6 آیه‌ای که ظریف پیش از مذاکرات می‌خوانْد

ظریف، در همان دیدار با دانش‌آموزان «نیکان»، روایتی علوی را از قول عالمی نقل می‌کند که خواندن شش آیه از قرآن، بلاگردان آدمی در کشاکش زندگی است. به همین دلیل، او هر روز بعد از نماز صبح و نیز پیش از مذاکرات هسته‌ای، این شش آیه را می‌خواند.

شکوری_شبکه تخصصی قرآن تبیان

در همان روزهایی که دکتر محمد جواد ظریف، وزیر محترم امور خارجه، جلسات مذاکرات هسته ای را تا رسیدن به نتیجه بُرد بُرد، پیش می‌برد، خاطراتی از وی در جمع تعدادی از دانش آموزان مدرسه نیکان منتشر شد که به سرعت در شبکه های اجتماعی دست به دست گردید.

آن روز ، ظریف برای دانش آموزان، آیاتی از قرآن را شاهد مثال آورد که نشان دهد منطق دیپلماسی ما در مذاکرات، بر مبنای «قول لیّن»ی است که سفارش خدا به موسای پیامبر است در مواجهه با فرعون طاغی.

دکتر محمد جواد ظریف به تعبیر مقام معظم رهبری، انسان متدینی است. (1) خودش نیز بر اساس آنچه در کتاب «آقای سفیر»ش آورده: در سال‌هایی که از نیویورک به تهران بازگشته بود، مسوولان دبیرستان علوی از او برای سخنرانی در اعیاد مذهبی دعوت می‌کرده‌اند. او نه تنها با معارف دینی بیگانه نیست بلکه نسبت به برخی رهنمودهای دینی بسیار مقیّد است.

در همان دیدار با دانش‌آموزان، روایتی علوی را از قول عالمی نقل می‌کند که خواندن شش آیه از قرآن، بلاگردان آدمی در کشاکش زندگی است. به همین دلیل، او هر روز بعد از نماز صبح و نیز پیش از مذاکرات هسته ای، این شش آیه قرآن را می خواند؛ آیاتی که حتی اگر خواننده آن هم بخواهد خودش را در مهلکه بیندازد خدا مانع خواهد شد.(2)

سند روایتی که ظریف از قول آن عالم نقل کرده، در بحارالانوار مرحوم مجلسی به شکل زیر آمده است:

عن مَوْلَانَا أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السّلام قَالَ: مَنْ قَرَأَ هَذِهِ الْآیَاتِ السِّتَّ فِی كُلِ‏ غَدَاةٍ كَفَاهُ اللَّهُ تَعَالَى مِنْ كُلِّ سُوءٍ وَ لَوْ أَلْقَى نَفْسَهُ إِلَى التَّهْلُكَةِ وَ هِیَ:

از امیر المؤمنین علیه السّلام روایت شده هر کس این شش آیه را هر روز صبح بخواند، خدای متعال او را از هر بدی کفایت می کند؛ هر چند او خود را به هلاکت انداخته باشد و این آیات عبارتند از:

1. قُل لَّن یُصِیبَنَا إِلَّا مَا كَتَبَ اللَّـهُ لَنَا هُوَ مَوْلَانَا وَعَلَى اللَّـهِ فَلْیَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿التّوبة: ٥١﴾

بگو: «هیچ حادثه‌ای برای ما رخ نمی‌دهد، مگر آنچه خداوند برای ما نوشته و مقرّر داشته است؛ او مولا (و سرپرست) ماست؛ و مؤمنان باید تنها بر خدا توکّل کنند!»

 2. وَإِن یَمْسَسْكَ اللَّـهُ بِضُرٍّ‌ فَلَا كَاشِفَ لَهُ إِلَّا هُوَ وَإِن یُرِ‌دْكَ بِخَیْرٍ‌ فَلَا رَ‌ادَّ لِفَضْلِهِ یُصِیبُ بِهِ مَن یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ وَهُوَ الْغَفُورُ‌ الرَّ‌حِیمُ ﴿یونس: ١٠٧﴾

اگر خداوند زیانی به تو برساند، هیچ کس جز او نمی‌تواند آن را برطرف سازد! و اگر خیری به تو رساند، او بر همه چیز تواناست؛ (و از قدرت او، هرگونه نیکی ساخته است.)

3. وَمَا مِن دَابَّةٍ فِی الْأَرْ‌ضِ إِلَّا عَلَى اللَّـهِ رِ‌زْقُهَا وَیَعْلَمُ مُسْتَقَرَّ‌هَا وَمُسْتَوْدَعَهَا كُلٌّ فِی كِتَابٍ مُّبِینٍ ﴿هود: ٦﴾

هیچ جنبنده‌ای در زمین نیست مگر اینکه روزی او بر خداست! او قرارگاه و محل نقل و انتقالش را می‌داند؛ همه اینها در کتاب آشکاری ثبت است! [= در لوح محفوظ، در کتاب علم خدا]

4. وَكَأَیِّن مِّن دَابَّةٍ لَّا تَحْمِلُ رِ‌زْقَهَا اللَّـهُ یَرْ‌زُقُهَا وَإِیَّاكُمْ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ ﴿العنكبوت: ٦٠﴾

چه بسا جنبنده‌ای که قدرت حمل روزی خود را ندارد، خداوند او و شما را روزی می‌دهد؛ و او شنوا و داناست.

5. مَّا یَفْتَحِ اللَّـهُ لِلنَّاسِ مِن رَّ‌حْمَةٍ فَلَا مُمْسِكَ لَهَا وَمَا یُمْسِكْ فَلَا مُرْ‌سِلَ لَهُ مِن بَعْدِهِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَكِیمُ ﴿فاطر: ٢﴾

هر رحمتی را خدا به روی مردم بگشاید، کسی نمی‌تواند جلو آن را بگیرد؛ و هر چه را امساک کند، کسی غیر از او قادر به فرستادن آن نیست؛ و او عزیز و حکیم است!

6. وَلَئِن سَأَلْتَهُم مَّنْ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضَ لَیَقُولُنَّ اللَّـهُ قُلْ أَفَرَ‌أَیْتُم مَّا تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّـهِ إِنْ أَرَ‌ادَنِیَ اللَّـهُ بِضُرٍّ‌ هَلْ هُنَّ كَاشِفَاتُ ضُرِّ‌هِ أَوْ أَرَ‌ادَنِی بِرَ‌حْمَةٍ هَلْ هُنَّ مُمْسِكَاتُ رَ‌حْمَتِهِ قُلْ حَسْبِیَ اللَّـهُ عَلَیْهِ یَتَوَكَّلُ الْمُتَوَكِّلُونَ ﴿الزّمر: ٣٨﴾

و اگر از آنها بپرسی: «چه کسی آسمانها و زمین را آفریده؟» حتماً می‌گویند: «خدا!» بگو: «آیا هیچ درباره معبودانی که غیر از خدا می‌خوانید اندیشه می‌کنید که اگر خدا زیانی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند گزند او را برطرف سازند؟! و یا اگر رحمتی برای من بخواهد، آیا آنها می‌توانند جلو رحمت او را بگیرند؟!» بگو: «خدا مرا کافی است؛ و همه متوکّلان تنها بر او توکّل می‌کنند!»

حَسْبِیَ اللَّـهُ لَا إِلَـهَ إِلَّا هُوَ عَلَیْهِ تَوَكَّلْتُ وَهُوَ رَ‌بُّ الْعَرْ‌شِ الْعَظِیمِ وَ أَمْتَنِعُ بِحَوْلِ اللَّهِ وَ قُوَّتِهِ مِنْ حَوْلِهِمْ وَ قُوَّتِهِمْ وَ أَسْتَشْفِعُ‏ بِرَبِّ الْفَلَقِ مِنْ شَرِّ ما خَلَقَ‏ وَ أَعُوذُ بِمَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ.(3)

پی‌نوشت‌ها:

1. بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار مسئولان و کارگزاران نظام، تاریخ: 2 تیر 1394

2. خبرگزاری ایرنا؛ کد خبر: 81504400 (4505281)

3. بحار الأنوار  ج‏83 ص 337