تبیان، دستیار زندگی
در سالهاى اول مهاجرت به قم كه هنوز از مقدمات عربى فارغ نشده بودم، چنان در این اندیشه ها غرق بودم كه شدیداً میل به «تنهایى» در من پدید آمده بود. وجود هم حجره را تحمل نمى كردم و حجره فوقانى عالى را به نیم حجره اى دخمه مانند تبدیل كردم كه تنها با اندیشه هاى
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مطهری چرا طلبه شد
14/

در سالهاى اول مهاجرت به قم كه هنوز از مقدمات عربى فارغ نشده بودم، چنان در اين انديشه ها غرق بودم كه شديداً ميل به «تنهايى» در من پديد آمده بود. وجود هم حجره را تحمل نمى كردم و حجره فوقانى عالى را به نيم حجره اى دخمه مانند تبديل كردم كه تنها با انديشه هاى خودم بسر برم.

این مصاحبه با طلبه موفقی است که همگان به موفقیت و بزرگی او اذعان دارند و امام خمینی(ره) راجع به او فرمود:

« شهيدى مطهر است كه در عمر كوتاه خود اثرات جاويدى به يادگار گذاشت كه پرتوى از وجدان بيدار و روح سرشار از عشق به مكتب بود. او با قلمى روان و فكرى توانا درتحليل مسائل اسلامى و توضيح حقايق فلسفى با زبان مردم و بى قلق و اضطراب به تعليم وتربيت جامعه پرداخت. آثار قلم و زيان او بى استثنا آموزنده و روانبخش است و مواعظ ونصايح او كه از قلبى سرشار از ايمان و عقيدت نشات مى گرفت، براى عارف و عامى سودمند و فرحزاست.  اميد آن بود كه از اين درخت پرثمر, ميوه هاى علم و ايمان بيش از آنچه بجا مانده، چيده شودو دانشمندانى پربها تسليم جامعه گردد. ... و خداى را شكر كه آنچه از اين استاد شهيد با قى است با محتواى غنى خود مربى و معلم است.

علامه طباطبايى نیز میگوید:

«مرحوم مطهرى يك هوش فوق العاده اى داشت و حرف از او ضايع نمى شد. حرفى كه مى گفتيم مى گرفت و به مغزش مى سپرد. علاوه بر مساله تقوا و انسانيت و جهات اخلاق كه انصافا داشت، يك هوش فراوانى هم داشت و هر چه مى گفتيم هدر نمى رفت، مطمئن بودم كه هدر نمى رود.»

حضرت آيت الله خامنه اى نیز می فرماید:

«كمتر كسى و كمتر انديشمندى را مانند استاد شهيد مطهرى مى توان يافت كه با اين ظرفيت فكرى و روحى مشغول به كار باشد. هر سخنرانى اين شهيدعزيز را مى توان به عنوان يك كار تخصصى و پرمايه دانست. لذا شايسته است بر روى مبانى فكرى و خط فلسفى ايشان كارهاى زيادى بشود. آثار استاد شهيد مطهرى مبانى فكرى نظام جمهورى اسلامى ايران است.»

آری او استاد شهید مرتضی مطهری است. در این مصاحبه غیابی، با مراجعه به آثار استاد مطهری درصدد هستیم تا جلوه ای از سیره طلبگی او را همراه با تبیین ایشان از حوزه و روحانیت جمع آوری کنیم و در اختیار خوانندگان عزیز قرار دهیم."

 استاد لطفاً بفرمایید چرا طلبه شدید؟

تا آنجا كه من از تحولات روحى خودم به ياد دارم از سن سيزده سالگى اين دغدغه در من پيدا شد و حساسيت عجيبى نسبت به مسائل مربوط به خدا پيدا كرده بودم. پرسشها- البته متناسب با سطح فكرى آن دوره- يكى پس از ديگرى بر انديشه ام هجوم مى آورد.

"  آیا این پرسشها پس از ورود به حوزه نیز ادامه داشت؟

در سالهاى اول مهاجرت به قم كه هنوز از مقدمات عربى فارغ نشده بودم، چنان در اين انديشه ها غرق بودم كه شديداً ميل به «تنهايى» در من پديد آمده بود. وجود هم حجره را تحمل نمى كردم و حجره فوقانى عالى را به نيم حجره اى دخمه مانند تبديل كردم كه تنها با انديشه هاى خودم بسر برم. در آن وقت نمى خواستم در ساعات فراغت از درس و مباحثه به موضوع ديگرى بينديشم، و در واقع، انديشه در هر موضوع ديگر را پيش از آنكه مشكلاتم در اين مسائل حل گردد، بيهوده و اتلاف وقت مى شمردم. مقدمات عربى و يا فقهى و اصولى و منطقى را از آن جهت مى آموختم كه تدريجا آماده بررسى انديشه فيلسوفان بزرگ در اين مسأله بشوم.

***

ادامه این مصاحبه خواندنی تر وجذاب تراست حتما بخوانید

نوشته سید مهدی موسوی گروه حوزه علمیه