خسته ام...
نه اینکه کوه کنده باشم،
نه!
دل، کنده ام...
معمولاً آخر ماه رمضان صحیفه سجادیه رابازكرده،دعای 45 دعای وداع با ماه رمضان راباحسرت میخوانیم؛
چه غنیمت و فرصتی راازدست داده ایم،
واقعایك سال بایدصبرکنیم تا باردیگردرچنین فضای بهشتی نفس بکشیم؟
ازکجامعلوم که؟!..
پس همین امشب صحیفه را برداریم ودعای وداع باماه رمضان راباتوجه به معانى بخوانیم تابدانیم درچه دریای رحمتی غوطه وریم.
ای دریغا که همه مزرعه دل ها را،
و سپس با شیطان دعوا کن...
که چرا ایمان نیست...
هیچ چیز ارزان نیست...!!!
ما منتظر صبح شب یلداییم
آماده برای فرج فرداییم
روزی که عزیز فاطمه می آید
با رهبرمان به کربلا می آییم