Zuhuru Beklemek-1

***

Müslümanların, Hakk’ın izleyicilerinin, Allah’a kıyamete ve Ehlibeyt’e gerçekten inananların konumu beğenilen bir durumda değildir. Hak cephesi mazlum ve sığınaksızdır. Yüzyıllardır bu durum devam etmektedir. Dualarımızdan birinde[2] Allah’ın huzurunda sıkıntımızı dile getirirken şöyle diyoruz: ”Peygamberimiz aramızda değil ve İmam-ı Zaman (af) gaybettedir.”‌ Zamanın şartları iç açıcı değil. Fitneler bizi kuşatmış, düşmanlar aleyhimizde el ele vermiş durumdalar. Onlar çok, bizim sayımız ise az. Allah’tan zafer, huzur, Hakk’ın hâkimiyeti ve İmam-ı Zaman (af) zuhurunu istiyoruz ki bu sıkıntı ve darlıktan çıkıp kurtuluşa erişelim.

”Zuhuru beklemek”‌, İmam-ı Zaman’ın (af) ortaya çıkacağı günü beklemektir. Hak ve adaletin hâkim olduğu dönemdir. Müminler onur ve iktidar sahibi olacaklar. Zalimler, bozguncular ve günahkârlar alçalacak ve yok olacaklardır. Gerçek Müslüman bu dönemi heyecanla beklemelidir. Onun için kendisini hazırlıklı tutmalıdır. Gizlilik döneminde en iyi amellerden biri ”zuhur”‌u beklemektir.[3] Pek çok kaynaklarda buna ek olarak ”O sevgilinin ortaya çıkması (zuhuru) için dua ediniz ve Allah’tan zuhur için ortam hazırlamasını isteyin”‌[4] diye tavsiye edilmiştir.

Zuhur ortamının bir bölümünü, bekleyenler sağlamalıdır. Hazret’in ortaya çıkışını engelleyen sebepleri toplumdan ve kendi hayatımızdan gidermeliyiz. Bu çeşit yapıcı çabalar hazırlık ve başlangıç hareketleri adıyla dualarda ve dini kaynaklarda yer almıştır. Bu anlamda ki bekleyiş; harekete geçme, faaliyet gösterme ve mücadele etmek için bir etkendir. Bekleyişte olan insan; toplumun durumunu, İslam’ın ve Hakk’ın takipçilerinin lehine değiştirmek için çaba harcar ve kendisini, hem de toplumu düzeltme gizlidir. Bazı düşünürlere göre beklemek demek, muhalefet yolu demektir. Böyle olunca ”zuhuru beklemek”‌ sorumluluk, sözünde durmak, yükümlülük altına girmektir.

Mevcut şartları, istenen ortama doğru değiştirmektir. Şu içinde bulunduğumuz ortam beğenilen bir durum değildir. Toplumun ve halkın bundan daha iyi olması gerekir ki İmam’la görüşmek liyakatine ve zuhur döneminin özelliklerine erişilsin.

Bir kısım düşünür İmam Mehdi’yi (ac) bekleyişi iki grupta değerlendirir. Buna ”olumlu bekleyiş”‌ ve ”olumsuz bekleyiş”‌ demişlerdir. Bu doğru bir değerlendirmedir de.

İlki ”olumsuz/pasif bekleyiş”‌tir. Bir kısım bekleyişte olanlar, her şeyden el etek çekmiş, hiçbir hazırlık ve faaliyet göstermemekte, tembel tembel beklemekte ki İmam Mehdi (ac) gelsin ve dünyayı düzeltsin. Bu görüş gaybet döneminde bekleyişte olan müminin görev ve sorumluluklarından söz eden hadis-i şeriflerle çelişmektedir. ”Olumlu/aktif bekleyiş”‌ ise, muntazırın (bekleyişte olanın) arzulanan iyi konuma erişmek için çaba harcaması ve boş durmamasıdır.

1-Şahin Rehnuma

2-”Allahumme inna neşkû ileyke fakde nabiyyina ve ğaybete imamina ve…”‌ Yani; ”Allah’ım, derdimizi sana açıyoruz ki Peygamberiizi yitirdik ve İmamımız da aramızda değil ve…”‌ (Mefatihu’l-Cinan, İmam-ı Zaman’ın (af) Gaybetinde Okunan Dua)

3-Hz. Resulullah (saa): ”Efdalu’l-ibadeti intizaru’l-ferac.”‌ Yani; İbadetlerin efdali zuhuru beklemektir.”‌ (Biharu’l-Envar, c.52, s.125)

4-Eksiru’d-duae bi-ta’cili’l-feraci fe-inne fi zalike feracekum”‌ Yani; ”Zuhurun çabuk gerçekleşmesi için dua edin. Çünkü sizin kurtuluşunuz bundadır.”‌ (Safi Golpaygani, Muntahabu’l-Eser, s.268)

ZUHUR ZAMANI

MEHDİ’NİN ZUHURUNUN ALAMETLERİ

ÖZEL AÇIDAN HZ. MEHDİNİN (A.F) ZUHURU

CİHAN ZUHURUN EŞİĞİNDE

Zuhur ve İdeal Toplum