عمرو بن جناده
عمرو جوانی بیست و یک ساله بود. پس از شهادت پدر، مادرش به وی گفت: «پسرم! برو از حریم امام دفاع کن و در برابرش با دشمن جنگ کن.» او بعد از اجازه از امام حسین به دشمن حمله کرد و همچنان جنگید، تا به شهادت رسید. دشمن سرش را از بدن، جدا و به طرف حسین پرتاب کرد. مادرش، سر فرزند را برداشت و آن را بر سر یکی از سپاهیان عمربنسعد زد و او را به هلاکت رساند.
عبدا... و عبیدا... بن یزید
عبدا...، عبیدا... و پدرشان یزید که از شیعیان بصره بودند، همراه عدهای دیگر از بصره بیرون آمدند و در محلی به نام ابطح -نزدیک مکه- به امام حسین پیوستند.
روز عاشورا عبدا... و عبیدا... در حمله اول که دسته جمعی بود، به شهادت رسیدند.
عبدالرحمن بن مسعود
عبدالرحمن و پدرش مسعود بن الحجاج، از شیعیان و شجاعان مشهور بودند که با لشکر عمربن سعد از کوفه خارج شدند، ولی پیش از آغاز درگیری، به امام حسین پیوستند. عبدالرحمن و پدرش، روز عاشورا در حمله اول به شهادت رسیدند.
عمار بن حسان
از شیعیان مخلص و شجاعان معروف و فرزند حسان -از اصحاب امام علی- بود. عمار از مکه در خدمت امام بود و از آن حضرت جدا نشد تا روز عاشورا در حمله اول به فیض عظیم شهادت دست یافت.
حبشی بن قیس بن سلمه جد
او در زمره اصحاب رسول خدا و از قبیله نهم است. وی در ایامی که خبر از جنگ در کربلا نبود، خدمت امام بود و به همراه آن حضرت به کربلا آمد و در روز عاشورا به شهادت رسید.
www. ido. ir