تبیان، دستیار زندگی

تقدیم به قلب پرمهر همه پدران

مردی 50 ساله با پسر تحصیل کرده 24 ساله اش روی مبل خانه خود نشسته بودند ناگهان کلاغی کنار پنجره‌شان نشست. پدر از فرزندش پرسید: این چیه؟ پسر پاسخ داد: کلاغ پس از چند دقیقه دوباره پرسید این چیه؟ پسر گفت : بابا من که همین الان بهتون گفتم: کلاغه ، بعد از مدت کوتاهی پیر مرد برای سومین بار پرسید: این چیه؟ عصبانیت در پسرش موج میزد و با همان حالت گفت: کلاغه کلاغ کلاغ ! پدر به اتاقش رفت و با دفتر خاطراتی قدیمی برگشت. صفحه ای را باز کرد و به پسرش گفت که آن را بخواند.در آن صفحه این طور نوشته شده بود: امروز پسر کوچکم 6 سال دارد. و روی مبل نشسته است هنگامی که کلاغی روی پنجره نشست پسرم 22 بار نامش را از من پرسید و من 22 بار به او گفتم که نامش کلاغ است.هر بار او را عاشقانه بغل می‌کردم و به او جواب می‌دادم و به هیچ وجه عصبانی نمی‌شدم و در عوض علاقه بیشتری نسبت به او پیدا می‌کردم ...

به نظرم بدک نیست از همین الان به فکر روز پدر باشیم

در پناه حق

به نام خدا

سلام

خیلی قشنگ بود.عکسی که گذاشتی هم قشنگ بود.لبریز از احساس.

فقط اینکه مرد 50 ساله هیچم پیر مرد نیست.خیلی هم جوونه.

کلاغ بود پدرجانم!   :)

ممن دوست دارم همینجا فریاد بزنم :

(البته گوشاتون رو بگیرید کر نشید..)

بابا جونم دوست دارم اندازه ی کل جهان...عاشقتم.

با سلام

خیلی زیبا بود این نشون میده که هنوز هم که هنوز خیلی هامون قدر پدرامونو نمیدونیم ولی اونا تو لحظه لحظه زندگیمون به فکر ما بودند و هستند.

با تشکر آنلاکر

به نام خدا

سلام

امیدوارم همه قدر پدر و مادر، این دو فرشته ی مهربون رو بدونیم...

سایه شون همیشه بالای سرمون باشه الهی...

همیشه شاکرش باشیم...

به نام خدا

سلام مجدد

راستی اینو هم بگم، این عکسش خیلیییییییییی نازه...

الهیییییییییییی....

بنام خدا

سلام

تیكه آخر مطلبتون برام یه سوال پیش آورد

به نظرم بدک نیست از همین الان به فکر روز پدر باشیم

به نظر شما چرا روز پدر این قده مظلوم واقع شده؟

البته الان خوب شده و تلویزیون از روز تولد امام علی علیه السلام به نام روز پدر یاد میكنه.

اما یادمه چند سال پیش اصلاً چنین چیزی نبود. و تنها روزی كه در رسانه ها مطرح بود روز مادر بود.

البته من روز مادر رو خیلی دوست دارم.

اما برام سواله چرا روز پدر برامون مهم نیست؟

به نظر شما دلیلش احساسی نبودن پدر نیست؟

به نام خدای مهربون

جناب پارسا

به نظر من پدرا هم احساس دارن واین مسئله رو نمیشه انکار کرد

ولی این احساس در مادران چند برابره

بعد اینکه حالا بگذریم از بعضی از مادر ها که محبتشون خیلی کم از پدران هستند

البته همه اینا به رفتار پدرها و مادرها و نوع تربیت فرزندان برمی گرده

همین

در پناه حق

بسم رب المهدی

فوق العاده بود علی اقا . واقعا زیبا بود

نمونه ی دیگری رو هم من بنویسم .
نقل از پدر عزیزم ! که با نقل این حکایات زندگی منو دگرگون کرده !

سعی میکنم همان زبان عامیانه ای که شنیدم رو بنویسم :

پدری به همراه پسرش به حمام رفتند ! (حمامهای قدیمی و خزینه دار که بعضا وصفهاش رو شنیدیم در قدیم الایام بوده )
پدر رو به پسر کرد و گفت فرزندم؛ احساس تشنگی میکنم .
میتوانی لیوان آب خنکی برای من بیاوری ؟

پسر  به سرعت از حمام خارج شد ، به خانه رفت و شربتی گوارا و خنک تهیه کرد و فورا  باز گشت .
با شور و شعف درونی اش تقدیم پدر میکند

پدر آن شربت را خورد و دعایی کرد ! : به حق عزیزان خداوند این زحمت و تلاش تو بی نصیب نمانه و  در عوض بهترین ها رو در زندگیت ببینی !

گذشت و گذشت تا انجایی که این فرزند بزرگ شد و صاحب پسری دیگر !
غرض از اتفاق همان صحنه و همان روزگار تکرار میشود ! 
فرزندم : ایا میتوانی لیوان آب خنکی برای من بیاوری ؟
فرزند پسر که تصور میکند پدرش به سمتی دیگر توجه دارد ، پس از مدتی ظرفی از نزدیکی پیدا کرده  و از آب خزینه حمام! تقدیم پدر میکند !!

پدر حکایت خودش رو بیان میکنه و یاد اور میشه : من که شربتی گوارا برای پدرم بردم و آن دعا را در حق من کرد این است نتیجه اش !
حسرت این اقدام تو در اینده چگونه جوابگو خواهد بود خدا داند !!!

...و پدر دعایی نکرد !

:(

دلم گرفت اساسی ! شمام بی کاری علی اقا !
چه وقت این تاپیک زدن بود ؟

یا ع ل ی مدد

سلام

دوست عزیز ممنون به خاطر این مطلب زیبا

به نام خدای مهربون

سلام

محمد رضا جان من چی کار کنم

خوب مگه مجبوری اینجا بنویسی که حالت خراب شه

ههههههههههههههههههههههههههه

همین

در پناه حق