Sakife Hakkında Bir Analiz(8.Bölüm)
İbni Abd-i Rabbih’in raporuna göre, Ömer eline bir parça ateş alarak onları evi yakmakla tehdit etti; Hz. Fatıma (s.a) gerçekten böyle bir iş yapma kasti olduğunu ona sorunca, Ömer dedi: bu topluluk ümmetin kabul ettiği konuyu kabullenmezse evet (1)! Ömer’in evi yakma tehdidinden sonra Hz. Fatıma evdekilerden dağılmalarını istedi çünkü Ömer’in böyle bir işi yapacağını biliyordu (2). Aslında, daha sonralar da yakma tehdidi ile bey’at alma geleneği (örneğin İbni Zübeyr’in Beni Haşim’den bey’at alması gibi) buradan başlamış olabilir. Elbette, Kureyş şiddetten başka müzakire yapmayı da kullandılar. Onlar Muğire’nin tavsiyesi ile Abbas’ın muvafakatını alıp da onu ve hanedanını bu işe karıştırmakla problemlerini daha azaltmak için onun yanına gittiler; ancak Abbas onların davetini reddetti (3).
Hz. Ali (a.s.) ve Hz. Fatıma (s.a.) hilafeti Ebu Bekir’den geri alıp da Hz. Ali (a.s.) ile bey’at edilmesi için çok çaba sarfettiler ancak onların çabası bir sonuca varmadı. Bu çabaların raporunu Ebu Bekir Cevheri ve başkaları eserlerinde kaydetmişlerdir (4).
Peygamber (s.a.a)’ın irsi, Fedek konusu (5) ve İmamlık konusunda olan haksızlıklar sonucu Hz. Fatıma (s.a.)’ın Ebu Bekir ve Ömer’e öfkelenip onlardan razı olmayarak dünyadan gitmesi konusunda hiç bir kuşku yoktur (6). Zehrî şöyle söylüyor: İmam Ali (a.s.) Hz. Fatıma (s.a.)’ı gecelikle gömüp Ebu Bekir’e haber vermedi. O, şöyle ilave ediyor: Hz. Fatıma (s.a.)’ın vefatından önce, sadece Hz. Ali (a.s.) değil, Beni Haşimden hiç kimse Ebu Bekir’le bey’at etmedi (7).
1. El-Akt ul-Ferid, cilt3, s. 64/ Tarih-i Ebilfida, cilt 1, s. 156 (Me’alim ul-Medreseteyn, cilt 2, s. 167’den aktarılmış) tehdit ile ilgili başka kaynaklar için Bkz.: Me’alim ul-Medreseteyn, cilt 2, s. 167-168: Ebu Bekir ölümü geldiği zaman bir kaç şeyden endişeli olduğunu söylüyordu: biri şu ki, keşke Hz. Fatıma (s.a)’nın kapısını açmasaydı hatta onlar savaş kastiyle kapılarını kapatmış olsaydılar bile (Bkz.: Me’alim ul-Medreseteyn, cilt 2, s. 165, 65.ci dipnot)
2. El-Mezker vet-Tezkir vez-Zikr, s. 91/ Elmasnef, İbni Ebi Şeybe, cilt 7, s. 432. Böyle bir işin yapıldığı düşüncesi Şiiler içinde mevcutmuş.
3. Nehc-ul-Belağa Açıklaması, cilt 1, s. 220/ Tarih-i Yakubi, cilt 2, s. 124-125
4. Tarih-i Yakubi, cilt 2, s. 126/ Nehc-ul-Belağa Açıklaması, cilt 2, s. 5-28, 67/ Vak’at-u Sıffin, s. 182/ Kitab el-Reddet, s. 46
5. Emevi ve Abbasi döneminde Fedek’in başına gelenler hakkında Bkz.: El-Haraç ve Sanaat ul-Kitabet, s. 259-60
6. El-Masnef, Abdurrazzak, cilt 5, s. 472. Aynı rivayet Zehrî’den nakledilmiştir: Buharî, cilt 6, s. 122 ve Bkz.ız: Nehc-ul-Belağa Açıklaması, İbni Ebilhadid, cilt 6, s. 49-50 ve cilt 16, s. 281-282 ve 253/ El-Bidayet-u ven-Nihaye, cilt 5, s. 285 ve 287
7. El-Masnef, Abdurrazzak, cilt 5, s. 472
Sakife Hakkında Bir Analiz(3.Bölüm)
Sakife Hakkında Bir Analiz(4.Bölüm)
