آیا نکونام به ترکیه می رود؟

از وحید هاشمیان تا جواد نکونام

ترانسفر در لغت به معنای انتقال دادن و جابجا کردن است که امروز برای انتقال یک بازیکن، از یک باشگاه به باشگاه دیگر از این کلمه استفاده می شود.

ترانسفر بازیکن واژه جدیدی است که در اوایل دهه شصت و با رشد کمی و کیفی بازیکنان داخلی با فوتبال ایران عجین شد و پس از صعود ایران به جام جهانی با رویکرد جدیدی از سوی اهالی فوتبال مواجه شد.

حضور بازیکنان مطرح ایرانی در لیگ های حوزه خلیج فارس، اولین گام ها را برای معرفی فوتبال ایران به خارج از کشور برداشت تا واژه ترانسفر در بین باشگاه ها از دیدگاه های مختلف اهمیت پیدا کند.

البته پیش از انقلاب اسلامی ایران بازیکنانی نظیر پروین، حجازی، آشتیانی و ... مورد توجه تیم های مطرح اروپایی قرار گرفتند اما هر کدام به دلایل خاصی نتوانستند برای ادامه فوتبال خود به این کشورها سفر کنند.

حضور محمد پنجعلی، ناصر محمدخانی، حمید درخشان و ... در لیگ های حاشیه خلیج فارس این فرصت را به دیگر بازیکنان ایرانی داد تا شانس خود را در لیگ های خارجی امتحان کنند.

در آن زمان بازیکنان که برای ادامه فوتبال به خارج از کشور سفر می کردند بیشتر به مسائل مالی اهمیت می دادند و به موضوعات دیگر کمتر اهمیت داده می شد.

از سوی دیگر بازیکنانی مثل حمید علیدوستی و رضا احدی گام را فراتر نهادند و به تیم های دسته دوم و سوم آلمان رفتند تا زمینه ساز حضور بازیکنان ایرانی در فوتبال اروپا باشند. همچنین محمد حسین ضیایی نیز به تیم واشاش مجارستان رفت، روزهای خوبی را سپری کرد اما در آن مقطع زمانی به قضیه ترانسفر کمتر اهمیت داده می شد و حضور این بازیکنان در تیم های اروپایی و حاشیه خلیج فارس برد خبری زیادی نداشت. کسب مقام سوم ایران در جام ملت های آسیا در امارات (1996) و قهرمانی در مسابقات آسیایی بانکوک (1198) اعتبار جدیدی به فوتبال و بازیکنان ایران بخشید. در آن مقطع وحید هاشمیان از تیم پاس به تیم هامبورگ آلمان پیوست تا نگاه ها را نسبت به موضوع حضور بازیکنان ایرانی در تیم های معتبر اروپایی عوض کند.

چند ماه پس از آن علی دایی و کریم باقری به تیم آرمینیا بیلفلد پیوستند تا قضیه ترانسفر از دیدگاه جدیدی در فوتبال مورد بررسی قرار بگیرد و از واژه لژیونر برای این بازیکنان استفاده شود.

درخشش ایران در جام جهانی باعث شد تیم های اروپایی با نگاهی موشکافانه تر فوتبال ایران و بازیکنان مطرح آن را تعقیب کنند و پیامد آن حضور خداداد عزیزی در کلن و مهدوی کیا در بوخوم آلمان شد.

از آن زمان تا به امروز بازیکنان زیادی که عمدتاً ملی پوش بودند برای ادامه فوتبال خود، تیم های حوزه خلیج فارس و اروپایی را انتخاب کردند ولی به جز نفراتی انگشت شمار، مابقی نتوانستند جایگاهی برای خود در این تیم ها به دست آورند و نهایتاً با افتی محسوس به فوتبال ایران باز گشتند.

بازیکنان ایرانی پس از جام جهانی 1998، مورد توجه بیشتری از سوی باشگاه های اروپایی قرار گرفتند و درخشش علی دایی در آرمینیا بیلفلد دامنه این توجهات را افزایش داد.

این مسائل باعث شد بازیکنان ایرانی پس از حضور در یوندس لیگا، در لیگ های معتبرایتالیا، اتریش، بلژیک و حتی ترکیه نیز شانس خود را امتحان کنند.

اما ضررهای حضور بدون برنامه بازیکنان ایرانی در لیگ های اروپایی بیش از حسن های آن بود.

حضور ناموفق بازیکنانی نظیر رضا شاهرودی، امامی فر، یزدانی، مهدی پاشازاده و علیرضا منصوریان در تیم های اروپایی و نمونه های دیگر باعث شد این بازیکنان با دوران اوج خود فاصله گرفته و تعدادی از آنها هنوز هم نتوانسته اند به شرایط قبلی باز گردند.

دلیل اصلی این مساله عدم شناخت و توجه دقیق به موضوع ترانسفر بوده است. بازیکنانی که فقط برای کسب ثروت یا شهرت در اوج فوتبال داخلی راهی تیم های خارجی می شدند، دست آخر با افت محسوس به کشور باز می گشتند.

البته در این میان نباید از نقش منفی دلال ها که فقط به فکر منافع خود بودند چشم پوشی کرد.

اما با گذشت حدود هفت سال از این اتفاقات، همچنان شاهد حضور بی برنامه بازیکنان ایرانی در لیگ های مختلف هستیم.

اگر کمی به عقب برگردیم می توانیم از حامد کاویانپور مثال بزنیم که در دوران اوج خود به الوصل رفت اما نتوانست جایگاهی در این تیم برای خود به دست آورد.

جواد کاظمیان، علی سامره، فراز فاطمی، داریوش یزدانی و علیرضا نیکبخت ازجمله این نفرات هستند.

این مشکلی است که مسوولان ورزشی باید برای حل آن چاره مناسبی پیدا کنند.

اما در این میان بعضی از بازیکنان بودند که با تفکر و برنامه ریزی خاص به تیم های معتبر رفتند و باعث موفقیت خود و اعتلای نام ایران شدند.

وحید هاشمیان یکی از این نفرات است که از تیم پاس به تیم هامبورگ رفت و با ممارست در تمرینات و حضور مفید در مسابقات این تیم رشد محسوسی داشت در نهایت به تیم بوخوم پیوست وی با درخشش در این تیم راهی بابرن مونیخ شد. البته با توجه به حضور بازیکنان بزرگی در این تیم مطرح آلمانی در پستی که وحید بازی می کرد، او نتوانست جایگاه مناسبی برای خود به دست آورد و با تصمیمی منطقی راهی هانوفر شد تا دوباره نام خود را در بوندس لیگا مطرح کند.

حالا پس از گذشت بیش از هشت سال مجدداً باشگاه پاس در صدد ترانسفر یکی دیگر از بازیکنان بزرگی خود به یکی از تیم های مطرح اروپایی است. مدتی است که جواد نکونام مورد توجه مسوولان باشگاه بشیکتاش ترکیه قرار گرفته است. آنها پس از مشورت با مصطفی دنیزلی سرمربی تیم پاس در تصمیم خود مصرتر شده اند.

از این روز مسوولان باشگاه پاس با در نظر گرفتن تمامی شرایط قصد دارند مذاکرات جدی خود را با مسوولان این باشگاه ترکیه ای برای ترانسفر نکونام آغاز کنند.

شماره 6 تیم پاس و تیم ملی که در این چند سال گذشته روند رو به رشدی داشته است، مطمئناً می تواند در بشیکتاش ترکیه که یکی از تیم های معتبر اروپایی و جزو سه تیم برتر ترکیه است درخشش خاصی داشته باشد.

این انتخاب و انتقال سنجیده می تواند دو حسن بزرگ داشته باشد، ابتدا رشد چشمگیر فنی جواد نکونام در این تیم ترکیه ای و ثانیاً اعتبار مجددی که این درخشش می تواند در آینده نزدیک در فوتبال ایران و انتقال بازیکنان ایرانی به لیگ معتبر ترکیه داشته باشد. اعتباری که مدت هاست پس از عدم موفقیت بازیکنان ایرانی در این لیگ از بین رفته است.

نکونام آینده ای درخشان پیش رو دارد و مطمئناً حضور او در این تیم ترکیه ای موفقیت بیشتر او را تضمین می کند.

 ستاره ملی پوش پاس در راه بشیکتاش