ابو محمد مصلح عبدالله مشهور به سعدي شيرازي و مشرف الدين شاعر و نويسنده پارسي گوي ايراني است.
شهرتش بيشتر به خاطر نظم و نثر آهنگين،گيرا و قوي است.مقامش نزد اهل ادب آن چنان بالاست كه به او استاد سخن گويند.
آثار معروفش گلستان در نثر وبوستان در بحر متقارب و نيز غزليات اوست.
در شيراز متولد شد ،پدرش در دستگاه ديواني اتابك سعدبن زنگي فرمانرواي فارس بود.(طبق نظري)
علاقه زيادي به مكتب و آموختن داشت.هنگام نوجواني به پژوهش و دين و دانش علاقه زيادي نشان مي داد.در زمان حمله سلطان غياث الدين به شيراز (627)مجبور به ترك شيراز شد و به مدرسه نظاميه بغداد رفت و از آموزه هاي جناب محمد غزالي بهره برد.
او استادان ديگري هم داشت از قبيل شهاب الدين عمر سهروردي.
سعدي در سال 655قمري به شيراز بازگشت.
عبدالباسط محمد عبدالصمد در سال1927(85سال پيش)در روستاي المزاعزه يكي از توابع شهر ارمنت در استان قنا در جنوب مصر بدنيا آمد.
پدرش عبدالصمديكي از مدرسين حفظ و تجويد قرآن كريم بود.
عبدالباسط در6سالگي به مكتب القران در ارمنت رفت و در 10 سالگي حافظ كل قرآن كريم شد.
در12سالگي دعوت نامه هاي مختلفي از شهرها و روستاهاي استان قنا به وي ارسال مي شد،مخصوصا از سوي صفون المطاعنه.
گواهي استاد سليم هم به وي اعطا شده بود و باعث اطمينان مردم به وي بود.
ايشان در طول حيات در مساجد و كشورهاي مختلفي به تلاوت آيات الهي پرداخته است.
زماني كه فلسطين هنوز توسط اسرائيل اشغال نشده بود عبدالباسط به آنجا دعت شد و در مسجدالقصي به تلائت سوره اسرا پرداخت،بعد از اشغال فلسطين مدام از اين اتفاق ابراز ناراحتي مي كرد و آرزو داشت يك بار ديگر در مسجدالقصي ،قران را تلاوت كند و يا فرزندانش اين كار را انجام دهند.
عبدالباسط در 30 فوريه 1988در اثر بيماري ديابت و سرطان كبد در گذشت.
صداي دلنشين و جاودانه او به قدري ملكوتي بود كه98نفر بعد از شنيدنش به اسلام روي آوردند و مسلمان شدند.
روحش شاد.