تبیان، دستیار زندگی
این کتاب شامل چهار نمایشنامه امریکایی از اولین نمایشنامه های آرتور کوپیت است که به خوبی شخصیت ادبی وی را نمایندگی می کند. نمایشنامه هایی که هر کدام شیوه خاص خودش را دنبال می کند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : فاطمه شفیعی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بازجویی شرم آور


این کتاب شامل چهار نمایشنامه امریکایی از اولین نمایشنامه های آرتور کوپیت است که به خوبی شخصیت ادبی وی را نمایندگی می کند. نمایشنامه هایی که هر کدام شیوه خاص خودش را دنبال می کند.

بازجویی نیک و سه نمایشنامه دیگر

بازجویی نیک و سه نمایشنامه دیگر.آرتور کوپیت. برگردان. عاطفه پاکبازیان: انتشارات افراز. چاپ اول.تهران:1390.1100نسخه.104صفحه.3600تومان.

«کارلینگ: لطفا از تیم بسکتبالت برامون بگو.

نیک: ... چی؟

کارلینگ: تیم بسکتبالت. تو یک تیم بسکتبال در مدرسه داری، درسته؟)نیک به آرامی با سر تایید می کند( خوب. ازت می خوایم در این مورد برامون صحبت کنی.

نیک: متوجه نمی شم.چی می خوایید بدونید؟ ) کارلینگ به عقب خم شده، چند لحظه ای به نیک ذل می زند و سپس شانه بالا می اندازد.( منظورم اینه که شما می خوایید بدونید کی بازی می کنه یا چه موقع تمرین می کنیم یا چی؟

کارلینگ: کلا همه چیز را نیک. چرا دوست داری بازی کنی، چند تا امتیاز گرفتی. همه چی.

نیک: نمی فهمم.

کارلینگ: چی را نمی فهمی؟

نیک: چرا شما  این قدر به تیم علاقه مندید؟»[1]

باز جویی نیک شامل چهار نمایشنامه از آرتور کوپیت است که می توان از همین مجموعه نمایشنامه ها شخصیت  ادبی آرتور کوپیت را شناخت. آرتور کوپیت در طول کار حرفه ای اش هرگز تن به قالب ها و ساختارهای دسته بندی شده نداد. او در ابتدای کارش به نوشتن نمایشنامه های تک پرده ای و نمایشنامه های  فارس و کمدی پرداخت و بعدها با نوشتن نمایشنامه «آه پدر! پدر بیچاره! مامان تو رادر گنجه آویزان کرده و من خیلی دلم گرفته است»، منتقدین تلاش کردند او را جزو نمایشنامه نویسان ابزورد دسته بندی کنند و پرونده کاری او را با این نشانه گذاری ها ببندند. اما کوپیت با نوشتن نمایشنامه های دیگرش ثابت کرد در هیچ دسته بندی و قرارداد و مجموعه ای نمی گنجد و همواره قصد دارد با دنیای نمایشنامه نویسی همچون دنیایی ناشناخته رفتار کند وهر کار تازه برای او تجربه جدید و کشفی تازه باشد. این را در روند نمایشنامه نویسی او می توان دید و همینطور در انتخاب این چهار نمایشنامه ای که با همکاری جواد عاطفه و مترجم این کتاب، عاطفه پاکبازیان گرد آوری شده است، به خوبی قابل تشخیص است. البته خوی و خصلت امریکایی آثار کوپیت در جای جای آثارش و همینطور در همه نمایشنامه ها مشخصه اصلی آثار وی است ولی همه آثار او از طبقه بندی و کلیشه می گریزد.

مثلا نمایشنامه قهرمان فاقد دیالوگ است و تنها مجموعه ای از حرکات و تصاویر را شامل می شود که قصه ای را روایت می کند. و در عوض بازجویی نیک نمایشنامه ای است که با دیالوگ های پینک پونگی ریتمی تند و پر تپش را به فضای قصه های می دهد که ماجرای یک بازجویی را روایت می کند.

کوپیت با نمایشنامه آه پدر! پدر بیچاره! به عنوان نمایشنامه نویسی موفق به دنیا معرفی شد. پس از آن نمایشنامه سرخپوست ها را نوشت که به کل متفاوت از آن چیزی بود که منتقدین انتظارش را داشتند. این نمایش درباره اسطوره های ساختگی امریکا و قدرت توجیه کننده کشتار جمعی بومیان امریکا و جنگ ویتنام بود. این نمایش باعث شد منتقدین او را تحت تاثیر برشت و پیراندلو بدانند اما کوپیت با نوشتن نمایش بال ها یک بار دیگر تصور منتقدان را بر هم ریخت و این نمایشنامه توانست اجراهای موفقی در سراسر اروپا و امریکا به دست اورد و از شهرت به سزایی بر خودار شد.

شاید بتوان بال ها را بهترین اثر کوپیت معرفی کرد. این نمایش مونولوگی است درباره درگیری زنی در وضعیت احیا و بازگشت از مرگ. کوپیت از سال 1983 به بعد به طور حرفه ای نمایشنامه نویسی را دنبال کرد و آثار زیادی نوشت. بسیاری از آثار او بعد ها به فیلمنامه تبدیل شد. از جمله نمایشنامه «نه» که نمایشنامه ای موزیکال برای اپرا بود.

بازجویی نیک درباره نوجوانی است که برای بازجویی فراخوانده می شود و دو مامور بازجو با ورود به دنیای مورد علاقه او و پیدا کردن حفره های خالی ناخوداگاهش سرانجام می توانند از وی اعتراف بگیرند.

مجموعه نمایشنامه بازجویی نیک چهار نمایش تک پرده ای است که همه از اولین نمایشنامه های اوست. بنابراین کتاب مناسبی برای قضاوت درباره کوپیت نیست . چرا که می دانیم کوپیت همچون یک کاشف پا به دنیای نمایشنامه  نویسی گداشته است و نشان داده است با هر بار دست به قلم شدن در واقع تجربه تازه ای را آغاز می کند. برای کوپیت چیزی از پیش تعیین شده وجود ندارد. برای همین لازم است نمایشنامه های دیگر او نیز خوانده شود تا به تصویری بهتر از آرتور کوپیت دست پیدا کنیم. او را یکی از هوشیار ترین استادان تئاتری جهان دانسته اند و یکی از خلاق ترین و بی مرز ترین نمایشنامه نویسان حرفه ای. عاطفه پاکبازیان در مقدمه کتاب درباره ارتور کوپیت می نویسد:" او جمعی از اضداد دوره ی گذار بین دو قرن است. او فریاد فرو خورده ی یک نسل و یک دوره است. کوپیت، کوپیت است نه چیزی کمتر و نه چیزی بیشتر. همین..."

بازجویی نیک درباره نوجوانی است که برای بازجویی فراخوانده می شود و دو مامور بازجو با ورود به دنیای مورد علاقه او و پیدا کردن حفره های خالی ناخوداگاهش سرانجام می توانند از وی اعتراف بگیرند. در این نمایش چیزی که بیش از همه آزار دهنده است نه خلافی است که نوجوان مرتکب شده بل شکل شرم آور بازجویی است که دو مامور در پیش می گیرند. دیگر نمایشنامه های این کتاب عبارتند از: قهرمان، فتح اورست، و از میان پنجره های باز برایم آواز بخوان. کوپیت خود می نویسد پس از نوشتن فتح اورست شروع به نوشتن قهرمان کرده است و برای همین دیگر هیچ توانی برایش نمانده است تا به نوشتن دیالوگ برای نمایش قهرمان بپردازد و از همین رو قهرمان تنها شرح صحنه و توضیح بازی ها است.

ترجمه روان این کتاب مدیون ترجمه خوب عاطفه پاکبازیان است. و خواندن این مجموعه را به علاقمندان نمایشنامه های خارجی توصیه می کنیم. این مجموعه نمایشنامه تحت عنوان نمایشنامه های جهان از طرف نشر افراز منتشر شده است.

« آلمنساید: بذار ازت یک عکس بگیرم. ) زن عکسی از مرد می گیرد( حالا تو یکی از من بگیر. ) دوربین را به مرد می دهد( می دونی، این جوری وقتی پیر و سفید شدیم و دوجین دوجین بچه داشتیم، می تونیم آلبوم خانوادگی مونو بهشون نشون بدیم و به یاد بیاریم که چطور همدیگر را ملاقات کردیم» [2]

پی نوشت:

[1]صفحه 21 کتاب از نمایشنامه بازجویی نیک

[2]صفحه 62 کتاب از نمایشنامه فتح اورست

فاطمه شفیعی

بخش کتاب و کتابخوانی تبیان