چشمه آب معدني آبعلي در شمال دهكده آبعلي در 60 كيلومتري شمال شرقي تهران، در كنار بستر رودخانه مباركآباد از زمين ميجوشد. در گذشته، مظهر چشمه چندين بار تغيير مكان داده است. در حال حاضر آب چشمه با لوله به كارخانه بطري پر كني منتقل ميشود و پس از بستهبندي به مصرف خوراكي ميرسد.
آب چشمه آبعلي از گروه آبهاي بيكربناته كلسيك سرد با PH متمايل به اسيد است و آهن و سيليس نيز در آن وجود دارد. وجود آهن در تركيب آب چشمه به صورت پايدار، به علت وجود Co2 و فشار در زيرزمين است كه پس از خروج از زمين بر اثر كم شدن فشار، Co2 آن به حالت ناپايدار و به صورت رسوب در ميآيد. از آنجا كه پر كردن بطريها با اين آب، به خاطر رسوب موجود ايجاد اشكال ميكند، در كارخانه عمل آهنزدايي نيز از آن صورت ميگيرد.
شكستگيهايي كه آب چشمه از آنها بيرون ميآيد متعلق به دوران اول تا چهارم زمينشناسي است و هيچگونه آلودگي ميكروبي ندارد.
خواص درماني اين آب در دستگاه گوارش، كبد، لوزالمعده و روده است. همچنين آب اين چشمه براي تنظيم كلسترول و اسيد اوريك نيز مؤثر است. وجود Co2 در آب اين چشمه باعث تنظيم دستگاه گوارش و هضم سريع غذا ميشود
رود تجن يا گرماب رود، در استان مازندران جاري است.
رودخانه تجن، رودي است كه در شرق شهرستان سرخس جاري است. اين رود از تلاقي دو رود كشف رود و هريرود بوجود آمده است.
اين رودخانه مانند ديگر رودهاي منطقه دائمي نيستند و در فصول سال با تغييرات ميزان ريزش باران، داراي نوسانات زيادي ميباشد.
رودخانه تجن بزرگترين منبع آب سطحي دشت سرخس ميباشد.
رود تجن به طول حدود 140 كيلومتر از كوههاي علي خاني، داراب كوه و سركوه از ناحيه كوهستاني هزار جريب در دامنههاي شمالي رشته كوه البرز سرچشمه ميگيرد و با گذشتن از شرق شهر ساري، نزديك آبادي خزرآباد، در 25 متري پايينتر از سطح آبهاي آزاد به درياي خزر ميريزد.
قسمت علياي تجن در بخش هزار جريب در شهرستان نكا و بخش چهاردانگه و دودانگه در شهرستان ساري، جهت عمومي جنوب شرقي ـ شمال غربي و بستري سنگلاخي دارد و ريزابههاي ببرچشمه و آبتيرچاي از ساحل راست و شيرين رود و سفيدرود و لاجيم از ساحل چپ به آن ميپيوندند.
همچنين رود دايمي زارِم رود- ظالمرود به طول حدود 100 كيلومتر با جهت عمومي شرقي ـ غربي از ريزابههاي سمت راست تجن است و در حدود 16كيلومتري جنوب شهر ساري به آن ميپيوندد.
قسمت سفلاي تجن كه از حدود 8 كيلومتري جنوب شهر ساري (نزديك آبادي تنگه لته) آغاز ميشود، در بخش مركزي شهرستان ساري با جهت عمومي جنوبي ـ شمالي جريان دارد و بستر آن ماسهاي است.
پوشش گياهي حاشيه تجن در قسمت عليا، درختان جنگلي پهن برگ مانند مازو، توسكا، سفيدار، ليكي، آزاد و انجيلي و در قسمت سفلا، انواع گياهان آبزي حاشيهاي است.
تجن در منطقه زلزله خيز البرز قرار دارد. در زمين لرزه سال 1314 پانصدمتر از مسير تجن در نزديكي محل دوسله، در حدود 33 كيلومتري جنوب شرقي شهر ساري، بسته شد.
رود اترك از كوههاي هزار مسجد در خراسان سرچشمه ميگيرد و در خليج حسنقلي در كشور تركمنستان به درياي خزر ميريزد.
اترك رودي خروشان و سيلگير با بستر گلي است و با داشتن ۶۶۹ كيلومتر طول پنجمين رودخانه بلند ايران و طولانيترين رودخانه تركمنستان به شمار ميآيد.
اين رود حدود ۲۷،۳۰۰ كيلومتر از اراضي را آبياري ميكند، اما به جهت مصرف زياد آب آن فقط در مواقع سيل تا دريا ادامه مييابد.
بخشي از رود اترك در ناحيه چات، پس از اينچه برون به موجب قرارداد آخال در سال ۱۸۸۱ مرز رسمي ايران قاجاري و امپراتوري روسيه شد.
در سال ۱۹۲۶ به موجب قراردادي ميان ايران و شوروي قرار شد كه حداقل 50 درصد از آب اين رودخانه وارد خاك تركمنستان شود.
منطقه مراوهتپه با دارا بودن 5 هزار هكتار مزارع گندم و جو آبي در حاشيه رودخانه اترك، به دليل شرايط آب و هوايي خاص و استفاده از آب رودخانه اترك براي آبياري مزارع گندم نقش مهمي در توليد گندم شهرستان كلاله دارد.