چقدر عجیب است :

تا مریض نشی کسی برات گل نمی یاره... .

تا گریه نکنی کسی نوازشت نمی کنه... .

تا فریاد نکشی کسی به طرفت بر نمی گرده... .

تا قصد رفتن نکنی کسی به دیدنت نمی یاد... .

و تا وقتی نمیری کسی تورو نمی بخشه... .

!!!

حافظ

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل مارا

به خال هندویش بخشم سمرقند بخارا را

صائب تبریزی

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم سر و دست و تن و پا را

هر آنکس چیز می بخشد ز مال خویش می بخشد

نه چون حافظ که میبخشد سمرقند و بخارا را

شهریار

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

به خال هندویش بخشم تمام روح اجزا را

هر آنکس چیز می بخشد بسان مرد می بخشد

نه چون صائب که می بخشد سر و دست و تن و پا را

سر و دست و تن و پا را به خاک گور می بخشند

نه بر آن ترک شیرازی که برده جمله دلها را

یک شاعر با شعور

اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را

خوشا بر حال خوشبختش، بدست آورد دنیا را

نه جان و روح می بخشم نه املاک بخارا را

مگر بنگاه املاکم؟چه معنی دارد این کارا؟

و خال هندویش دیگر ندارد ارزشی اصلأ

که با جراحی صورت عمل کردند خال ها را

نه حافظ داد املاکی، نه صائب دست و پا ها را

فقط می خواستند اینها، بگیرند وقت ما ها را.....؟؟؟

میلاد با سعادت امام هشتم قبله هفتم شاه خراسان علی بن موسی الرضا(ع)

بر تمام تبیانی های عزیز مبارک باد

_{گاهی وقتا آینه هم دروغ میگه}

_{گاهی وقتا صورتت مال تو نیست} 

_{گاهی حتی توی آینه ، خودتو}

 _{اشتباه میگیری با یکی دیگه!}

با سلام خدمت دوستان گل تبیانی امیدوارم هر جا که هستید شاد و سرزنده باشید روز پدر رو هم به همه پدران این سایت و حتی پسران تبریک می گم بالاخره اشکال نداره ما هم یه روز پدر میشیم دیگه.

خدا را هم سپاسگذارم به جهت اهدا تمام نعمات قشنگش به ما و ازش می خوام به تموم جوونای گل ایرانی یه نیرو و پشتکار قوی بده تا بتونن به اونچه که می خوان برسن . ولی باور کنید بچه ها رسیدن به موفقیت اونقدر سخت نیست فقط کافیست کمی اراده خودمون رو قوی کنیم متاسفانه برخی از ما با کوچکترین مساله ای قافیه را می بازیم و از رفتن ادامه راه منصرف می شویم. به طوریکه با کوچکترین جمله ناامید کننده ی یک نفر فاز منفی می گیریم و از تصمیمی که داشتیم منصرف می شیم و خودمونو دست کم می پنداریم . یاد یه داستان افتادم بد نیست بخونیدش :

روزی از روزها قورباغه های کوچکی درون برکه ای زندگی می کردند که تصمیم گرفتند مسابقه ای بین خودشان برگزار کنند . مسابقه این بود که باید از یه برج بلند بالا می رفتند و هر کس به نوک برج رسید برند اعلام می شد . مسابقه شروع شد همه با هیجان و امید شروع کردند دیگر حیوانات جنگل شروع کردند به مسخره کردن آنها و مدام می گفتند که قورباغه های به این کوچکی چطور ممکن است از این برج بالا بروند . نه آنها نمیتوانند. قورباغه ها یکی یکی زمین می خوردند و ار ادامه راه باز می ماندند و دیگر حیوانات کماکان فریاد می زدند نه هیچ کس نمی تواند از این برج بالا برود نه کسی موفق نمی شود . تا اینکه بقیه قورباغه ها از بالا رفتن منصرف شدند و فقط یک قورباغه مانده بود که در نهایت توانست به نوک برج صعود کند . بقیه دوست داشتند که بدانند آن یک قورباغه چطور قدرت رسیدن به نوک برج را پیدا کرده ؟ وقتی مشتاقانه از او پرسیدند متوجه شدند که قورباغه کر است و نمی تواند بشنود . و بقیه پی بردند که موج منفی جملات دیگران باعث شده بود تا آنها نتوانند به تصمیمی که دارند برسند.

بلی عزیزان این موضوع برای خود من هم به شخصه پیش آمده که صد البته درمیان حرفهای ناامید کننده دیگران اول با اتکا به خداوند و دوم عزم و اراده خودم تونستم غیر ممکن ( البته از نگاه دیگران ) را ممکن کنم. پس مطمئن باشید شما می توانید حتی اگر همه بگویند نمی توانید.

ببخشید سرتونو درد آوردم .

التماس دعای زیاد از طرف شما دوستان گل تبیانی رو دارم. 

خود را برای سجده آدم رضا نکرد

شیطان هزار بار بهتر ز بی نماز 

که آن بر آدم و این بر خدا نکرد

گل پونه ها نامهربانی آتشم زد

گل پونه ها بی همزبانی آتشم زد

بچه ها برام دعا کنید