İnsanın Hicapları-2
İlim ve İman
Bazen, bir bakıyorsunuz, -insanın- bu “gerçeklere ilmi var” -bu gerçekleri biliyor- ama imanı yok… -Mesela- ölü yıkayan adam ölüden korkmaz, çünkü ölünün ona hiçbir şey yapamayacağına yakini vardır! -Hem zaten- canlı olduğu ve ruhu bedeninde bulunduğu zaman bile elinden bir şey gelmeyen -şu insan- artık can vermiş olduğu şu durumda ne yapabilir ki? Buna rağmen -yine de- bazılarının ölüden korkmasının nedeni, bu hakikati bilmeleri, ama -bu hakikate henüz- iman etmemiş olmaları, inanmıyor bulunmalarıdır.
-Mesela- Allah’ı ve hesap gününü bilirler, ama yakinleri yoktur; aklın anlayıp idrak etmiş olduğu şeyden kalp-leri- habersizdir. Delil ve ispatla bir Allah’ın var olduğuna, kıyamet ve miadın hak olduğuna inanırlar, ama bizzat bu aklî delil ve ispatın, kalbe perde çekmesi ve iman nurunun kalbe vurmasına engel teşkil edip Allah Teala’nın (cc) onu zülumât ve karanlıklardan nur ve aydınlığa çıkarmasını önlemesi mümkündür: “ Allah, iman edenlerin velisidir. Onları karanlıklardan nura çıkarır.”[1] Ve Allah Tebarek ve Teala’nın, velisi olduğu ve karanlıklardan çıkardığı biri artık günah işlemez, gıybet etmez, iftira yakmaz, iman kardeşine kin ve hased beslemez; kalbinde nuraniyet duyar, dünya ve dünyaya ait şeylere kıymet vermez. Hz. Emir’in[2] de (as) buyurduğu gibi:
“Bütün dünya ve dünyaya ait şeyleri bana verip, karşılığında, bir karıncanın ağzındaki bir arpa kabuğunu zorla ve adalete aykırı olarak almamı isteseler asla kabul etmem bunu!”[3]
Ama sizlerden bazısı, her şeyi ayaklar altına alıyor… İslâm büyüklerinin gıybetini ediyorsunuz…Başka insanlar mahallenin bakkalını atarını çekiştirir, bunlar -da tutup- İslâm ulemasına çirkin yakıştırmalarda bulunurlar, hakarette bulunur, saygısızlık ederler; çünkü imanları sağlamlaşmamıştır henüz, yaptıklarının karşılığını göreceklerine inanmamaktadırlar.
“İsmet”[4] tam bir imandan başka bir şey değildir; peygamberlerle velilerin ismetinin anlamı, meselâ, Hz. Cebrail’in (as) onların elinden tutuyor -yardımcı oluyor- olması değildir.Evet, Hz. Cebrail (as) Şimr’in[5] elinden tutacak olsa tabii ki o da günah işlemez asla! Ama, ismet, imandan doğan bir durumdur.
İnsan, Hak Teala hazretlerine iman edip O’na inanır ve güneşi görür gibi gönül gözüyle Yüce Allah’ı görürse, günah işleyip isyana kalkışması mümkün değildir; çünkü güçlü ve silahlı biri karşısında -elbette ki- “ismet” meydana geliverir.
1-Bakara, 257
2-Hz. Emir: Hz. Ali (as) (çev.)
3-Nehc’ul Belağa, 215. hutbe
4-İsmet: Masum olma, “günah işlemezlik” (çev.)
5-Şimr: Kerbela katliamında Hz. İmam Hüseyin’in (as) mübarek başını kesme denîliğini gösteren katil (çev.)
İnsanın Hicapları-1
