تبیان، دستیار زندگی

رسم زندگی این است ، یکروز کسی را دوست داری و روز بعد تنهایی به همین سادگی او رفته است و همه چیز تمام شده است مثل یک مهمانی که به آخر میرسد و تو به حال خود رها می شوی . چرا غمگینی؟ این رسم زندگیست تو نمی توانی آن را تغییر دهی پس تنها آوازی بخوان . این تنها کاریست که از تو برمی آید آوازی بخوان...خدا حرف هایش را در دنیای اطراف ما نوشته است...فقط کافی است به اتفاقات زندگی ات توجه کنی و ببینی خدا در تمام لحظات روز کلمات خاصش را کجا می نویسد...فقط یه چیز... هیچوقت پیش داوری نکن وبراساس احساست تصمیم نگیر... یادت نرود که گل از بهر ناز آفرینده اند و بلبل از بهر نیاز... به احترام خواهشش کلاه بردار و تعظیم کن و برو... اما همه راه ها را نبند... بگذار بداند...که همیشه می تواند بسویت بازگردد... اما قبل از همه چیز... با وی بگو... (به واضح ترین عبارات)... که قلب تو با اوست... با ابهام و ایهام با او سخن مگوی... بی پرده و گستاخ باش در بیان عشق... اما هرگز از مقام احترام نیفت... و اگر روزی... فهمیدی که باید رفت... برو... اما غمگین نباش... شاید که سرنوشت تو... باغ دیگری برایت در نظر گرفته است.

        اکه یه روزشادبودی آروم بخندکه غم بیدار نشه    

          واگه یه روز غمگین شدی آروم گریه کن که شادی نا امید نشه 

              كودكي كه آماده تولد بود ، نزد خدا رفت و از او پرسيد

مي گويند كه شما مرا به زمين مي فرستيد ؛ اما من به اين

كوچكي و بدون هيچ كمكي چگونه مي توانم براي زندگي به آنجا

بروم ؟!»

خداوند پاسخ داد :

از ميان تعداد بسياري از فرشتگان ، من يكي را براي تو در نظر 

گرفته ام او در انتظار توست و از تو نگهداري خواهد كرد »

اما كودك هنوز مطمئن نبود كه مي خواهد برود يا نه !!

اما اينجا در بهشت ، من هيچ كاري جز خنديدن و آواز خواندن 

ندارم و اينها براي شادي من كافي هستند . »

خداوند گفت:

فرشته تو برايت آواز خواهد خواند ، و هر روز به تو لبخند خواهد 

زد . تو عشق او را احساس خواهي كرد و شاد خواهي بود.»

كودك ادامه داد :

من چطور مي توانم بفهمم مردم چه مي گويند وقتي زبان آنها را 

نمي دانم ؟»

خداوند  گفت :

فرشته تو ، زيباترين و شيرين ترين واژه هايي را كه ممكن است 

بشنوي در گوش تو زمزمه خواهد كرد و با دقت و صبوري به تو ياد 

خواهد داد كه چگونه صحبت كني »

كودك با ناراحتي گفت :

وقتي مي خواهم با شما صحبت كنم ، چه كنم ؟»

اما خدا براي اين سوال او هم پاسخ داشت :

فرشته ات دستهايت را در كنار هم قرار خواهد داد و به تو ياد

مي دهد كه چگونه دعا كني »

كودك سرش را برگرداند و پرسيد :

 شنيده ام كه در زمين انسانهاي بدي هم زندگي مي كنند . چه 

كسي از من محافظت خواهد كرد ؟»

خداوند پاسخ داد:

فرشته ات از تو محافظت خواهد كرد ، حتي اگر به قيمت جانش 

تمام شود.

كودك با نگراني ادامه داد :

اما من هميشه به اين دليل كه ديگر نمي توانم شما را ببينم ،

ناراحت خواهم بود»

خداوند  گفت :

فرشته ات هميشه درباره من با تو صحبت خواهد كرد و به تو راه

بازگشت نزد من را خواهد آموخت ؛ گرچه من هميشه در كنار تو 

خواهم بود »

در آن هنگام بهشت آرام بود اما صدايي از زمين شنيده مي شد .

كودك مي دانست كه بايد به زودي سفرش را آغاز كند .

او به آرامي يك سوال ديگر از خداوند پرسيد:

خدايا ! اگر من بايد همين حالا بروم ، لطفا نام فرشته ام را به من

بگوييد »

خداوند  پاسخ داد :

نام فرشته ات اهميتي ندارد . به راحتي مي تواني او را مادر صدا 

                                                  كني .»

            اگر دنیای خود را فرو ریخته یافتی

تکه های سالم را برگیر و به راهت ادامه بده

چون در پایان راه آرزو هایت را برآورده خواهی یافت.

بگذار اشک هایت جاری شوند

بگذار گل لبخند بر لبانت بشکفد

اما تسلیم .. هرگز! هرگز!

تقديم به تو...

 زندگی یک آواز است  آن را بخوان!                    

زندگی یک بازی است   آن را بازی کن!

زندگی یک مبارزه است  با آن مقابله کن!

زندگی یک رویا است   به آن واقعیت ببخش!

زندگی یک عشق است  از آن لذت ببر!

زندگی یعنی چکیدن همچو شمع از گرمی عشق

               زندگی یعنی لطافت ، گم شدن در نرمی عشق

                                  زندگی یعنی دویدن بی امان در وادی عشق

                                                          رفتن و آخر رسیدن بر در آبادی عشق

                               می توان هر لحظه هر جا عاشق و دلداده بودن

               پر غرور چون آبشاران بودن آما ساده بودن

می توان اندوه شب را از نگاه صبح فهمید

                               یا به وقت ریزش اشک شادی بگذشته را دید

عشق یعنی اشک چشم عاشقی

                  عشق یعنی رفتن از شهر خیال

                                         عشق یعنی بی وفایی جای یار

                                                          عشق یعنی سال ها در انتظار

                                         عشق یعنی جان سپردن بین راه

              عشق یعنی قطره های اشک و آه

عشق یعنی لاله های پژمرده رنگ

                                عشق یعنی دل سپردن بهر سنگ

____________***__*_**** ___________
____________**__**_____* __________
___________***_*__*_____* _________
__________****_____**___****** ____
_________*****______**_*______** __
________*****_______**________*_**
________*****_______*_______* _____
________******_____*_______* ______
_________******____*______* _______
__________********_______* ________
__***_________**______** __________
*******__________** _______________
_*******_________* ________________
__******_________*_* ______________
___***___*_______** _______________
___________*_____*__* _____________
_______****_*___* _________________
_____******__*_** _________________
____*******___** __________________
____*****______* __________________
____**_________* __________________
_____*_________* __________________
_____________*_* __________________
______________** __________________
______________* ___________________

در مصرف عشق صرفه جویی نکنید

                   هنگام عمل بهاه جویی نکنید

                                       با خنده ی ما اکر دلی شاد شود

                   با آن دل خسته تندگویی نکنید

زیباست کلام عشق دانستی اگر

                               بیا که از عشق زشت گویی نکنید

نجات عشق

در جزیره ای زیبا تمام حواس ، زندگی می کردند. شادی ، غم، غرور، عشق و...

روزی خبر رسید که به زودی جزیره به زیر آب خواهد رفت. همه ساکنین جزیره قایق هایشان را آماده و جزیره را ترک کردند. اما عشق می خواست تا آخرین لحظه بماند، چون او عاشق جزیره بود. وقتی جزیره به زیر آب فرو می رفت عشق از غرور که با یک کرجی زیبا راهی مکان امنی بود ، کمک خواست.

غرور گفت: نه نمی توانم تو را با خود ببرم چون تمام بدنت خیس و کثیف شده و قایق زیبای مرا کثیف خواهی کرد.

غم در نزدیکی عشق بود . پس عشق به او گفت: اجازه بدا تا من با تو بیایم. غم با صدای حزن آلود گفت: آه،عشق، من خیلی ناراحتم و احتیاج دارم تنها باشم.

عشق این بار سراغ شادی رفت و او را صدا زد. اما او آنقدر غرق در شادی و هیجان بود که حتی صدای عشق را هم نشنید.

آب هر لحظه بالا و بالاتر می آمد و عشق دیگر ناامید شده بود که ناگهان صدای سالخورده ای گفت:بیا عشق ، من تو را خواهم برد. عشق آنقدر خوشحال شده بودکه حتی فراموش کرد نام پیرمرد را بپرسد و سریع خود را داخل قایق انداخت و جزیره را ترک کرد.وقتی به خشکی رسیدند، پیرمرد به راه خود رفت و عشق تازه متوجه شد کسی که جانش را نجات داده بود، چقدر بر گردنش حق دارد.

عشق نزد عالمی که مشغول حل مساله ای روی شن های ساحل بود، رفت و از او پرسید: آن پیرمرد که بود؟!

عالم پاسخ داد: زمان

عشق با تعجب گفت: زمان ؟! اما او چرا به من کمک کرد ؟!

عالم لبخندی خردمندانه زد و گفت: زیرا تنها زمان قادر به درک عظمت عشق است.