خرج کنید.


اما « به جا خرج کردن» یعنی چه؟

یعنی برای اینکه می خواهید به کودک محبت کنید دنبال یک بهانه خوب بگردید مثلا در عوض کار خوبی که انجام می دهد برای او هدیه بخرید مثلا بگوید: این بستنی را برای تو خریدم چون فلان کار خوب را انجام دادی.


بچه ها داشتند بازی می کردند که امام صادق(علیه السلام) وارد بازی آنها شد امام با آنها بازی می کرد که ناگهان یکی از آن کوچولوها حرف بدی زد امام دست از بازی کشید بچه ها ناراحت شدند و از امام پرسیدند چرا با ما بازی نمی کنید امام فرمودند: تا زمانی که قول ندادید که دیگر حرف بد نزنید من با شما بازی نمی کنم .


بر گرفته از کتاب های:تربیت؛ ابراهیم امینی_ فرهنگ تربیت؛ عباس اسماعیلی یزدی - حقوق فرزندان در مکتب اهل بیت علیهم السلام؛ محمد جواد مروجی طبسی_ بیست اصل در تربیت؛ دکتر رفیعی- راهنمای پدران و مادران؛ محمد علی سادات

مساله محبت و چگونگی مهر ورزی نسبت به فرزندان موضوعی مهم و حساس است که تاثیر بسیار زیادی به نحوه شکل گیری شخصیت و رفتار یک کودک دارد.

 

 

مادر و کودک

بسیاری از والدین به دلیل عدم شناخت و آگاهی های لازم نسبت به این امر، در زمینه محبت به فرزندان دچار افراط و تفریط هایی می شوند که در تربیت کودک، مخرب است و اثرات سوء به دنبال دارد. عده ای از والدین در رفتار با کودکانشان، از چاشنی محبت استفاده نمی کنند و یا به حداقلی از آن اکتفا می کنند.

این موضوع ممکن است دلایل زیادی داشته باشد. دلایلی همچون موقعیت اجتماعی و شخصیتی خود والدین و شرایط نا مساعد اقتصادی و عاطفی موجود در خانواده، می تواند عواملی باشد که موجب کاهش احساس محبت امیز میان والدین و فرزندان باشد. عده دیگری از والدین نیز با تعریف نادرستی که از محبت دارند، تصور می کنند که باید تمام توان و نیروی خود را در راستای ارضای خواسته ها و تمایلات فرزندانشان صرف کنند که این اقدام هم نتایج مطلوبی را به دنبال نخواهد داشت.

آنچه مهم است اینکه به دنبال فهم درستی از تربیت و محبت به طور توامان باشیم.

مسلما محبت و ابراز علاقه، خواست طبیعی هر کودکی است که از این طریق می توان چشمان کودک را به آینده ای زیبا، روشن کرد و راه و رسم زیستن را در دل او زنده کرد. محبت همچون آب برای کودک حیاتی است و از طرفی نوع محبتی که کودک به آن نیاز دارد، با سایر افراد متفاوت است.

بهتر است باور کنیم که محبت والدین نسبت به فرزند، به گونه ای عجیب در تعیین سرنوشت آینده او موثراست. شاید به همین خاطر است که در رابطه با این موضوع احادیث بسیاری از پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله) و ائمه معصومین(علیهم السلام) نقل شده است.

در روایتی اینطور بیان شده است که فرزندان خود را زیاد ببوسید زیرا با هر بوسه برای شما مقام و مرتبتی در بهشت فراهم می آید.

پیامبر اکرم(صل الله علیه و آله) فرمودند:” به بزرگسالان خود احترام کنید و نسبت به کودکان خویش، ترحم و عطوفت نمائید.

ایشان در جای دیگر فرموده اند:” آن کس که فرزند خود را ببوسد، حسنه ای در نامه او ثبت خواهد شد و ان کس که فرزند خود را شاد کند، خداوند او را در قیامت مسرور می نماید.

در این زمینه روایات متعددی وجود دارد که همه آنها به اهمیت محبت و ابراز آن به کودک اشاره دارد. حال بعد از بیان این مطالب بهتر است بدانیم که کمبود و یا عدم محبت به فرزندان، چه عواقبی را به دنبال دارد.

 

فقدان محبت برای کودک، زمینه ساز ابتلای او به مشکلاتی از قبیل بی اشتهایی، بی خوابی، فریاد زدن و جیغ کشیدن در هنگام خواب، ترکردن رختخواب در روز و شب، تقلیدهای بی مورد، ادا و اطوارهای ناصواب برای نمایاندن خود، جلب محبت و لوس بازی، فراهم می کند.۱
فقدان محبت در سالهای اول زندگی و خصوصا چهار سال اول، باعث ایجاد انواع اضطرابها، تشویش، عصبانیت، نارضایتی، احساس انزوا، تندخویی و بداخلاقی می شود. چرا که در این سنین، کودک بیش از هر زمان دیگری به والدین خود اتکا دارد

کودکی که از جانب مادرش، محبت نبیند، دائما دچار احساس ناراحتی و عصبانیت است و نمی تواند احساس ترحم و شفقت به دیگران داشته باشد. احساسات این کودک در مسیری نادرست حرکت می کند و تنها به خواسته های شخصی خود فکر می کند و دچار خودخواهی است. چنین کودکی که با این روش تربیت و پرورش یابد، در برابر هر محبتی چه تصنعی و یا واقعی، تسلیم می شود. به این ترتیب بسیاری از دختران و پسرانی که در سنین نوجوانی دچار انحرافات اخلاقی و آسیب های اجتماعی می شوند، افرادی هستند که در کودکی با کمبود محبت و عاطفه از جانب والدین خویش، مواجه بوده اند.

عواطفی که تعدیل نشده باشد ممکن است موجب بروز ناهنجاریهای روحی و رفتاری از قبیل ماتم زدگی، افسردگی، اضطراب، بدبینی، منفی بافی، تبهکاری و بزه کاری شود. اما آنچه مسلم است اینکه افراط در محبت ورزی هم می تواند اثرات مخربی را به دنبال داشته باشد. یکی از نتایج زیاده روی در محبت، ایجاد عقده حقارت است.
کودک

کودکانی که بیش از اندازه مورد مهر و محبت واقع می شوند، لوس و از خود راضی بار می آیند و در طول زندگی شان، خصوصا در مواقع بروز مشکلات و سختیها، دچار حس حقارت و بدبختی می شوند و دست به اعمالی غیرعادی می زنند. به این ترتیب ممکن است تحمل برخی از ناملایمات زندگی برای آنها به قدری سخت باشد که آنها را دچار فشار روانی کند و یا حتی به دیوانگی و خودکشی برساند. چون کودکی که همیشه پدر و مادر خویش را تسلیم خواسته های خود کرده، شخصیتی دیکتاتور محور دارد و روحیه اش ضعیف است و به سرعت دلگیر می شود. به همین خاطر است که این کودکان در نبردهای زندگی خیل زود، شکست می خورند.

محبت های بی حساب باعث رشد گلخانه ای کودک می شود. یعنی اگر این کودک در شرایط متفاوتی قرار بگیرد ممکن است بشکند و فرسوده شود. به این ترتیب احساس اعتماد به نفس و استقلال کودک از بین می رود. این کودکان در بزرگسالی هم نمی توانند جایگاهی داشته باشند، چون توقعات آنها از جانب دیگران خریدار ندارد و همین امر موجب ایجاد حس شکست و ناراحتی در این افراد می شود.

امام باقر(علیه السلام) می فرمایند:”بدترین پدران کسانی هستند که در نیکی و محبت نسبت به فرزندان خود، از حد تجاوز کرده و به زیاده روی و افراط می گرایند.

پس با توجه به نکات مذکور به این نتیجه می رسیم که محبت باید با قاعده و اصول خاصی صورت گیرد و اگر در مسیر خود حرکت نکند، نمی تواند نتایج مناسب ومطلوبی را به دنبال داشته باشد.

بخش خانواده ایرانی تبیان

 

زن، سرچشمه محبت و موجودی بسیار عاطفی است. از وجودش مهر و محبت می‌بارد، زندگی‌اش به عشق بستگی دارد. دلش می‌خواهد محبوب دیگران باشد، هر چه محبوب‌تر باشد، شاداب‌تر خواهد بود و برای به دست آوردن محبوبیت تا سرحد فداکاری پیش می‌رود. اگر بداند محبوب کسی واقع نشده است، خود را شکست خورده و بی‌اثر می‌پندارد و بیشتر وقت‌ها پژمرده و افسرده خواهد بود. بدین جهت می‌توان به‌طور قطع مدعی شد که بزرگ‌ترین رمز زن داری اظهار محبت و علاقه است.

اگر زن بفهمد محبوب شوهرش نیست، از خانه و زندگی بیزار می‌شود، به فعالیت‌های خانه داری و بچه‌داری بی‌علاقه می‌شود و از خود می‌پرسد، چرا برای شوهری تلاش کنم که دوستم ندارد! زنی در دادگاه اعلام کرد: حاضر است افزون بر بخشیدن مهر خود، مبلغی هم به شوهرش بدهد تا با طلاق او موافقت کند، در حالی که از ازدواج آن‌ها تنها چهار ماه می‌گذشت. زن در ادامه گفت: چون شوهرم به طوطی‌های خود بیشتر از من علاقه‍مند است، نمی‌خواهم بیش از این با او زندگی کنم.

مهر و محبت خانوادگی در زندگی مشترک از هر چیزی باارزش‌تر است که خداوند بزرگ نیز در قرآن مجید آن را از نعمت های بزرگ بر بندگان خویش می داند. امام صادق علیه السلام می‌فرماید: «زن از مرد آفریده شده است و تمام توجهش به سوی مردهاست، پس همسرانتان را دوست بدارید». 

بسیاری از مکاتب اخلاقی در جهان پایه مکتب اخلاقی خود را روی محبت و عاطفه بنا می نهند. مثلا گاندی پس از مطالعه اپانیشادها به این نتیجه می رسد که در دنیا یک نیرو و یک نیکی وجود دارد و بس. آن نیرو، نیروی تسلط بر خویشتن است. هر کسی بر خود مسلط شد – به تعبیر او – بر جهان مسلط شده است و در همه جهان یکی نیکی وجود دارد و آن دوست داشتن دیگران است مانند دوست داشتن خود. این است که می گوییم اخلاق هندی بر پایه دوست داشتن بنا شده است.

در مسیحیت هم می بینیم که لااقل بر حسب ادعا بر محبت تأکید شده است. هندی ها که شرقی هستند دروغ و نفاقشان کمتر است. مسیحیها که غربی هستند اغلب فعل وارونه می زنند. این است که درباره آنها می گوییم به حسب ادعا. مبشران و مبلغان مسیحیت، حرفشان همواره این است که ما پیام آور محبتیم، مسیح پیامبر محبت بوده است، محبت بورز، عشق بورز، تا آن جا که می گویند اگر یک نفر به طرف راست صورتت سیلی زد طرف چپ صورتت را بیاور.

به آنهایی فکر کن که هیچگاه فرصت آخرین نگاه و خداحافظی را نیافتند.
به آنهایی فکر کن که در حال خروج از خانه گفتند :
"روز خوبی داشته باشی"، و هرگز روزشان شب نشد.
به بچه هایی فکر کن که گفتند :
"مامان زود برگرد"، و اکنون نشسته اند و هنوز انتظار می کشند.
به دوستانی فکر کن که دیگر فرصتی برای در آغوش کشیدن یکدیگر ندارند
و ای کاش زودتر این موضوع را می دانستند.

به افرادی فکر کن که بر سر موضوعات پوچ و احمقانه رو به روی هم می ایستند
و بعد "غرور" شان مانع از "عذر خواهی" می شود،
و حالا دیگر حتی روزنه ای هم برای بازگشت وجود ندارد.
من برای تمام رفتگانی که بدون داشتن اثر و نشانه ای از مرگ،
ناغافل و ناگهانی چشم از جهان فرو بستند،
سوگواری می کنم.

من برای تمام بازماندگانی که غمگین نشسته اند و هرگز نمی دانستند که :
آن آخرین لبخند گرمی است که به روی هم می زنند،
و اکنون دلتنگ رفتگان خود نشسته اند،
گریه می کنم.
به افراد دور و بر خود فکر کنید ...

کسانی که بیش از همه دوستشان دارید،
فرصت را برای طلب "بخشش" مغتنم شمارید،
در مورد هر کسی که در حقش مرتکب اشتباهی شده اید.
قدر لحظات خود را بدانید.
حتی یک ثانیه را با فرض بر این که آنها خودشان از دل شما خبر دارند از دست ندهید؛
زیرا اگر دیگر آنها نباشند،
برای اظهار ندامت خیلی دیر خواهد بود !

"دیروز"
گذشته است؛
و
"آینده"
ممکن است هرگز وجود نداشته باشد.
لحظه "حال" را دریاب
چون تنها فرصتی است که برای رسیدگی و مراقبت از عزیزانت داری.

اندکی فکر کن ...!

الهی عظم البلاء و برح الخفا وانكشف الغطاء ...

صدای مولاست كه دعا میكند بیاید و ما را از خواب غفلت بیدار كند .

نیم نگاهی به اخلاق در قرآن*

قرآن، موهبتی است که خداوند بر قلب رسول خدا نازل کرده است. راهنمایی است که انسان را به بهترین مسیر خوشبختی رهنمون می سازد.

قرآن، مجموعه ای کامل از معارف بشری و علوم انسانی را در بر می گیرد. یکی از بخش های مهم قرآن، «اخلاق» است. اخلاق در قرآن اهمیت فراوانی دارد. و در آیات فراوانی، تزکیه نفس ـ که محور اصلی اخلاق محسوب می شود. به عنوان یکی از مهم ترین اهداف نزول قرآن و بعثت پیامبر اسلام مطرح شده است. اخلاق، با ملکات نفسانی، تهذیب نفس، رفتار فردی و روابط اجتماعی انسان ارتباط عمیق دارد. اخلاق روابط میان انسان و خدا را تنظیم می کند، روابط میان اعضای جامعه را سامان می دهد و فرد و جامعه را به رستگاری و کمال می رساند.

روابط اجتماعی انسان، محور مسایل اخلاقی است. از آنجایی که ارزش های اخلاقی ـ مثبت یا منفی ـ به کردار اختیاری مربوط می شود، زندگی اجتماعی نیز کم و بیش برای فرد، اختیاری است، نه جبری.

هر فرد، وجودی مستقل است که روح، اراده، فکر و شناخت مستقل دارد. او به اختیار خود می تواند به صورت جمعی یا فردی زندگی کند و به اندازه ای که انسان در امر زندگی جمعی اختیار دارد، می تواند در حوزه علم اخلاق، مورد بحث قرار گیرد.

اجتماعی زیستن و تقویت پیوندهای اجتماعی، هیچ کدام به خودی خود ارزش ذاتی ندارد؛ بلکه در پرتو عواملی چون غریزه، عاطفه و عقل، ارزشمند می شود. انسان، با عقل خود درک می کند که برای فراهم کردن نیازهای زندگی خویش، به همکاری دیگران نیازمند است.

تکامل معنوی و تأمین نیازهای مادی انسان، در گرو زندگی اجتماعی است. اگر جامعه نباشد، نه تنها نیازهای زندگی مادی فرد برطرف نمی شود، بلکه تعلیم و تربیتی هم صورت نمی گیرد و رشد معنوی و اخلاقی هم تحقق نمی یابد. از این رو عقل، به لزوم معاشرت با دیگران و همکاری با آنان حکم می کند.

با توجه به انواع نیازهای افراد به یکدیگر ـ اعم از مادی و معنوی ـ می توان گفت که اصیل ترین نیازها، در محیط خانواده پاسخ داده می شود. در محیط خانواده، زن و مرد، نیازهای عاطفی یکدیگر و فرزند، نیاز تکوینی و مستقیم خود به پدر و مادر را تأمین می کند. مهم ترین عامل دوام و رشد خانواده، عاطفه و محبت اعضای خانواده به یکدیگر است. اگر زندگی خانوادگی به حکم عقل ضرورت داشته باشد، بهترین عامل برای استحکام و بقای آن، برانگیختن عواطف متقابل افراد خانواده نسبت به یکدیگر است. عواطف، گاهی تابع عوامل طبیعی هستند و به دنبال تأثیر آن شکوفا شده و جهت خاص خود را پیدا می کنند؛ مثل عواطف خانوادگی که در نتیجه تشکیل خانواده، میان پدر و مادر و فرزندانشان برقرار می شود. گاهی نیز پس از اینکه انسان ها به حکم عقل، برای تأمین نیازهای مادی و معنوی خود، به زندگی اجتماعی وارد شدند، عواطف متقابلی نیز میان آنان پدید می آید.

نقش «عاطفه» در پیوندهای اجتماعی بسیار مهم است، اما اهمیت آن بدین معنا نیست که به عنوان ارزشی مطلق از آن یاد شود. ارزش عواطف، در چارچوب مصلحت خانواده است و ارزش خانواده نیز از مصالح کلی جامعه پیروی می کند. عواطف تا جایی ارزشمند هستند که در تأمین چنین مصالحی نقش مثبت داشته باشند. به همین منظور، باید در کنترل عقل باشند و ارزش فعالیت های عاطفی، در تأیید «عقل» است.

رعایت حد اعتدال و پرهیز از افراط و تفریط در عواطف خانوادگی ضرورت دارد. رعایت حدّ اعتدال باید به گونه ای باشد که در ضمن تقویت روابط خانوادگی و تحکیم بنیان خانواده، هیچ گونه سهل انگاری را در انجام وظایف اجتماعی خانواده به دنبال نداشته باشد. تفریط در عواطف خانوادگی، بی توجهی، عدم احساس مسؤولیت و کمبود محبت اعضای خانواده نسبت به یکدیگر است. افراط در آن به این معناست که روابط خانوادگی، چنان اصالت پیدا کند که به روابط اجتماعی خانواده هم سرایت کرده، اعضا را از انجام وظایف خود در اجتماع باز دارد؛ مانند آنکه دلبستگی دو همسر به یکدیگر، مرد را از رفتن به جهاد یا مسافرت های ضروری باز دارد. نادیده گرفتن عواطف در خانواده، دلیلی جز خودخواهی و خودمحوری افراد ندارد. خودخواهی، اغلب ریشه در عقده هایی دارد که پیش از تشکیل خانواده در انسان به وجود آمده است. تحقیرهایی که در دوران کودکی آثاری منفی در روح او بر جای می نهد و او را برمی انگیزاند تا برای جبران یا انتقام گیری، در انتظار فرصت نشیند. چنین افرادی، به جای عبرت گرفتن و پرهیز از این گونه رفتارها، خود به ایفای همان نقش می پردازند و حتی در این زمینه، از آیات، روایات و احکام الهی نیز سوء استفاده می کنند؛ مثلاً اگر اسلام در بعضی آیات یا روایات، به زن فرمان می دهد که از مرد پیروی کند ـ بی آنکه به فلسفه اصلی آن توجه کنند ـ آن را دستاویزی برای زورگویی و تحمیل افکار و نظریات خود بر اعضای خانواده قرار می دهند؛ در صورتی که هیچ گاه چنین زورگویی هایی مورد نظر نیست و کسی که چنین می کند، نزد خداوند مسؤول خواهد بود. محدوده اختیارات مرد به عنوان مدیر در محیط خانواده مشخص است و باید در همان حد، به مدیریت خانواده بپردازد تا جمع خانواده پراکنده نشود. این مسأله، هیچ گاه به معنای فرمان روایی مطلق مرد در محیط خانواده نیست. در دیدگاه اسلام، اساس زندگی خانوادگی بر محبت است. در قرآن آمده است که:

«یکی از نشانه های خداوند این است که برای شما از جنس خودتان، همسرانی آفرید تا در کنارشان بیارامید و میان شما و همسرانتان مودّت و رحمت برقرار ساخت.»1

آری، میان دو همسر، باید مهر و محبت برقرار باشد و آنان در کنار هم احساس آرامش کنند. اصل در زندگی خانوادگی، وجود فضایی آرام و محبت آمیز است. زن و شوهر باید تلاش کنند تا در محیط خانواده، میان اعضا آرامش به وجود آید و روز به روز، عواطف و محبتشان به هم بیشتر شود.

:ضرب و شتم نسبت به زنان شرم آورترین نوع خشونت و ناقض حقوق بشر است.

در ایران اکثر زنان به خاطر داشتن قلب مهربان. محبت و عاطفه. شرم و حیا و تلا‌ش برای جلوگیری از گسیختگی خانواده، آزارها را تحمل می‌کنند.

خشونت فیزیکی و بدنی،  ضرب و شتم همسر، خشونت روانی و کلا‌می‌مانند تحقیر شخصیت همسر، بی احترامی و عدم توجه به خواسته های زن. چهره و یا شرایط جسمانی زن،  همچنین خشونت اجتماعی شامل منع اشتغال و تحصیل، بی توجهی نسبت به زن. سو ء استفاده از سکوت زن و تحمل سختی ها. خشونت اقتصادی مانند نپرداختن خرجی و در نهایت صدمات و آزارهای غیر اخلاقی. از طریق تحمیل نسبت به همسر و در معرض فحشا و فساد قرار دادن وی به خاطر اعتیاد، مهمترین و شایع‌ترین انواع همسر آزاری مردان نسبت به زنان است.

و بیچاره زن همه این سختی ها را تحمل می کند تا بتواند در کنار شوهر و بچه هایش زندگی کند. حیرانم که خداوند چگونه محبتی در قلب این زنان افریده ؟؟؟

تاثیر ۷ میوه بر پوست صورت این روزها تب استفاده از انواع ماسک‌های زیبایی در میان خانم‌ها و حتی برخی آقایان به شدت افزایش یافته است اما جالب است بدانید که چون ماسک‌های صورت موجود در بازار مطابق با نیاز نوع پوست هر فرد ساخته نمی‌شوند ممکن است استفاده از آنها برای فرد زیان‌آور باشد بنابراین متخصصان پوست درباره عوارض استفاده از این ماسک‌ها در پوست‌های گوناگون هشدار می‌دهند....
دکتر حبیب انصارین، متخصص پوست و مو و عضو هیات علمی‌دانشگاه علوم پزشکی ایران می‌گوید: «متخصصان پوست گاهی به صورت تجربی و گاه به روش علمی‌فرمولاسیون مناسب پوست فرد را تجویز می‌کنند اما فرمولاسیون‌ ماسک‌های تجاری موجود در بازار ممکن است نه تنها برای پوست فرد مناسب نبوده بلکه آثار منفی به بار آورد.» وی در ادامه می‌افزاید: «برای مثال چنانچه پوست فردی خشک باشد و از دارویی حاوی الکل استفاده کند پوستش تحریک شده و حساس‌تر می‌شود. بنابراین شما که پوستی شاداب و با طراوت می‌خواهید و در این راه تا به حال پول فراوانی خرج کرده‌اید اما آن‌طور که انتظار داشته‌اید نتیجه نگرفته‌اید، بهتر است پول و وقتتان را بیش از این بیهوده هدر ندهید.
یادتان باشد که همیشه گران‌ترین و پرهزینه ترین راه بهترین راه نیست! بهترین، کم‌خطرترین و مقرون به صرفه‌ترین ماسک‌ها، در واقع همان ماسک‌های متشکل از آب‌میوه‌ها، پوست میوه‌ها یا بافت آنها هستند که در منزل می‌توان به راحتی آنها را تهیه و از آنها استفاده کرد اما اولین قدم این است که پوست خود را بشناسید تا بتوانید ماسکی مناسب برای پوست خود تهیه کنید.» حال که پوست خود را شناخته‌اید شما را با طرز تهیه چند ماسک مفید آشنا می‌کنیم. (این ماسک‌ها حتی اگر مفید واقع نشوند ضرری ندارند؛ امتحان کنید!)
● ماسک خرما
یک عدد خیار با پوست، یک تکه سیب‌زمینی خام با پوست، یک قاشق غذاخوری جوانه ماش، دو قاشق غذاخوری ماست پرچرب و یک عدد خرمای بدون هسته را با هم در مخلوط کن بریزید. بعد بگذارید به مدت ۱۰ دقیقه ماسک روی صورت بماند و سپس با آب ملایم بشویید. (توجه داشته باشید این ماسک به علت گرمی‌خرما می‌تواند در بعضی افراد ایجاد حساسیت کند. (این ماسک یک التیام‌دهنده موثر است و افرادی که پوست چرب دارند می‌توانند از این ماسک یک تا دوبار در ماه استفاده کنند.)
● ماسک آناناس
یک آناناس رسیده را پوست بکنید و در مخلوط کن بریزید تا به صورت مخلوط غلیظی در بیاید. سپس به همان اندازه الکل اتیلیک و یک لیوان روغن آفتابگردان به آن بیفزایید. حال روزی یک بار، هر بار ۲۰ تا ۳۰ دقیقه، این مخلوط را به صورت ماسک روی صورت خود قرار دهید و سپس با آب سرد بشویید. این ماسک تأثیر جالبی بر جوش‌های غرور به ویژه گلوله‌های چربی زیر پوستی دارد.
● ماسک هلو
یکی از بهترین ماسک‌های زیبایی را می‌توانید از هلو تهیه کنید. کافی است سه یا چهار هلوی تازه را بشویید و هسته آنها را خارج کنید. (لازم نیست پوست هلوها را بکنید.) هلوها را له کنید و با یک زرده تخم‌مرغ و یک قاشق غذاخوری پودر جوانه گندم کاملا مخلوط کنید و روی پوست صورت بمالید و ۲۰ دقیقه بعد آن را با آب سرد یا پنبه آغشته به گلاب پاک کنید. این ماسک در رفع خشکی پوست و ایجاد طراوت و تازگی و جلوگیری از چروک صورت بسیار مؤثر است.
● ماسک گلابی
یک گلابی رسیده را خرد کنید و روی پوست صورت بمالید و ۲۰ دقیقه بعد آن را با آب یا پنبه آغشته به گلاب از سطح پوست خود پاک کنید. این ماسک برای پوست‌های چرب و افرادی که منافذ پوستی آنها واضح و نازیبا شده بسیار مفید است.
● ماسک لیموترش
آب یک لیموترش تازه را بگیرید و با یک زرده تخم‌مرغ و چند قطره روغن بادام یا آفتابگردان مخلوط کنید و روی پوست بمالید و ماساژ دهید و ۱۵ دقیقه بعد آن را بشویید. این ماسک برای پوست‌های خشک مفید است.
● ماسک پرتقال
یک پرتقال را پوست بکنید. هسته‌ها و پوست‌های نازک پره‌های آن را جدا کنید و روی پوست صورت خود بخوابانید و پس از ۲۰ دقیقه با آب سرد بشویید. این ماسک برای درمان جوش‌های غرور جوانی مؤثر است ولی افرادی که پوست خشک دارند نباید آن را مصرف کنند.
● ماسک سفیده تخم‌مرغ
سفیده تخم مرغ را با همان مقدار الکل سفید مخلوط کنید و آن را با نوک انگشتان خود بردارید و روی پوست بگذارید و ماساژ دهید. روش ماساژ باید از پایین به بالا و از سمت راست به چپ و چپ به راست باشد. سپس کمی‌صبر کنید تا ماسک خشک شود و ۲۰ دقیقه بعد بشویید. این ماسک برای رفع چین و چروک صورت مناسب است.
روزنامه سلامت