زنگِ درِ بهشت چه صدایی دارد؟
هر دری کوبه ای دارد و هر کوبه ای، صدایی. آیا می‌دانید صدای زنگ در بهشت، چیست؟
نویسنده: شکوری-شبکه تخصصی قرآن تبیان
بنا بر فرمایش خدا در کتاب همیشه مانای قرآن، بهشت خدا شعور دارد و حیات. همین که خیرمقدم گوهای بهشت،، اهل بهشت را فوج فوج به سویش می آورند، از شوق، برایشان آغوش می‌گشاید. چه لذتّی از این بالاتر؟
درهای بهشت که تا این لحظه بسته هست، باز می‌شود و دیگر برای همیشه باز می‌ماند. درست بر عکس درهای جهنم که یکبار باز می‌شود و دوباره بسته. حتی دریغ از یک روزنه کوچک! یعنی که بسته‌ی بسته. از بالا تا پایین همچون ستون‌هایی کشیده و طولانی.«فی عمد ممده» (همزه/9)
شاید فکر کنی این برای محکم‌کاریست، که مبادا جهنمیان خیال فرار به سرشان بزند. صدالبته که اینگونه نیست چون دست و پایشان در غل و زنجیر است: مُقَرَّنِینَ فِی الْأَصْفَادِ(ص/38).
اصلا باز بودن درب بهشت خودش یک نعمت است روی نعمت‌های دیگر. همانطور که بسته بودن درب جهنم و لو اهلش، قدرت فرار ندارند، یک نوع عذاب است در کنار سایر عذاب‌ها.
اما براستی این درهای بهشت چگونه‌اند؟ یعنی مثل درهای این دنیایی‌اند که مثلا کوبه‌ای دارند و قفلی و فلان؟
می‌روم پی یافتن پاسخ به این سوال و اتفاقا برمی‌خورم به روایتی ناب و و شیعه شاد کن! که حیفم می آید در این روز ها که جشن امامت ولی اعظم خداست محرومتان کنم از این سفره معرفت.
روایتی که حتم دارم از هر شیعه‌ای، دلبری می‌کند این است:
رسول خدا (ص) فرمودند: «أَنَّ حَلْقَةَ بَابِ الْجَنَّةِ مِنْ یَاقُوتَةٍ حَمْرَاءَ عَلَى صَفَائِحَ مِنَ الذَّهَبِ فَإِذَا دُقَّتِ الْحَلْقَةُ عَلَى الصَّحِیفَةِ طَنَّتْ وَ قَالَتْ یَا عَلِی»(1). [کوبه ی در بهشت از جنس یاقوت سرخ است و صفحه اش از طلا. وقتی کوبه در به صفحه می خورد، صدا می آید: یا علی!]
حکیم فرزانه استاد جوادی آملی از زبان بزرگْ مفسر جهان اسلام، می گوید:
مرحوم علاّمه طباطبایی(ره) در شرح این حدیث و این که چرا صدای کوبه‌ی درِ بهشت "یا علی" است میفرمودند:
مهمان وقتی به خانه ای می رود، صاحب خانه را صدا می زند؛ اگر صاحبخانه نام معینی داشته باشد، مهمان همان نام معیّن را می برد.
صاحب بهشت و مهماندار بهشت، علی بن ابی طالب (ع) است؛ از این رو، صدای کوبه در بهشت هم «یا علی» است. چون هر کس به بهشت می رود در سایه هدایت و رهبری این خاندان و مهمان این خاندان است.
اگر این انوار طیّبه نبودند، کسی راه بهشت را طیّ نمی کرد.
ما به خوبی می توانیم احساس کنیم که الآن در بهشت هستیم یا نه! درِ بهشت به روی ما باز است یا نه!(2)
یک حـلقه به باب جـنّت آویزان است
دائم به نوا علی علی گویان است
این شاهـد آنست که دربست بـهـشت
مختـصّ علی و جـمله یـاران اسـت
پی نوشت ها:
1. الأمالی و المجالس حضرت شیخ صدوق(ره)/ص 471/مجلس 86/ح 13
2. حکمت عبادات، جوادی آملی، ص 254
