توصیههای قرآنی حضرت رضا (ع)
قرآن ریسمان محكم خداست، وسیله اطمینان بخش و راه مستقیم اوست، راهى است كه به بهشت منتهى مىشود، سبب نجات و رهایى از آتش دوزخ است.
قرائت قرآن
قال على بن موسى (علیه السلام): اجعلوا لبیوتكم نصیبا من القرآن، فان البیت اذا قرى فیه القرآن یسر على اهله، وكثر خیره، وكان سكانه فى زیادة. (1)
امام رضا (علیه السلام) فرمود: براى خانواده خود بهرهاى از قرآن كریم، قرار دهید، زیرا در خانهاى كه قرآن قرائت شود، گشایش براى ساكنان فراهم آید و خیرش فراوان شود و اهل خانه در بركت و فزونى باشند.
حضرت امام خمینى (رحمة الله علیه) فرموده است:
قرآن كتابى است جامع و حاوى همه گونه معارف، از معرفة الذات تا معرفة الافعال است و از مقاصد مهم آن، تطهیر باطن انسانها از پلیدیها و تحصیل سعادت است. هر طایفهاى به قدر استعداد خود از این كتاب استفاد مىكند. قرائت آن ثواب و پاداش الهى را در بر دارد و چنان كه قارى با دید تعلیم و تربیت در آن به تعمق بپردازد، به هدایت، تعلیم و نور طریق سلوك انسانیت دست مىیابد.
ریسمان محکم خدا
قال على بن موسى الرضا (علیه السلام):
هو حبل الله المتین، وعروته الوثقى، وطریقته المثلى، المودى الى الجنة والمنجى من النار، لا یخلق من الازمنة، ولا یغث على الالسنة، لانه لم یجعل لزمان دون زمان، بل جعل دلیل البرهان. (2)
بیزمانی قرآن
االامام الرضا (علیه السلام): عن ابیه (علیه السلام): ان رجلا ساءل ابا عبدالله (علیه السلام): ما بال القرآن لا یزداد على النشر والدرس الا غضاضة؟ فقال: ان الله تبارك وتعالى لم یجعله لزمان دون زمان، ولا لناس دون ناس، فهو فى كل زمان جدید، وعند كل قوم غض، الى یوم القیامة. (3)
امام رضا (علیه السلام) از پدرش روایت مىكند كه مردى از امام صادق (علیه السلام) پرسید: چرا چنان است كه قرآن هر چه بیشتر پخش شود و بیشتر مورد بحث قرار گیرد، تازهتر و شادابتر مىشود؟
در پاسخ فرمود: خداى متعال آن را مخصوص زمانى خاص غیر از زمانهاى دیگر، قرار نداده است (خداوند قرآن را براى زمان معین و مردمىمشخص مقرر ننموده است) به همین جهت است كه در هر زمان، نو و جدید و در نزد هر قوم تازه است تا روز قیامت.
تدبر در قرآن
قال على بن موسى الرضا (علیه السلام): لو اردت ان اختمه فى اقرب من ثلاثة لختمت ولكنى ما مررت بآیة قط الا فكرت فیها وفىاى شى ء انزلت وفىاى وقت. (4)
امام رضا (علیه السلام) فرمود: ((اگر بخواهم قرآن را در كمتر از سه روز به پایان رسانم، مىتوانم ولى من به هر آیهاى كه میرسم، در معنى آن مىاندیشم همچنین در شان نزولش و زمان نزولش مطالعه و فكر مىكنم)).
1- المحجة البیضاء جلد 2، ص 220
2- بحارالانوار، جلد 92، ص 14
3- بحارالانوار، جلد 2، ص 280، از كتاب ((علل الشرایع)) و جلد 17، ص 213
4- سفینة البحار، ((علو))
بخش حریم رضوی