آیا بستن بخت با سحر و جادو امکانپذیر است
آیا سحر و جادو و بستن بخت صحت دارد
اگر كسى خواهان دعاست، باید با زبان خویش و باکمال توجه به مفاهیم و مضامین آن، به درگاه خداوند دعا كند و از او حوایج خویش را طلب نماید. آنچه از امامان علیهم‌السلام رسیده توصیه به دعا توسط خود انسان است نه مراجعه به دعانویس.
در رابطه با سحر، جادو و طلسم نکاتی را می توان بیان کرد:
1. قرآن در آیات زیادى، به موارد خارق عادت؛ (همچون تأثیر سحر و جادو) اشاره مىكند. اینكه خداوند به این امور اشاره مىكند، نشانگر این است كه این‌ها امور واقعى، ولى غیرعادىاند.
2. وقوع این امور، خارج از حوزه علت و معلول به شمار نمىآید؛ و میزان تأثیر آن‌ها، وابسته به قدرت اراده فاعلى آن است. هرگاه اراده فاعل، قوى و متكى بر اراده الهى باشد، آن كار غیرقابل شكست خواهد بود. (مثل معجزه)، اما هر وقت در راه شر باشد و پشتوانهاى غیر الهی داشته باشد، در مقابل اراده قوى و محكم، شكست خواهد خورد (مانند سحر و چشم‌زخم و...).
از این دو نکته استفاده می‌شود که سحر و جادو از امور واقعی هستند اما سوءاستفاده از آن توسط افراد شرور بستگی به قدرت ایمان و اراده‌ی ما دارد. اگر از ایمان قوی برخوردار باشیم و خداوند را سرچشمه‌ی همه‌ی امور بدانیم و ضمن انجام وظایف، نتیجه‌ی کارهایمان را به خدا بسپاریم، کسی نمی‌تواند ما را سحر و جادو کند و شکست می‌خورد.
سحر با پشتوانهاى غیرالهى، در مقابل اراده قوى و محكم، شكست خواهد خورد. اگر شخص ایمان به خدا داشته باشد و خداوند را منشأ اثر در امور بداند، سحر اثری روی او نخواهد گذاشت.
بنابراین اگر برفرض، موردى پیدا شد كه سحرى در كار بود، راهكارهایى براى بطلان آن وجود دارد كه عبارت‌اند از:
- استعاذه به خداوند و خواندن سورههاى فلق و ناس.- خواندن و نوشتن آیات 75 تا 82 سوره یونس.
- دعا و تضرع به درگاه خداوند. اگر كسى خواهان دعاست، باید با زبان خویش و باکمال توجه به مفاهیم و مضامین آن، به درگاه خداوند دعا كند و از او حوایج خویش را طلب نماید. آنچه از امامان علیهم‌السلام رسیده توصیه به دعا توسط خود انسان است نه مراجعه به دعانویس.
- صدقه دادن.
آگاهى به غیب در مرحله اول، اختصاص به خداوند عالم دارد و در مرحله دوم، از آن انبیا و ائمه و اولیاى اوست و آن‌ها نیز از خودشان مستقلاً چیزى ندارند؛ بلكه خداوند عالم طبق مصالح، به‌اندازه‌ای كه صلاح مىداند، آگاهى از غیب را در اختیار آن‌ها قرار مىدهد.
3. غالب آنچه امروزه در میان مردم دراین‌باره شایع است، بی‌اساس است و اكثر كسانى كه به این امور مىپردازند و این امر را ترویج می‌کنند، كلاهبردارانى هستند كه از این طریق، قصد اخاذى و پركردن جیب خود را با اسم ابطال سحر و باز كردن بخت و دعانویسی دارند.
4. باید بااراده‌ی محکم و قوی و با تدبیر کارهایمان را انجام دهیم و به عواقب کارهایمان بیاندیشیم و با دقت و مشورت کارهایمان را انجام دهیم تا دچار ناکامی نشویم. انسان مختار است و سرنوشتش را فقط و فقط خودش و اعمال و عقاید و افکارش رقم می‌زند و تقدیر الهی هم غیرازاین نیست که انسان با اختیار سرنوشت خود را انتخاب کند. پس دلیل گرفتاری و شکست و غیره فقط و فقط خودمان هستیم و نه هیچ‌کس دیگر.
به‌عنوان‌مثال: نیامدن خواستگار یا فراهم نشدن شرایط ازدواج، اصلاً دلیل بسته شدن بخت نیست بلکه در بسیاری از موارد خودمان با عمل خودمان (با سخت‌گیری‌های بی‌مورد و ...) بخت خود را می‌بندیم.
5. آگاهى به غیب در مرحله اول، اختصاص به خداوند عالم دارد و در مرحله دوم، از آن انبیا و ائمه و اولیاى اوست و آن‌ها نیز از خودشان مستقلاً چیزى ندارند؛ بلكه خداوند عالم طبق مصالح، به‌اندازه‌ای كه صلاح مىداند، آگاهى از غیب را در اختیار آن‌ها قرار مىدهد. ازاین‌رو، فالگیرى، كفبینى و طالعشمارى كه نوعاً كار افراد شیاد است، هیچ مستند شرعى ندارد و اعتقاد به آن صحیح نیست. این‌گونه كارها، علم شمرده نمىشود؛ البته سحر و ارتباط با اجنّه، علمى است كه از گذشته تاکنون بوده است و الان هم كسانى داراى این علم هستند؛ ولى شرعاً یادگرفتن و استفاده از آن حرام و نیز مراجعه به این افراد شیاد و گناهکار که موجب ترویج آنان و ترغیب و کمک به آنان در گناهشان است.
منبع: پرسش و پاسخ‌های عمومی مرکز مشاوره تبیان
