غنچه   ازخواب پرید  

  وگلی تازه به دنیاآمد .   

  خارخندید وبه اوگفت                       

      سلام وجوابی نشنید  ،

خارخندید ولی هیچ نگفت  ،   

 ساعتی چند گذشت

گل چه زیباشده بود

دست بی رحمی آمد نزدیک

 گل سراسیمه زوحشت افسردل یک آن خاردرآن دست خلید

 وگل ازمرگ رهید

صبح فرداکه رسید

خارباشبنمی ازخواب پرید

گل صمیمانه به اوگفت

 سلام  

     شاعر : استاد گرانقدر و بزرگوارم جناب آقای دکتر طالبی

دو کودک به یکدیگر گفتند : « قهر قهر تا قیامت !! » ساعتی نگذشته بود که قیامت بر پا شد .