سلام
من موافقم که زندگی ها فرق کرده و بچه ها به نسبت دوره ای که زندگی می کنن خواسته هاشون و حرفه وایده ها شون فرق می کنه
بچه ها مثل کودکی های خودمون دور هم جمع نمی شن فوتبال وخاله بازی و...کنند. اگربخوان بازی کنند یا موبایل دارند یا پای اینترنت و کامپیوترند.
پس با این تفاسیر موقعی که بچه به دنیا میاد بجای اینکه بریم براش شناسنامه بگیریم بریم علاءالدین براش یه گوشی و سیم کارت بگیریم دیگه
من حرفم اینه باید اون مادر یا پدر بدونن و بفهمن که مهر و محبت بیشتر به درد بچشون می خوره نه موبایل
در ضمن در مورد آشنا شدن بچه با موبایل هم دست پدر مادر هاست
بچه که اول که به دنیا میاد نمی دونه که موبایل چیه
این پدرو مادر هست که به بچشون می فهمونن که موبایل چیه وچه خبره توش
و وقتی مادر و پدر هر ساعت فقط موبایل دستشون باشه و به بچه اهمیت ندن
خوب به طب بچه هم کنجکاو میشه دیگه درسته
حالا تو مترو که نمی تونند بشینند با بچه بازی کنند.
اصلا بحث بازی کردن نیست همون توجه به بچه از همه چیز مهمتره
مگه مردم دیگه چی کار می کنن تو مترو الاکلنگ یا سرسره بازی می کنن مگه
اصل حرف هم همینه توجه به فرزند
ولی شما اون صحنه رو نبودید ببینید و لی من تو نوشته هام هم گفتم اصلا یه نگاه درست به بچه نمیکردن زن وشوهر با هم دیگه خیلی خیلی کم به بچه شون توجه داشتن و بیشتر باموبایلشون کار می کردند
اصلا من دو تا سوال دارم
میخوام بدونم شما اگه جای این افراد بودید چه کار می کردید فقط با موبایل بازی یا کار می کردید یا به بچه اهمیت می دادید؟
بهتر نبود اون دو نفر اول موبایل بازشون رو میکردن بعد بچه دار می شدن؟
درپناه حق
دوستان اگه حرفی شما هم دارید بایید بیان کنید تا اونو بررسی کنیم