قسمت سوم
با سلام
امروز درباره نیازهای جودو اعم از لباس ، زمین مسابقات ، نفرات شرکت کننده در کلاس ، استاد و ... صحبت خواهیم کرد .
با ما همراه باشید :
بسم الله الرحمن الرحیم
لباس جودو :
جودو ورزشی است که تنها نیاز به یک دست لباس متشکل از یک ژاکت و یک شلوار و یک کمربند دارد . به لباس جودو در اصطلاح جودوگی می گویند.
این رشته رزمی نیاز به پوشیدن کفش ندارد چرا که کفش ممکن است به تشک جودو آسیب وارد کند.همچنین به علت بعضی ضربات پا که در این رشته وجود دارد ، کفش سبب آسیب دیدن حریف خواهد شد .
لباس جودو باید ضخیم باشد در اثر کشش پاره نشود . قیمت لباس های جودو متفاوت بوده و از حدود 16 هزار تومان شروع شده و نوع مرغوب آن در حدود 70 هزار تومان می باشد . قابل ذکر است لباس های جودوی افراد حرفه ای که در تیم های باشگاهی و ملی شرکت می کنند دارای قیمت های بالاتری است.
در زیر نمونه یک جودوگی را می بینید :
زمین مسابقات :
باشگاه جودو توسط تشک هایی که از ضخامت کافی برخوردار است فرش می شود . در اصطلاح به این تشک ها تاتامی گفته می شود . ضخامت کافی تشک از بروز آسیب به فرد هنگام پرتاب شدن جلوگیری می کند. قابل ذکر است با توجه به اینکه شدت ضربات در اثر پرتاب زیاد می باشد ، معمولا زیر تشک ها را با بلوک های چوبی (مانند زیر پایی های چوبی) که ایجاد فضای خالی در زیر تشک می کنند زیر سازی کرده تا شدت ضربه دفع گردد و آسیب کمتری به ورزشکاران وارد شود (البته اکثر باشگاه ها فاقد چنین زیرسازی هایی هستند که متاسفانه اغلب ورزشکاران از جمله اینجانب آسیب هایی را از این ناحیه خورده اند).
برای اینکه فضای مسابقات به صورت مشخص تعیین گردد از دو رنگ تاتامی قرمز و خاکستری در سالن استفاده می شود که در ورزش جودو، محیط کل تشک ها 14 در 14 متر می باشد و فاصله انتهای تشک قرمز از انتهای تشک 3 متر است. تشک قرمز (تاتامی) دارای ابعاد 8 در 8 متر است . محیط مسابقه تشکیل می شود از 18 عدد تشک 1x2 به رنگ سبز یا خاکستری یا آبی (محوطه اصلی) و 14 عدد تشک 1x2 به رنگ قرمز (محوطه خطر) و 66 تشک سبز یا خاکستری یا آبی رنگ هم، محوطه ایمنی را تشکیل می دهند.
هنر جویان جودو و استاد :
به منظور تمرین و مبارزه کردن در جودو نیاز به 2 حریف می باشد و فردی که مجری فن می باشد در اصطلاح تُوری نامیده شده و کسی که فن بر روی او اجرا می شود اُوکِه می باشد.
در هر باشگاه ، ارشد کلاس که بیشترین سابقه در کلاس را دارد و کمربند بالاتری دارد در اصطلاح اودوگانی گفته می شود . معمولا اودوگانی وظیفه تمرین دادن و اجرای احترامات در ابتدا و پایان کلاس را بر عهده دارد .
استاد کلاس هم در اصطلاح سین سی نامیده می شود . از وظایف ارشد کلاس این است که هر وقت استاد وارد کلاس شود ، هنرجویان را نگه داشته و رو به استاد ادای احترام کنند .
برای دریافت درجه مربیگری (استادی) نیاز می باشد که فرد حداقل دان 2 داشته باشد و در امتحان مربیگری و دوره آن شرکت کرده باشد .
کمربندها :
هنر جویان مبتدی کار خود را با بستن کمربند سفید شروع خواهند کرد . در ورزش جودو 10 کمربند تا قبل از کمربند مشکی وجود دارد که با علامت کیو 10 تا کیو یک نامگذاری شده است.
ترتیب کمربند ها به شرح زیر است :
کیو 10 : سفید
کیو 9 : زرد کمرنگ
کیو 8 : زرد پر رنگ
کیو 7 : سبز کمرنگ
کیو 6 : سبز پر رنگ
کیو 5 : بنفش کمرنگ
کیو 4 : بنفش پر رنگ
کیو 3 : قهوه ای
کیو 2 : قهوه ای
کیو 1 : قهوه ای
بعد از گرفتن کمربند قهوه ای هنرجو می تواند با شرکت در آزمون دان یک ، نسبت به دریافت کمربند مشکی اقدام نماید .
کسانی که موفق به دریافت کمربند مشکی شوند می توانند تا دان 10 ارتقا پیدا کنند که معمولا رنگ کمربند دان شش به بعد سفید قرمز می باشد.
فاصله دریافت بین دان یک تا 10 تقریبا 54 سال می باشد .
در زیر یک شیوه بستن آموزش داده شده است :
ادامه دارد ...