همیشه طلاق راه رهایی از مشکلات زناشویی نیست

دو سال است که ازدواج کرده ام و با همسرم مشکلات زیادی دارم. همیشه صدایش بلند است و حالت دعوا دارد و دائم در حال ایراد گرفتن از غذا پختن و خرید کردن هایم است و بزرگترین مشکلی که داریم چون شاغل هستم باید بابت هر هزار تومانی که خرج می کنم به او حساب پس بدهم و حق خریدن چیزهایی که دوست دارم را ندارم و این من را خیلی کلافه کرده و نمی توانم تحمل کنم و تصمیم به جدایی گرفته ام. لطفاً کمکم کنید.

زندگی مشترک سرشار از فراز و نشیب و تفاوت در دیدگاهها و سلایق است و بنابراین ایجاد این تضادها و اختلافات امری طبیعی است اما اگر بخواهد ادامه دار شود اصلاً خوب نیست بنابراین شما و همسرتان باید به دنبال کسب تفاهم و درک بیشتر از یکدیگر شده و بیاموزید که مشکلات تان را پیدا کرده و با هم به دنبال راه حل آن باشید.

تمام مواردی که شما برای من عنوان کردید ناشی از عدم مهارت شما دو نفر برای حل مشکلاتتان است بنابراین قبل از اینکه برای جدا شدن تصمیم بگیرید لازم است که مشکلات ارتباطی خود را شناخته و برای رفع آن تلاش کنید نه اینکه به سرعت تصمیم به جدایی بگیرید. هر دو شما لازم است که نیازهای هم را شناخته و به خواسته های هم احترام بگذارید.

به شما توصیه اکید دارم که حتماً سعی کنید به همسرتان عنوان کنید که از وضعیت پیش آمده بسیار ناراحت بوده و احساس می کنید که این طرز رفتار به آینده زندگی مشترک شما دو نفر آسیب خواهد زد. مشکلات خود را به طور کامل با ایشان در میان بگذارید تا ایشان متوجه شوند که نحوه رفتار نادرست ایشان باعث خدشه وارد شدن به زندگی زناشویی شما و همچنین روابط خانوادگی تان میشود.

به طور کلی مشکلات رفتاری ایشان را دوستانه با ایشان در میان بگذارید و در ضمن بگویید که اگر بخواهند به همین روش ادامه دهند مسلماً این زندگی دچار مشکل میشود چرا که موجبات رنجش شما را فراهم می آورد. به ایشان گوشزد کنید که وضعیت فعلی زندگی تان، شما را ناراضی کرده و هر لحظه از این شرایط زجر می کشید بنابراین لازم است که تمام احساس و رنجشهای خود را با ایشان در میان بگذارید.

در ضمن هنگامی که می خواهید مشکلاتتان را به ایشان گوشزد کنید اول سعی کنید فضا کاملاً صمیمی و دوستانه باشد. بعد از اینکه محاسن همسر خود را نام بردید و یا اینکه با او همدلی کردید مشکل اصلی را با محبت و البته بدون هیچ تحقیری در میان بگذارید.

هرگز در هنگام گفتگو با هم بحث و جدل نکنید در ضمن ایرادها و مشکلات همسر خود را زیاد به رخ ایشان نکشید چون باعث بی تفاوتی می شود. به علاوه گمان نکنید که با اولین اقدامات شما همه چیز اصلاح می شود بلکه لازم است به همسرتان فرصت داده و اجازه دهید آرام ارام مشکلاتتان حل شود.

همچنین در هنگام گفتگو به ایشان نیز فرصت حرف زدن و بیان احساسات و افکارشان را بدهید تا متوجه شوند که این گفتگو برای حل مشکلات است نه توبیخ و متهم کردن یکی از طرفین. در هنگام گفتگو فراموش نکنید که احساسات و خواسته های خود را با ایشان در میان بگذارید و مساله ای را پنهان نکنید.

در پایان گفتگو سعی کنید به یک نتیجه و راه حل منطقی که هر دو شما دو نفر بر سر آن توافق دارید برسید نه اینکه تنها مسائل و مشکلات را عنوان کرده و دیگر هیچ راه حلی بررسی و جستجو نشود. زندگی مشترک یعنی توجه متقابل به خواسته ها و نیازهای یکدیگر. نه اینکه فقط به تمایلات یک نفر پرداخته شود. مسلماً در چنین وضعیتی طرف مقابل بعد از مدتی از ادامه این اقدامات خودداری می کند.

برای حل اختلافات خود (با همراهی ایشان) به این مطالب توجه کنید:
1- احترام متقابل: ریشه مشکل، نگرش یکی از طرفین یا هر دو نفر آنهاست نه خود مشکل. در روابطی که احترام متقابل حاکم است، طرفین سعی می کنند دیدگاه یکدیگر را درک کنند و به دیدگاه یکدیگر احترام بگذارند.

2- مشخص کردن مشکل واقعی: اکثر زن و شوهر ها نمی توانند مشکل واقعی خود را پیدا کنند. البته اختلاف نظرها را باید برطرف کنیم ولی زن و شوهر باید مشکل واقعی را بشناسند. وقتی مشکل واقعی را شناختند اختلاف نظرهای ظاهری رفع میشود.

مشکل واقعی معمولاً یکی از این موارد است:
- به خطر افتادن جایگاه و شان
- به خطر افتادن برتری
- نیاز به کنترل اوضاع یا تصمیم گیری مستقل(اگر او را راهنمایی نکنم نمی داند که چه کار باید انجام دهد)
- آزرده شدن، انتقام گرفتن و تلافی کردن وقتی مشکل واقعی را پیدا کردید، می توانید در مورد رفتارهای ممکن بحث کنید و به توافق برسید.

با نوشتن پاسخ این سوالات می توانید مشکل واقعی را پیدا کنید:
چه مشکلاتی عامل اختلاف ماست؟ خودت فکر می کنی اشکال کار کجاست؟ برداشت من چه تاثیری بر مشکل می گذارد؟ سبک زندگی و باورهای من(اعم از ارزشها، اعتقادات، دیدگاهها، الزاماتم)چه نقشی در نگاه من به این مشکل بازی می کند؟ آیا عاملی خارج از زندگی زناشویی ما، استرس و اختلاف ایجاد می کند؟ آیا بین اینکه الان در چه مقطعی از زندگی خودم هستم و اختلافم، با همسرم رابطه هست؟

3- زمینه های توافق: هنگام اختلاف، ساده ترین راه این است که دنبال تغییر دادن همسرمان باشیم. ولی راه موثرتر این است که از خودمان بپرسیم "چه کاری می توانم بکنم تا رابطه ما عوض شود؟" با متمرکز شدن روی اینکه خودتان می خواهید چه کار کنید و ملزم نکردن همسرتان به تغییر، جوی ایجاد کنید که امکان توافق در آن وجود دارد. اگر چه راه حل نهایی در گرو تغییر رفتار هر دو نفرتان است ولی تمایل به تغییر کردن و تصمیم گرفتن به تغییر، امری کاملاً شخصی است.

4- مشارکت متقابل در تصمیم گیریها: وقتی زن و شوهر فهمیدند که مشکل واقعی چیست، یکی از آنها راه حل پیشنهاد می کند. دیگری یا راه حل او را می پذیرد یا آن را اصلاح می کند و یا راه حل دیگری را ارائه می دهد. این جو بده بستان از همه موثرتر است. بعد از آنکه زن و شوهر به توافق رسیدند، نقش خود را در اجرای تصمیم گرفته شده روشن می کنند و توضیح می دهند اگر یک نفر به وظایفش عمل نکرد، باید با او چه رفتاری شود. این خیلی مهم است که دو طرف حق دخالت داشته باشند اگر یکی از دو طرف از این دخالت محروم شوند، با هم اختلاف پیدا می کنند.

وقتی طرفین در حل اختلاف مشارکت داشته باشند، به راه حلهایی می رسند که هر دو آن راه حل ها را قبول دارند و راه حل ها در راستای اهداف مشترکشان هستند. قدرت و مسئولیت را عادلانه تقسیم کنید تا مقاومت جای خود را به همکاری بدهد. در ضمن اگر مشاهده می کنید که مشکلاتتان در حال شدت یافتن است حتماً به همراه همسر خود، به مشاوره زناشویی مراجعه داشته باشید.

---

منبع: پرسش و پاسخ های عمومی مشاوره پس از ازدواج مرکز مشاوره تبیان