بانک اطلاعات عمومی

دسته

کامپیوتر (3)

آرشیو

ازتاریخ 1387/06/01 تا تاریخ 1387/06/31

آمار وبلاگ

تعداد بازدید : 30109

تعداد نوشته ها : 3

تعداد نظرات : 2

Rss

طراح قالب

تبلاگ (وبلاگ تبیان)

پایگاه داده ها چیست؟

دادِگان (پایگاه داده‌ها یا بانک اطلاعاتی) به مجموعه‌ای از اطلاعات با ساختار منظم و سامانمند گفته می‌شود. این پایگاه‌های اطلاعاتی معمولاً در قالبی که برای دستگاه‌ها و رایانه‌ها قابل خواندن و قابل دسترسی باشند ذخیره می‌شوند. البته چنین شیوه ذخیره‌سازی اطلاعات تنها روش موجود نیست و شیوه‌های دیگری مانند ذخیره‌سازی ساده در پرونده‌ها نیز استفاده می‌گردد. مسئله‌ای که ذخیره‌سازی داده‌ها در دادگان را موثر می‌سازد وجود یک ساختار مفهومی است برای ذخیره‌سازی و روابط بین داده‌ها است.
پایگاه داده در اصل مجموعه‌ای سازمان یافته از اطلاعات است.این واژه از دانش رایانه سرچشمه می‌‌گیرد ،اما کاربر وسیع و عمومی نیز دارد، این وسعت به اندازه‌ای است که مرکز اروپایی پایگاه داده (که تعاریف خردمندانه‌ای برای پایگاه داده ایجاد می‌‌کند) شامل تعاریف غیر الکترونیکی برای پایگاه داده می‌‌باشد. در این نوشتار به کاربرد های تکنیکی برای این اصطلاح محدود می‌‌شود.
یک تعریف ممکن این است که: پایگاه داده مجموعه‌ای از رکورد های ذخیره شده در رایانه با یک روش سیستماتیک (اصولی) مثل یک برنامه رایانه‌ای است که می‌‌تواند به سوالات کاربر پاسخ دهد. برای ذخیره و بازیابی بهتر، هر رکورد معمولا به صورت مجموعه‌ای از اجزای داده‌ای یا رویداد ها سازماندهی می‌‌گردد. بخش های بازیابی شده در هر پرسش به اطلاعاتی تبدیل می‌‌شود که برای اتخاذ یک تصمیم کاربرد دارد. برنامه رایانه‌ای که برای مدیریت و پرسش و پاسخ بین پایگاه‌های داده‌ای استفاده می‌‌شود را مدیر سیستم پایگاه داده‌ای یا به اختصار (DBMS) می‌‌نامیم. خصوصیات و طراحی سیستم های پایگاه داده‌ای در علم اطلاعات مطالعه می‌‌شود.
مفهوم اصلی پایگاه داده این است که پایگاه داده مجموعه‌ای از رکورد ها یا تکه هایی از یک شناخت است.نوعا در یک پایگاه داده توصیف ساخت یافته‌ای برای موجودیت های نگه داری شده در پایگاه داده وجود دارد: این توصیف با یک الگو یا مدل شناخته می‌‌شود. مدل توصیفی، اشیا پایگاه‌های داده و ارتباط بین آنها را نشان می‌‌دهد. روش های متفاوتی برای سازماندهی این مدل ها وجود دارد که به آنها مدل های پایگاه داده گوییم. پرکاربرد‌ترین مدلی که امروزه بسیار استفاده می‌‌شود، مدل رابطه‌ای است که به طور عام به صورت زیر تعریف می‌‌شود: نمایش تمام اطلاعاتی که به فرم جداول مرتبط که هریک از سطر ها و ستونها تشکیل شده است(تعریف حقیقی آن در علم ریاضیات برسی می‌‌شود). در این مدل وابستگی ها به کمک مقادیر مشترک در بیش از یک جدول نشان داده می‌‌شود. مدل های دیگری مثل مدل سلسله مراتب و مدل شبکه‌ای به طور صریح تری ارتباط ها را نشان می‌‌دهند.
در مباحث تخصصی تر اصتلاح دادگان یا پایگاه داده به صورت مجموعه‌ای از رکورد های مرتبط با هم تعریف می‌‌شود. بسیاری از حرفه‌ای ها مجموعه‌ای از داده هایی با خصوصیات یکسان به منظور ایجاد یک پایگاه داده‌ای یکتا استفاده می‌‌کنند.

معمولا DBMS ها بر اساس مدل هایی که استفاده می‌‌کنند تقسیم بندی می‌‌شوند: ارتباطی،شی گرا، شبکه‌ای و امثال آن. مدل های داده‌ای به تعیین زبانهای دسترسی به پایگاه‌های داده علاقه مند هستند. بخش قابل توجهی از مهندسی DBMS مستقل از مدل های می‌‌باشد و به فاکتور هایی همچون اجرا، همزمانی،جامعیت و بازیافت از خطاهای سخت افزاری وابسطه است.در این سطح تفاوت های بسیاری بین محصولات وجود دارد.
موارد زیر به صورت خلاصه شرح داده می شود:
•۱ تاریخچه پایگاه داده
•۲ انواع دادگان ها
•۳ مدل های پایگاه داده
۳.۱ مدل تخت
۳.۲ مدل شبکه ای(Network)
۳.۳ مدل رابطه ای
۳.۴ پایگاه داده‌های چند بعدی
۳.۵ پایگاه داده‌های شیء
•۴ ویژگی‌های سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها
•۵ فهرست سیستم‌های متداول مدیریت دادگان

1- تاریخچه پایگاه داده
اولین کاربردهای اصطلاح پایگاه داده به June 1963 باز می‌گردد، یعنی زمانی که شرکت System Development Corporation مسئولیت اجرایی یک طرح به نام "توسعه و مدیریت محاسباتی یک پایگاه داده‌ای مرکزی" را بر عهده گرفت. پایگاه داده به عنوان یک واژه واحد در اوایل دهه 70 در اروپا و در اواخر دهه 70 در خبر نامه‌های معتبر آمریکایی به کار رفت.(بانک داده‌ای یا Databank در اوایل سال 1966 در روزنامه واشنگتن کار رفت)
تصویر:اولین سیستم مدیریت پایگاه داده در دهه 60 گسترش یافت. از پیشگامان این شاخه چارلز باخمن می‌‌باشد. مقالات باخمن این را نشان داد که فرضیات او کاربرد بسیار موثرتری برای دسترسی به وسایل ذخیره سازی را محیا می‌‌کند. در آن زمانها پردازش داده بر پایه کارت های منگنه و نوار های مغناطیسی بود که پردازش سری اطلاعات را مهیا می‌‌کند. دو نوع مدل داده‌ای در آن زمانها ایجاد شد:CODASYL موجب توسعه مدل شبکه‌ای شدکه ریشه در نظریات باخمن داشت و مدل سلسله مراتبی که توسط North American Rockwell ایجاد شد و بعدا با اقباس از آن شرکت IBM محصولIMS را تولید نمود.
مدل رابطه‌ای توسط E. F. Codd در سال 1970 ارائه شد.او مدل های موجود را مورد انتقاد قرار می‌‌داد. برای مدتی نسبتا طولانی این مدل در مجامع علمی مورد تایید بود. اولین محصول موفق برای میکرو کامپیوتر ها dBASE بودکه برای سیستم عامل هایCP/M و PC-DOS/MS-DOS ساخته شد. در جریان سال 1980 پژوهش بر روی مدل توزیع شده (distributed database) و ماشین های دادگانی (database machines) متمرکز شد، اما تاثیر کمی بر بازار گذاشت. در سال 1990 توجهات به طرف مدل شی گرا(object-oriented databases) جلب شد. این مدل جهت کنترل داده‌های مرکب لازم بود و به سادگی بر روی پایگاه داده‌های خاص، مهندسی داده(شامل مهندسی نرم افزار منابع) و داده‌های چند رسانه‌ای کار می‌‌کرد.

در سال 2000 نوآوری تازه‌ای رخ داد و دادگان اکس‌ام‌ال (XML) به وجود آمد. هدف این مدل از بین بردن تفاوت بین مستندات و داده ها است و کمک می‌‌کند که منابع اطلاعاتی چه ساخت یافته باشند یا نه در کنار هم قرار گیرند.

2- انواع دادگان ها
دادگان‌ها از نظر ساختار مفهومی و شیوه‌ای رفتار با داده‌ها بر دو نوع هستند :
1.دادگان رابطه‌ای
2.دادگان شی‌گرا

3- مدل های پایگاه داده
شگرد های مختلفی برای مدل های داده‌ای وجود دارد. بیشتر سیستم های پایگاه داده‌ای هر چند که طور معمول بیشتر از یک مدل را مورد حمایت قرار می‌‌دهند، حول یک مدل مشخص ایجاد شده اند. برای هر یک از الگوهای های منطقی (logical model) اجراهای فیزیکی مختلفی قابل پیاده شدن است و سطوح کنترل مختلفی در انطباق فیزیکی برای کاربران محیا می‌‌کند. یک انتخاب مناسب تاثیر موثری بر اجرا دارد. مثالی از موارد الگوی رابطه‌ای (relational model) است: همه رویدادهای مهم در مدل رابطه‌ای امکان ایجاد نمایه‌هایی که دسترسی سریع به سطرها در جدول را می‌‌دهد،فراهم می‌‌شود.

یک مدل داده‌ای تنها شیوه ساختمان بندی داده ها نیست بلکه معمولا به صورت مجموعه‌ای از عملیات ها که می‌‌تواند روی داده ها اجرا شود تعریف می‌‌شوند. برای مثال در مدل رابطه‌ای عملیاتی همچون گزینش (selection)، طرح ریزی (projection) و اتصال (join) تعریف می‌‌گردد.

۳.۱ مدل تخت
مدل تخت یا جدولی (flat (or table) model ) تشکیل شده است از یک آرایه دو بعدی با عناصر داده‌ای که همه اجزای یک ستون به صورت داده‌های مشابه فرض می‌‌شود و همه عناصر یک سطر با هم در ارتباط هستند. برای نمونه در ستون هایی که برای نام کاربری و رمز عبور در جزئی از سیستم های پایگاه داده‌ای امنیتی مورد استفاده قرار می‌‌گیرد هر سطر شامل رمز عبوری است که مخصوص یک کاربر خاص است. ستون های جدول که با آن در ارتباط هستند به صورت داده کاراکتری، اطلاعات زمانی، عدد صحیح یا اعداد ممیز شناور تعریف می‌‌شوند. این مدل پایه برنامه‌های محاسباتی(spreadsheet) است.

پایگاه داده ها با فایل های تخت به سادگی توسط فایل های متنی تعریف می‌‌شوند. هر رکورد یک خط است و فیلد ها به کمک جدا کننده هایی از هم مجزا می‌‌شوند. فرضا به مثال زیر دقت کنید:
id name team
1 Amy Blues
2 Bob Reds
3 Chuck Blues
4 Dick Blues
5 Ethel Reds
6 Fred Blues
7 Gilly Blues
8 Hank Reds
داده‌های هر ستون مشابه هم است ما به این ستونها فیلد ها (fields) گوییم. و هر خط را غیر از خط اول یک رکورد(record) می‌‌نامیم. خط اول را که برخی پایگاه‌های داده‌ای آنرا ندارند رکورد برچسب(field labels) گوییم. هر مقدار داده‌ای اندازه خاص خود را دارد که اگر به آن اندازه نرسد می‌‌توان از کاراکنر فاصله برای این منظور استفاده کرد اما این مسئله مخصوصا زمانی که بخواهیم اطلاعات را بر روی کارت های منگنه قرار دهیم مشکل ساز خواهد شد. امروزه معمولا از نویسه TAB برای جداسازی فیلد ها و کاراکتر خط بعد برای رکورد بعدی استفاده می‌‌کنیم. البته شیوه‌های دیگری هم وجود دارد مثلا به مثال زیر دقت کنید:
"1","Amy","Blues"
"2","Bob","Reds"
"3","Chuck","Blues"
"4","Dick","Blues"
"5","Ethel","Reds"
"6","Fred","Blues"
"7","Gilly","Blues"
"8","Hank","Reds"
این مثال از جدا کننده کاما استفاده می‌‌کند.در این نوع مدل تنها قابلیت حذف،اضافه،دیدن و ویرایش وجود دارد که ممکن است کافی نباشد.Microsoft Excel این مدل را پیاده سازی می‌کند.

۳.2 مدل شبکه ای(Network)
در سال 1969 و در کنفرانس زبانهای سیستم های داده‌ای (CODASYL) توسطCharles Bachman ارائه شد. در سال 1971 مجددا مطرح شد و اساس کار پایگاه داده‌ای قرار گرفت و در اوایل دهه 80 با ثبت آن درسازمان بین المللی استانداردهای جهانی یا ISO به اوج رسید.

مدل شبکه‌ای (database model) بر پایه دو سازه مهم یعنی مجموعه ها و رکورد ها ساخته می‌‌شود و برخلاف روش سلسله مراتبی که از درخت استفاده می‌‌کند، گراف را به کار می‌‌گیرد. مزیت این روش بر سلسله مراتبی این است که مدل های ارتباطی طبیعی بیشتری را بین موجودیت ها فراهم می‌‌کند. الی رغم این مزیت ها به دو دلیل اساسی این مدل با شکست مواجه شد: اول اینکه شرکت IBM با تولید محصولات IMS و DL/I که بر پایه مدل سلسله مراتبی است این مدل را نادیده گرفت. دوم اینکه سرانجام مدل رابطه‌ای (relational model) جای آن را گرفت چون سطح بالاتر و واضح تر بود. تا اوایل دهه 80 به علت کارایی رابط های سطح پایین مدل سلسله مراتبی و شبکه‌ای پیشنهاد می‌‌شد که بسیاری از نیاز های آن زمان را برطرف می‌‌کرد. اما با سریعتر شدن سخت افزار به علت قابلیت انعطاف و سودمندی بیشتر سیستم های رابطه‌ای به پیروزی رسیدند.

رکورد ها در این مدل شامل فیلد هایی است( ممکن است همچون زبان کوبول (COBOL) به صورت سلسله مراتب اولویتی باشد). مجموعه ها با ارتباط یک به چند بین رکورد ها تعریف می‌‌شود: یک مالک و چند عضو. عملیات های مدل شبکه‌ای از نوع هدایت کننده است: یک برنامه در موقعیت جاری خود باقی می‌‌ماند و از یک رکورد به رکورد دیگر می‌‌رود هر گاه که ارتباطی بین آنها وجود داشته باشد. معمولا از اشاره‌گرها(pointers) برای آدرس دهی مستقیم به یک رکورد در دیسک استفاده می‌‌شود. با این تکنیک کارایی بازیابی اضافه می‌‌شود هر چند در نمایش ظاهری این مدل ضروری نیست .

۳.3 مدل رابطه ای
مدل رابطه ای (relational model) در یک مقاله تحصیلی توسط E. F. Codd در سال 1970 ارائه گشت. این مدل یک مدل ریاضیاتی است که با مفاهیمی چون مستندات منطقی (predicate logic) و تئوری مجموعه ها (set theory) در ارتباط است. محصولاتی همچون اینگرس،اراکل، DB2 وسرور اس‌کیوال (SQL Server) بر این پایه ایجاد شده است. ساختار داده ها در این محصولات به صورت جدول است با این تفاوت که می‌‌تواند چند سطر داشته باشد. به عبارت دیگر دارای جداول چند گانه است که به طور صریح ارتباطات بین آنها بیان نمی‌شود و در عوض کلید هایی به منظور تطبیق سطر ها در جداول مختلف استفاده می‌‌شود. به عنوان مثال جدول کارمندان ممکن است ستونی به نام "موقعیت" داشته باشد که کلید جدول موقعیت را با هم تطبیق می‌‌دهد.

۳.4 پایگاه داده‌های چند بعدی
پایگاه داده‌های رابطه‌ای توانست به سرعت بازار را تسخیر کند، هرچند کارهایی نیز وجود داشت که این پایگاه داده‌ها نمی‌توانست به خوبی انجام دهد. به ویژه به کارگیری کلیدها در چند رکورد مرتبط به هم و در چند پایگاه داده مشترک، کندی سیستم را موجب می‌شد. برای نمونه برای یافتن نشانی کاربری با نام دیوید، سیستم رابطه‌ای باید نام وی را در جدول کاربر جستجو کند و کلید اصلی (primary key ) را بیابد و سپس در جدول نشانی‌ها، دنبال آن کلید بگردد. اگر چه این وضعیت از نظر کاربر، فقط یک عملیات محسوب، اما به جستجو درجداول نیازمند است که این کار پیچیده و زمان بر خواهد بود. راه کار این مشکل این است که پایگاه داده‌ها اطلاعات صریح درباره ارتباط بین داده‌ها را ذخیره نماید. می‌توان به جای یافتن نشانی دیوید با جستجو ی کلید در جدول نشانی، اشاره‌گر به داده‌ها را ذخیره نمود. در واقع، اگر رکورد اصلی، مالک داده باشد، در همان مکان فیزیکی ذخیره خواهد شد و از سوی دیگر سرعت دسترسی افزایش خواهد یافت.
چنین سیستمی را پایگاه داده‌های چند بعدی می‌نامند. این سیستم در هنگامی که از مجموعه داده‌های بزرگ استفاده می‌شود، بسیار سودمند خواهد بود. از آنجاییکه این سیستم برای مجموعه داده‌های بزرگ به کار می‌رود، هیچگاه در بازار به طور مستقیم عمومیت نخواهد یافت.

۳.5 پایگاه داده‌های شیء
اگر چه سیستم‌های چند بعدی نتوانستند بازار را تسخیر نمایند، اما به توسعه سیستم‌های شیء منجر شدند. این سیستم‌ها که مبتنی بر ساختار و مفاهیم سیستم‌های چند بعدی هستند، به کاربر امکان می‌دهند تا اشیاء را به طور مستقیم در پایگاه داده‌ها ذخیره نماید. بدین ترتیب ساختار برنامه نویسی شیء گرا (object oriented ) را می‌توان به طور مستقیم و بدون تبدیل نمودن به سایر فرمت‌ها، در پایگاه داده‌ها مورد استفاده قرار داد. این وضعیت به دلیل مفاهیم مالکیت (ownership) در سیستم چند بعدی، رخ می‌دهد. در برنامه شیء گرا (OO)، یک شیء خاص "مالک " سایر اشیاء در حافظه است، مثلا دیوید مالک نشانی خود می‌باشد. در صورتی که مفهوم مالکیت در پایگاه داده‌های رابطه‌ای وجود ندارد.

4- ویژگی‌های سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها
پس از این مقدمه به توصیف سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها می‌پردازیم. سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها، مجموعه‌ای پیچیده از برنامه‌های نرم‌افزاری است که ذخیره سازی و بازیابی داده‌های (فیلدها، رکوردها و فایل‌ها) سازمان را در پایگاه داده‌ها، کنترل می‌کند. این سیستم، کنترل امنیت و صحت پایگاه داده‌ها را نیز بر عهده دارد. سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها، درخواست‌های داده را از برنامه می‌پذیرد و به سیستم عامل دستور می‌دهد تا داده‌ها ی مناسب را انتقال دهد. هنگامی که چنین سیستمی مورد استفاده قرار می‌گیرد، اگر نیازمندیهای اطلاعاتی سازمانی تغییر یابد، سیستم‌های اطلاعاتی نیز آسانتر تغییر خواهند یافت. سیستم مذکور از صحت پایگاه داده‌ها پشتیبانی می‌کند. بدین ترتیب که اجازه نمی‌دهد بیش از یک کاربر در هر لحظه، یک رکورد را به روز رسانی کند. این سیستم رکوردهای تکراری را در خارج پایگاه داده‌ها نگاه می‌دارد. برای مثال، هیچ دو مشترک با یک شماره مشتری، نمی‌توانند در پایگاه داده‌ها وارد شوند. این سیستم روشی برای ورود و به روز رسانی تعاملی پایگاه داده‌ها فراهم می‌آورد. یک سیستم اطلاعات کسب و کار از موضوعاتی نظیر (مشتریان، کارمندان، فروشندگان و غیره) و فعالیت‌هایی چون (سفارشات، پرداخت‌ها، خریدها و غیره) تشکیل شده است. طراحی پایگاه داده‌ها، فرایند تصمیم گیری درباره نحوه سازماندهی این داده‌ها در انواع رکوردها و برقراری ارتباط بین رکوردهاست.سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها می‌تواند ساختار داده‌ها و ارتباط آنها را در سازمان به طور اثر بخش نشان دهد. سه نوع مدل متداول سازمانی عبارتند از: سلسله مراتبی، شبکه‌ای و رابطه‌ای. یک سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها ممکن است یک، دو یا هر سه روش را فراهم آورد. سرورهای پایگاه داده‌ها، کامپیوترهایی هستند که پایگاه داده‌های واقعی را نگاه می‌دارند و فقط سیستم مدیریت پایگاه داده‌ها و نرم‌افزار مربوطه را اجرا می‌کنند. معمولا این سرورها رایانه‌های چند پردازنده‌ای با آرایه‌های دیسک RAID برای ذخیره سازی می‌باشند.

5- فهرست سیستم‌های متداول مدیریت دادگان
معروف‌ترین این نرم‌افزارهای مدیریت دادگان‌ها می‌توان به چند نمونه زیر اشاره کرد:

1.Oracle
2.Microsoft SQL Server
3.MySQL
4.PostregSQL
5.DB2
6.Microsoft Access
واژه دادگان از برابرنهاده‌های فرهنگستان زبان فارسی می‌باشد.

(0) نظر

دسته ها : کامپیوتر

دوشنبه هجدهم 6 1387

به دست آوردن مشخصات سيستم در ويندوز

به دست آوردن مشخصات سیستم در ویندوز
تا به حال شده کسی از شما سوالاتی را راجع به سیستم تان مطرح کند و شما از پاسخ دادن به آن عاجز باشید؟‌ و با کمال شرمندگی بگید نمیدونم؟ خوب حالا میخوام راهی رو بهتون آموزش بدم که علاوه بر مشخصات اصلی کامپیوترتان تمامی جزییات اون رو هم بهتون بده!
وارد منوی Start بشید و بر روی Run کلیک کنید. روبه روی Open و در قسمت تایپ این لغت رو تایپ کنید Msinfo32 حالا Enter رو بزنید.
حالا پنجره ایی باز شده که در سمت چپ آن میتونید یکی از گزینه های:
Hardware Resources ارتباط سخت افزاری
Components ارتباط صحیح داشتن
Software Environment نرم افزارهای در برگیرنده
Internet Setting تنظیمات اینترنت
را انتخاب کنید و در سمت راست تمامی کلیات و جزییات أن را مورد بررسی قرار دهید
استفاده از Disk Druid برای پارتیشن بندی هنگام نصب
هنگام نصب سفارشی، به شما اجازه پارتیشن بندی دستی دیسک سخت داده میشود. ردهت استفاده از ابزار Disk Druid را توصیه میکند. تصویر ? این ابزار را نشان میدهد.
پنجره ابزار Disk Druid به دو بخش تقسیم شده است. قسمت بالا اطلاعات عمومی در رابطه به هر دیسک سخت موجود و پارتیشن های اولیه (Primary) آن میدهد. قسمت پایین، جزئیات هر پارتیشن را مشخص میکند. برای هر پارتیشن دیسک سخت شما ستونهای زیر را مشاهده میکنید:
-Device : این ستون نام پارتیشن در دایرکتوری dev میباشد. شیوه نامگذاری به این صورت است که هر پارتیشن دیسک از دوحرف تشکیل شده و از hd برای دیسکهای سخت IDE، از sd برای دیسکهای سخت اسکازی، از ed برای دیسکهای سخت ESDI و از xd برای دیسکهای سخت XT استفاده میشود. حرف سوم نشان دهنده شماره دیسک سخت است. مثلا اگر شما دارای دو دیسک سخت باشید، دیسک سخت اولی a و دومی b نام خواهد گرفت. بخش عددی شماره پارتیشن دیسک مورد نظر است.
-Start/End : نشان دهنده سیلندر های آغازین و پایانی پارتیشن روی دیسک سخت میباشد.
-Size : نشان دهنده میزان ظرفیت پارتیشن به مگابایت میباشد.
-Type : نوع سیستم فایل هر پارتیشن را مشخص میکند. موارد عمومی عبارتند از لینوکس (ext3 و یا ext2) ، ویندوز 95 (FAT) ، سیستم VFAT (سیستم FAT32) و سیستم فایل swap لینوکس.
نکته: تمام این انواع توسط لینوکس پشتیبانی میشوند. ممکن است برخی انواع مانند NTFS بصورت پیش گزیده در هسته سیستم عامل ایجاد نشده باشند. برای مشاهده اینکه چه سیستم فایل هایی در هسته تعریف شده اند دستور cat /proc/filesystems را تایپ نمایید. جهت پشتیبانی از برخی انواع سیستم فایل نیاز به بارگزاری ماژولهای آنها در هسته دارید و برخی نیز با پیکربندی هسته قابل پشتیبانی هستند. اکثر نیازها توسط ext3، vfat، swap و iso9660 برطرف میشوند.
-Mount Point : دایرکتوری است که پارتیشن به سیستم فایل لینوکس متصل میشود. شما باید پارتیشن ریشه را به یک سیستم فایل لینوکسی اختصاص دهید تا امکان ادامه فرایند فراهم شود.
-Format : نشانگر این امر است که پروسه نصب پارتیشن مربوطه را فرمت خواهد کرد یا خیر.
همانطور که گفته شد در بخش بالای صفحه، دیسک های سخت متصل شده به کامپیوترتان را خواهید دید. ابتدا نام درایو نمایش داده میشود. بخش ژئومتری (Geom) بترتیب نشانگر تعداد سیلندر،هد و سکتورهای دیسک سخت است.
-دلایل پارتیشن بندی: همانطور که در بالا گفته شد، دلایل ریادی ممکن است وجود داشته باشد تا شما دیسک سخت خود را به بخشهای جداگانه تقسیم نمایید. برخی از آنها عبارتند از :
-مایل به نصب سیستم عامل های دیگری هستید؟ در صورتی که نیاز دارید تا ویندوز را همراه با لینوکس روی سیستمتان داشته باشید، حداقل به یک پارتیشن ویندوز (vfat) ، یک پارتیشن swap و یک پارتیشن ext3 نیاز خواهید داشت.

-سیستم شما سیستمی چند کاربره است؟ اگر فقط خودتان از سیستمتان استفاده میکنید، ممکن است به چند پارتیشن نیاز نداشته باشید. یکی از دلایل پارتیشن بندی، جلوگیری از اتمام یکباره فضا برای تمام بخشهای سیستم عامل است. همچنین امکان استفاده هر کاربر از دایرکتوری اختصاصی خودش فراهم میاید.
-سیستم شما چند دیسک سخت دارد؟ حداقل به یک پارتیشن به ازای هر دیسک سخت نیاز دارید. اگر سیستم شما دو دیسک سخت دارد، میتوانید یکی را به home و یکی را به دایرکتوری ریشه (/) اختصاص دهید.
پاک کردن، اضافه کردن و ویرایش پارتیشن ها
قبل از اینکه بتوانید پارتیشنی اضافه نمایید، باید مقداری فضای خالی روی دیسک سخت خود داشته باشید. در صورتی که تمام فضای دیسک سخت شما به پارتیشنهای دیگری (مانند داس یا ویندوز) اختصاص داده شده است، شما باید آن پارتیشن ها را پاک کنید و یا با تغییر اندازه آنها مقداری فضای خالی ایجاد نمایید.
هشدار : اطمینان حاصل کنید از تمام اطلاعات خود قبل از عمل پاک کردن پارتیشن، نسخه پشتیبانی تهیه کرده باشید. هنگامی که یک پارتیشن را پاک میکنید، با تمام اطلاعات آن خداحافظی میکنید!
نکته: در صورتی که چندین پارتیشن ایجاد می کنید، اطمینان حاصل کنید در هر پارتیشن فضای کافی جهت اتمام فرایند نصب وجود داشته باشد.
جهت پاک کردن یک پارتیشن در Disk Druid به صورت زیر عمل کنید:
?. یک پارتیشن را از لیست پارتیشن های کنونی انتخاب نمایید. (با کلیک یا با استفاده از کلیدهای مکان نما).
?.برای پاک کردن پارتیشن روی Delete کلیک کنید.
?.اگر اشتباهی مرتکب شدید، روی Reset کلیک کنید تا همه چیز به حال اول قبل از تغییرات بازگردد.
برای اضافه نمودن یک پارتیشن، عملیات زیر را انجام دهید:
?.روی New کلیک کنید. پنجره ای باز خواهد شد که در آن میتوانید مشخصات پارتیشن جدید را وارد نمایید.
?.نام نقطه اتصال (Mount Point) که دایرکتوری است که پارتیشن به سیستم فایل لینوکس متصل میشود، را تایپ نمایید. شما حداقل باید یک پارتیشن ریشه (/) داشته باشید.
?. نوع سیستم فایلی که پارتیشن از آن استفاده خواهد کرد را انتخاب نمایید. امکان انتخاب پارتیشن های لینوکس(ext2 و ext3) ، پارتیشن های RAID ، پارتیشنswap و پارتیشن های ویندوز وجود دارد.
?. در قسمت Size اندازه پارتیشن را وارد نمایید. در صورتی که میخواهید این پارتیشن تمام فضای موجود را پر کند، عدد ? را وارد نمایید.
?. در صورتی که بیش از یک دیسک سخت دارید، دیسکی را که میخواهید آنرا پارتیشن بندی نمایید، از قسمت Allowable Drives انتخاب کنید.
?. میتوانید گزینه های زیر را انتخاب نمایید:
-اندازه ثابت (Fixed Size) : این گزینه را در صورتی انتخاب نمایید که میخواهید فقط از اندازه ای که در قسمت Size وارد نموده اید استفاده شود.
-Fill All Space up to : در صورتی که میخواهید از تمام فضای باقیمانده تا یک مگابایت خاص استفاده نمایید این قسمت را پر کنید. (مثلا هنگامی که میخواهید یک پارتیشن vfat با اندازه?.?? مگابایت ایجاد نمایید که حداکثر مقدار قابل قبول برای ابزار Disk Druid است، میتوانید از این گزینه استفاده نمایید.)

(0) نظر

دسته ها : کامپیوتر

دوشنبه هجدهم 6 1387

آموزش اف ديسک

آموزش اف دیسک
نکته : ابتدا شما میبایست روش بوت کردن سیستم از طریق Floppy و یا CD-Rom را یاد بگیرید.
در هنگام روشن شدن سیستم دکمه DELET (در بعضی کامپیوتر ها دکمه دیگر) را پائین نگه دارید تا وارد Setup شوید.
دستگاه را به گونه ای تنظیم کنید که اولین وسیله بوت شدن CD-Rom باشد.یعنی وارد قسمت Bios featurs setup شده و اولین وسیله بوت شدن را CD قرار دهید.سپس روی گزینهSave &Exit setup کلیک کرده و یکباره ازفضا برای تمام بخشهایSetup خارج شوید.در اینجا سوالی مبنی بر (Save to cmos and exit (Y/N از شما پرسیده می شود.کلید Y را فشار دهید دهید تا سیستم دوباره Restart شود.
بعد از Restart سیستم سه پیغام زیر ظاهر میشود:
CD-ROM Start up menu
1.Boot from hard disk
2.Boot from CD-ROM
سپس گزینه 2 را اتنخاب کرده تا سیستم از روی CDبوت شود.
بعد از آن پیغام های زیر صادر می گردد:
Microsoft Widows98 Start up menu
1.Start Windows98 Setup from CD-Rom
2.Start Computer with CD-Rom supprt
3.Start computer without CD-rom Support
4.View the Help file
شما گزینه 2 را انتخاب کنید .پس از چند لحظه جلوی پرامپت درایو(مثلاF:> )فرمان Fdisk را تایپ و کلید Enter رو بزنید.
فورا پیغامی مبنی بر اینکه ظرفیت Hard شمااز 512 بیشتر است ظاهر می شود.
کلید Y وسپسEnter رو فشار بدین.سپس صفحه اصلی Fdisk ظاهر میشود.
Fdisk option
current fixed disk drive:1
choose 1 of the following:
1.creat dos partion or logical dos drive
2.set active partion
3.delet partion or logical dos drive
4.display partion information
Enter choice:…
این صفحه شامل گزینه هایی جهت انجام اعمال مختلف بر روی دیسک سخت می باشد.
توجه:
در پارتیشن بندی و کار با Fdisk با سه اصطلاح بر خورد میکنید که عبارتند از Primery ,Extended,logical برخورد میکنید که سیستم عامل از دوتای اولی استفاده میکند.درایو C کامپیوتر همان Primery hsj و بقیه Extended هستند.در Fdisk ابتدا Primery و بعد Extended ایجاد میکنیم.وبرای حذف پارتیشن ها برعکس ایجاد اونا عمل میکنیم.
توجه : ابتدا در صورت وجود پارتیشن آنها را پاک میکنیم
خب از پن پنجره اصلی گزینه 3 رو انتخاب کنین.سپس پنجره ای ظاهر میشه که از او گزینه:
3.Delet logical dos drive in the extended dos partion
بعد از این کار صفحهای شامل پیغام های زیر ظاهر میشه:
WARNING!Data in deleted logical dos drive will be lost
What drive do you want to delete?
سپس شما نام آخرین درایو Hard خودتان را وارد کنید وenter رو بزنین.سپس EnterVolume ظاهر میشه که شما باید برچسب درایوتان رو وارد کنین یا اگه بر چسبی نداره Enter رو بزنین.(اگه درایو شما برچسب داشته باشه
مثلا به جای حرف Dبرچسب اون مثلا MyDriveظاهر میشه)سپس پیغام زیر ظاهر میشه:
Are you sure?](Y/N)]
برای تایید حرف Yرو بزنین و بعد Enter و به همین ترتیب همه درایوهای منطقی (Logical) رو پاک کنین.بعد از پاک شدن همه درایوهای منطقی پیغام زیر ظاهر میشه.
All logical drive deleted in the extended dos partion
سپس چند بار دکمه Esc رو بزنین تا وارد صفحه اصلی بشین. (Fdiskoption)بعد دکمه 3 (Delet partion….) از صفحه بعدی ظاهر شده (Delet extended dos partion)رو انتخاب کنین.بعدیه پیغام (Warning………) ظاهر میشه که باید شما کلید Yرو بزنین بعد Enter.سپس پیغام زیر ظاهر میشه:
Exttended dos partion Deleted
دکمه Esc رو بزنین تا وارد صفحه اصلی بشین.(Fdisk Option).بعد باز گزینه 3 بعدش از صفحه باز شده گزینه ا رو وارد کنین.تا پارتیشن اولیه خذف شه.(Delet primery dos partion).
سپس پیغام (Warning data in the deleted primery dos partion will be lost.زیرپیغام :
What primery partion do you want to delete?[1]
شما کلید Enter رو بزنین.پیغام زیر ظاهر میشه:
Enter volume labe…?[]
در صورت وجود بر چسب(احتمالا ندارین)آن را تایپ و Enter رو بزنین در غیر این صورت Enter رو بزنین.
پیغام :Are you sure(Y/N) که گزینه Yسپس کلید Enter رو بزنین.پیغام زیر ظاهر میشه:
Primery dos partion deleted
دکمه Esc را بزنین تا وارد صفحه اصلی بشین.حالا پارتیشن های شما حذف شده .
برای ایجاد پارتیشن از صفحه اصلی گزینه 1 یعنی(1.Create dos partion or logical…..) رو بزنین .
بعد از طی این مراحل صفحه ای با مشخصات زیر حاصل میشود:
Creat dos partion or logical dos drive
Current fixed disk drive:1
Choose 1 of the following:
1.creat primery dos partion
2.creat extended dos partion
3.creat logical dos drive in extended dos partion
Enter choice:
سپس کلید 1 راتایپ وenter رو بزنین.مدتی صبر کنید تا 100% CompleteوVerifying drive integrityتا
100%کامل شه.بعد از اون پیغام زیر ظاهر میشه:
Creat primery dos partion
Current fixed disk drive:1
Do you wish to use the maximum available………………
Press Esc to return to fdisk options
کادر بالا از شما می پرسه که آیا می خواهید تمام دیسک سخت پارتیشن اولیه(Primery)گردد؟شما دکمه Nرا تایپ
کرده وسپس Enter رو بزنین.سپس مدتی صبر کنید تا 100%کامل بشه …بعدش صفحه زیر ظاهر میشه:
Creat primery dos partion
Current fixed………..
Total disk space is ……..mbytes(1mb=……….)
Maximum space avalable for partion is…….
Enter partion size in mbytes or ……….
Press esc …………
صفحه بالا ظرفیت هارد شما را که برای این عمل در دسترس میباشد رو اعلام میکنه شما باید در این مرحله برای درایو
Strart up تان مقداری را در مقیاس مگا بایت وارد کنید(البته درصد هم میشه).
توصیه:

?.آنهای که هارد 20 دارن 3000 رو بزنن
2.هارد 30 ،4000یا 4500
3.هارد 40 به بالا تا 80،6000یا 5500
4.هاردهای 20 به پایین به نسبت 2500،2000،1500،1000
5…
بعد از وارد کردن مقدار Enter رو زده تا پیغام زیر ظاهر بشه:
Primery dos partion created
سپس Escرو زده تا وارد صفحه اصلی Fdiskبشین.از صفحه اصلی گزینه ا(Creat dos ………or logical…..)
واز صفحه بعدی گزینه 2 (Creat extended dos partion)رو زده مدتی صبر کنید تا 100%کامل شه.سپس
صفحه زیر ظاهر میشه:
Creat extended dos partion
Current fixed……….
Partion status type volume label mbytes…….
C:1 pri…
Total disk space is……….
Enter partion size in mbytes or per…………………….
No partion defind
Press esc……………
سپس کلید Enter رو بزنین.تا پیغام (Extended……..)ظاهر شه.
حالا کلید Esc رو بزنین تا سیستم به طور اتوماتیک وارد بخش ایجاد درایوهای منطقی شه.مدتی صبر کنید تا 100% تمام بشه سپس از صفحه بعدی ظاهر شده عدد دلخواه خودتان به مگابایت رو برای درایو D:وارد کنید.مدتی صبر کنید تا100%کامل شه.بعد از این مرحله(یا احیانا Restart system)ماجرا رو برای درایو های منطقی دیگه از قبیل E تاZ ادامه بدبن تا جاییکه هارد شما تموتم شه.
توصیه:
سعی کنید که حتی الامکان درایو هایتان کم باشهمعمولا 4 درایو کافیه
بعد از اینکه تمام هارد پارتیشن بندی شد پیغام :
All available disk space in the extended dos ……………………
ظاهر میشه.حالا دکمه Esc رو بزنین تا وارد صفحه اصلی بشین.از صفحه اصلی گزینه 2(Set active partion )رو انتخاب کنید.در صفحه بعدی ظاهر شده کلید 1 رو زده و Enter کنید.
با عمل فوق درایو C شما به عنوان درایو Start up بوده فعال میشه.سپس پیغام Partion 1 made active ظاهر میشه.
بدین تر تیب پارتیشن بندی به اتمام میرسه .
نکته های قابل توجه :
1.ممکن است در بعضی از سیستم ها در حین عملیات های بالا Restart های متعددی انجام شه.
2.پس از عمل Fdisk حتما توسط دستور a:format drive را برای همه درایوها انجام دهید تا به FAT 32 تبدیل شوند.
3.از Fdisk زیاد پرهیز کنید زیرا باعث خراب شدن هارد شما میشه.
4زیاد عجله نکنید

(2) نظر

دسته ها : کامپیوتر

دوشنبه هجدهم 6 1387