ماجرای مایلی کهن،دادکان و برنامه نود

محمد مایلى كهن :

تازه شروع كرده ام!

محمد مایلى كهن پس از مدت ها دورى از صحنه دوشنبه در برنامه نود ظاهر شد و دوباره با همان لحن و صراحت همیشگى به دفاع از برخى و انتقاد از گروهى دیگر پرداخت. ایمان مبعلى یكى از نفراتى بود كه مورد مهر و محبت سرمربى سابق تیم ملى و امید قرار گرفت اما انتقاد تند و تیز از فدراسیون فوتبال به ویژه مدیریت دادكان و سپس برانكو نكاتى بود كه توجه همگان را برانگیخت.

شما فدراسیون را متهم به جانبدارى از برخى تیم ها مثل فولاد كردید، كمى بیشتر توضیح بدهید.

من نمى خواهم منكر زحمات و قابلیت هاى فولادى ها شوم اما شرایط و برخورد فدراسیون این را نشان مى دهد. من از فولاد انتقاد نمى كنم من از فدراسیون ناراحت هستم.

آیا براى گفته هاى خود مدرك هم دارید؟

برنامه ریزى و دعوت به تیم ملى این را نشان مى دهد. شما نگاه كنید به اعتراض مربیان به داور، اگر قلعه نویى مربى برق بود تا به حال چند دفعه محروم شده بود، خب این چه چیزى را نشان مى دهد؟ اینكه فدراسیون در برخورد خود با خاطیان مسامحه مى كند.

مدیرعامل استقلال به همراه معاونان این باشگاه هفته گذشته براى شكوه از فدراسیون نزد دادكان رفتند. آنها معترض هستند چرا سیاوش اكبرپور 12 ساعت پس از بازى ابومسلم محروم شد؟

اگر این كار را هم نمى كردند بیشتر از اینها زیر سؤال مى رفتند چرا كه پیش از این عنایتى را شب بازى با استقلال اهواز بخشیدند.

به نظر شما در حق كدامیك از مربیان داخلى ظلم شده؟ كدامیك از آنها مى توانستند تیمى را نجات بدهند و به آنها فرصت داده نشده است؟

مجید جلالى، مجید جهانپور.

شما معتقدید كه باشگاه پاس به ایشان (جلالى) فرصت كافى نداده است؟

خواهش مى كنم مرا روبروى سردار آجورلو قرار ندهید. كدورت ها رفع شده و نمى خواهم دوباره وارد این مسائل شوم.

هیأت مدیره پاس روند كار را ارزیابى كرده و جلالى را بركنار كرد؟

چرا این روند در مورد برانكو پیش از جام جهانى 2006 اعمال نشد؟ مگر ایشان در تهران به اردن نباخت، چرا عوض نشد؟ مگر شاهرخى به علت باخت مقابل اردن بركنار نشد، بازى با لائوس و... كه ملاك نیست.

به نظر من شما كلى گویى كرده و مسائل را دقیق بازگویى نمى كنید؟

كدام كلى گویى، در برنامه نود سرجمع30 دقیقه حرف نزدم، یك سال است كه آقایان (فدراسیونى ها) هر 6 كانال را قبضه كرده اند و هرچه دلشان مى خواهد مى گویند. آقاى دادكان مى گوید: به پیشنهاد معاون اول و درخواست جناح چپ و راست مى خواهم نماینده مجلس و... بشوم اما از برگزارى یك لیگ بابرنامه عاجز است.

جالب است ایشان در زمان صفایى فراهانى در فاكتورها دنبال مدركى بود كه به خبرنگار چند دلار بابت اضافه بارش داده بودند اما حالا كه ایشان كرور-كرور خبرنگار و خبرگزارى را به مسافرت و... مى برد، از برنامه 2 ساله برانكو حرف مى زند، بعد تیم پاناما كه از آسمان كشور ما عبور مى كند را به بازى مقابل تیم ملى دعوت مى كنند، بعد ما را متهم به بى برنامگى و بى سوادى مى كنند، بعد دادكان مى گوید من ستارالعیوب هستم، واى اگر او از كسى نقطه ضعف بگیرد او را له مى كند، یك سال سكوت كردم اما تازه از امروز شروع كرده ام، آنها تحمل نداشتند كه برنامه نود تمام شود تا حرف هاى من را آنالیز كنند بعد جواب بدهند. برعكس همیشه كه عادل شیطنت مى كرد و با طرف مقابل تماس مى گرفت این بار خود آنها (فدراسیونى ها) سراسیمه زنگ زدند و قصد جواب دادن داشتند.

در مورد مبعلى چرا اصرار مى كنید. خود شما مهدى پاشازاده را دعوت نمى كردید یا منصوریان را به دفعات در دقیقه 60 تعویض مى كردید، این را نمى توان به سلیقه و دیدگاه مربى مربوط كرد؟

وزن پاشازاده و مبعلى را یكى نكنید. من قبول دارم كه تیم به یك نفر متكى نیست. چه بسا ایمان بازى كرد و تیم ملى باخت اما مى خواهم بگویم كه براى برانكو كس دیگرى تصمیم مى گیرد. او مستقل تصمیم نمى گیرد.

واقعیات نود

و مایلى كهن

محمد مایلى كهن بعد از مدت ها دوباره میهمان برنامه نود بود. او به عنوان كارشناس فنى برنامه دعوت شده بود اما اغلب حرف هایش ربطى به بازیهاى لیگ نداشت. او مثل همیشه حرف هایى را مطرح كرد كه قطعاً واكنش هایى را برخواهد انگیخت تا به قول خودش یك برنامه را جذاب كرده باشد. شاید هم حرف او درست باشد و برنامه، جذاب و پربیننده شده باشد اما واقعیاتى هم وجود دارد كه نمى توان آنها را نادیده گرفت.

1- پیش از هر چیز عادل فردوسى پور باید تكلیف خودش را با برنامه اش مشخص كند. او سابقه محمد مایلى كهن را مى داند و اگر قرار است او را دعوت كند، نباید كارشناس برنامه اش باشد بلكه به طور مجزا مصاحبه یى با او انجام دهد. وقتى مایلى كهن حرف هایش را شروع كرد، فردوسى پور با گفتن جمله«چه شروع توفانى!» ذوق زدگى اش را نشان داد اما در اواسط برنامه تلاش كرد مایلى كهن را از مسیرى كه در پیش گرفته منحرف كرده و او را در جاده اصلى برنامه بیندازد كه موفق نشد. در اینكه فردوسى پور دوست دارد برنامه اش سر و صدا كند و موج راه بیندازد شكى نیست اما او باید روش درست را انتخاب كند. كاركرد مایلى كهن جنجال سازى است و كاركرد افرادى مثل مجید جلالى، جلال چراغپور و... تحلیل فنى بازیها است كه فردوسى پور باید هر كدام را كه مى خواهد انتخاب كند.

2- محمد مایلى كهن آدم صریحى است. مهمترین ویژگى او این است كه بى پرده حرف مى زند و اغلب هیچ خط قرمزى را رعایت نمى كند. او خودش معتقد است كه دلسوز فوتبال كشور است و با نیت خیر این حرف ها را مى زند اما به نظر مى رسد در پس این صراحت مقاصد دیگرى هم وجود دارد. او هرازچند گاهى آفتابى مى شود و حرف هاى تندى مى زند كه نامش را در محافل مطرح مى كند و به صفحه اول مطبوعات مى رساند.

3- انتقاد كردن به خودى خود عیبى ندارد اما لحن انتقاد و دلایل پشت سر آن اهمیت فوق العاده یى دارد. محمد مایلى كهن عادت دارد از فرصت استفاده كند و تمام مواردى كه به نظرش مى رسد بدون استدلال كافى و منطق محكم، تنها براى زیر سؤال بردن آنهایى كه مورد علاقه اش نیستند مطرح كند. این بدان معنا نیست كه همه انتقادات او نادرست و مغرضانه هستند اما وقتى دامنه انتقادات گسترده و میزان استدلالات و منطق آن كم شود، پذیرفتنش مشكل مى شود، به ویژه موقعى كه فردى انتقاداتى را مطرح مى كند كه خود او هم روزگارى مصداق آنها بوده است. به عنوان مثال همه كارشناسان در مورد حضور مبعلى در تیم ملى با مایلى كهن هم عقیده هستند اما هیچ كس دوران مربیگرى او را فراموش نكرده كه مهدى پاشازاده را بى دلیل به تیم ملى دعوت نمى كرد. او یك تنه جلوى همه انتقادات ایستاد اما وقتى رفت، پاشازاده تبدیل به بهترین مدافع تیم ملى شد.

4- مایلى كهن براى«N امین» بار ثابت كرد كه یك فرد فنى نیست. او حتى زمانى كه فیلم مسابقات پخش مى شد تا در مورد مسائل تاكتیكى تیم ها نظر بدهد به مطرح كردن عقاید شخصى خود مى پرداخت كه این قضیه، فرضیه غیر فنى بودن او را بیش از پیش ثابت مى كرد. مایلى كهن همیشه متهم بوده كه ضعف زیادى در مسائل فنى دارد و جزو مربیان سنتى ایران محسوب مى شود اما خود او با این قضیه كاملاً مخالف است. رفتار او در برنامه نود دوشنبه شب این قضیه را به خوبى ثابت كرد و این بهترین هشدار به عادل فردوسى پور است كه در انتخاب میهمانانش، توانایى آنها را در نظر بگیرد.

5- با تمام این موارد نمى توان به راحتى از كنار همه حرف ها و انتقادات مایلى كهن گذشت. البته همیشه این انتقاد به مایلى كهن وارد است كه وقتى در رأس كار نیست چنین مسائلى رامطرح مى كند اما همه حرف هایش را هم نمى توان نادیده گرفت. او البته كمى سربسته صحبت مى كند و مسائل را نمى شكافد اما باید در مورد بعضى از حرف هایش بیشتر فكر كرد. او به هر حال بخشى از فوتبال ایران است و بهتر از هر كس دیگرى به مناسبات پشت پرده و فضاى آلوده حاكم بر آن آگاهى دارد و اطلاعاتى دارد كه ممكن است خیلى ها نداشته باشند.

پرسپولیس‌ در کورس‌ قهرمانى‌ هست‌

پروین: مایلى‌کهن‌ راست‌ مى‌گوید!

على‌ پروین‌ این‌ روزها سرگرم‌ آماده‌سازى‌ پرسپولیس‌ است‌ تا به‌ نوعى‌ تیمش‌ را که‌ بازى‌ نه‌ چندان‌ خوبى‌ برابر فجرسپاسى‌ انجام‌ داد، به‌ شرایط‌ آرمانى‌ برساند.

پروین‌ از لحاظ‌ روحى‌ و روانى‌ روى‌ تیم‌ کار مى‌کند تا با پیروزى‌ برابر پگاه‌ شانس‌ رسیدن‌ به‌ مقام‌ قهرمانی، هنوز هم‌ براى‌ این‌ تیم‌ باقى‌ بماند.

البته‌ پس‌ از حضور محمد مایلى‌کهن‌ در برنامه‌ 90 و حرفهاى‌ او درخصوص‌ پروین، پرسپولیس، فدراسیون‌ فوتبال، دادکان‌ و... على‌ پروین‌ در واکنش‌ به‌ حرفهاى‌ او با دیدى‌ مثبت‌ برخورد کرد.

پروین‌ دیروز در جمع‌ دوستانش‌ درخصوص‌ حرفهاى‌ مایلى‌کهن‌ گفت: حسن‌ بزرگ‌ «محمد مایلی» این‌ است‌ که‌ رک‌ و پوست‌کنده‌ حرف‌ مى‌زند مثلاً‌ در مورد خود من‌ او راست‌ مى‌گوید. من‌ تعطیلات‌ نوروز را در شمال‌ بودم‌ و بعد از تعطیلات‌ آمدم‌ شاید اگر زودتر مى‌آمدم‌ همان‌ طورى‌ که‌ او مى‌گوید شرایط‌ فرق‌ مى‌کرد. البته‌ الان‌ پرسپولیس‌ در کورس‌ قهرمانى‌ است.

پروین‌ خیلى‌ از دیدگاههاى‌ مایلى‌کهن‌ را قبول‌ دارد البته‌ با یکی، دو مورد آن‌ نیز اختلاف‌ سلیقه‌ دارد. هر چند در مجموع‌ به‌ نیکى‌ از مایلى‌کهن‌ یاد مى‌کند و مى‌گوید: همان‌ طورى‌ که‌ مایلى‌کهن‌ گفته‌ او همواره‌ احترام‌ بزرگتر را دارد و همواره‌ سعى‌ مى‌کند بزرگ‌ و کوچکى‌ را رعایت‌ کند و من‌ این‌ خصلت‌ مردانه‌ او را مى‌پذیرم.

البته‌ پروین‌ درخصوص‌ حضور برخى‌ مربیان‌ خارجى‌ هم‌ با مایلى‌کهن‌ هم‌ عقیده‌ است‌ اما دوست‌ ندارد فعلاً‌ این‌ حرفها در روزنامه‌ها چاپ‌ شود تا در یک‌ فرصت‌ مناسب‌ حرفهایش‌ را در این‌ خصوص‌ بزند.

نکته: پروین‌ بیشتر حرفهاى‌ مایلى‌کهن‌ را قبول‌ دارد و نتیجه‌ آن‌ است‌ که‌ در تمرین‌ دیروز پرسپولیس‌ در کارگران‌ کسى‌ علیه‌ مایلى‌کهن‌ شعار نداد اما تا دلتان‌ بخواهد در مورد فردوسى‌پور شعار دادند!

بازتاب هاى وسیع پس از آخرین دوشنبه شب پرسر و صدا

پیشروى نود تا خط قرمز

حضور محمد مایلى كهن در برنامه دوشنبه شب نود بازتاب هاى فراوانى به همراه داشته است. مایلى كهن كه در این برنامه انتقادهاى تندى به فدراسیون فوتبال وارد ساخت و به شدت خواستار بازى ایمان مبعلى در تیم ملى شد، پس از گذشت یك سال از آخرین حضورش در نود، بازگشت جنجالى و تند و تیزى داشت، موضعى كه از همان ابتداى برنامه شروع شد و حتى عادل فردوسى پور، مجرى و تهیه كننده برنامه نیز به آن اشاره كرد.

مایلى كهن اما به گفته برخى از كارشناسان كه شمارى از آنها نیز در همین برنامه حضور یافته اند، اشتباهات فاحشى داشت و به گفته یكى از آنها«آمده بود تا فدراسیون را بكوبد، كارى كه مى توانست حرفه یى تر آن را انجام دهد اما كمى غیر حرفه یى اقدام به آن كرد.» تا جایى كه از یك بازى معمولى لیگ به نقطه یى مى رسید كه از آن نكته یى بیابد و علیه فدراسیون به كار گیرد.

انتقادات تند مایلى كهن ولى هرچقدر هم كه تند یا به گفته كارشناسان غیر حرفه یى بود، بینندگان را وادار به تعقیب بحث و جدل تا آخرین لحظه كرد، یعنى همان نكته پنهان ماجرا كه به گفته برخى از همین حاضران برنامه عادل فردوسى پور به دنبال آن است و تا جایى كه سیاست هاى سازمان پرپیچ و خم صدا و سیما در قبال ورزش اجازه دهد، پیش مى رود.

«عادل برنامه یى مى خواهد كه جنجالى باشد. این را شاید علنى نمى كند اما مى توان آن را كاملاً دریافت و متوجه شد.»

این اظهار نظر یكى از كارشناسان فوتبال ایران است، اظهار نظرى مشابه آنچه على خسروى در مصاحبه 2 سال پیش خود با یكى از نشریات گفته بود كه«اگر یكى از برنامه هاى عادل بدون جنجال تمام شود، او از آن راضى نیست و مى گوید زیاد جالب نبود و جنجال نداشت.»

در همین برنامه دوشنبه شب كه یكى از همان«نود»هاى جنجالى به روى آنتن رفت، عادل گرچه چند مرتبه مایلى كهن را به آرامش فراخواند و به كنایه«كاغذ سفید» خود را بالا مى برد تا مثلاً صلح را برقرار كرده باشد، اما اینكه به طور جدى از مایلى كهن نخواست«فقط و فقط به لیگ بپردازد» و«از فدراسیون و تیم ملى حرفى نزند» خود نشانه آن بود كه او نیز بدش نمى آید حرارت برنامه بالا برود. خنده هاى او و ادامه دادن بحث، جایى كه به نظر مى رسید قضیه در حال مختومه شدن است، را مى توان به همین تمایل نسبت داد كه«او برنامه یى پربرخورد مى خواهد.»

یكى از كارشناسان مى گوید:«نود هرچقدر جنجالى تر باشد، بیشتر به نفع عادل است و برنامه اش موفق تر قلمداد مى شود. فراموش نكنیم كه خط قرمز فوتبال در سیما كمى بالاتر از خط قرمز سایر حوزه ها تعریف شده است.»

عده یى معتقدند كه عادل فردوسى پور باید قبل از برنامه هاى خود توصیه هاى لازم را به میهمانان خود، خصوصاً میهمانانى كه احتمال اظهارات تند و تیز از جانب آنها مى رود، كرده و از آنها بخواهد درباره مسائلى كه طرح آنها ربطى به موضوع برنامه ندارد، پرهیز كنند. فردوسى پور گرچه دیروز گفت كه«از مایلى كهن خواسته تا فقط درباره لیگ حرف بزند» اما تكرار چند باره این قضیه نشان مى دهد كه گاهى فراخوانى این میهمان ها بى دلیل هم نیست و به همان گرایش فردوسى پور به جنجال برمى گردد.

«وقتى از على دایى، درست در اوج مجادله اش با پروین، خواسته مى شود تا در برنامه حضور یابد، آنگاه باید گفت كه در بطن این دعوت چه نهفته است؟ آیا در این شرایط مجرى از دایى مى خواهد فقط درباره تعداد گل هایى كه زده صحبت كند؟»

كارشناسى كه حرف ها را بر زبان رانده، ادامه مى دهد:«به آخرین برنامه نود در هر سال نگاه كنید. معمولاً گلچینى از برنامه هاى جنجالى نود در طول سال در این برنامه پخش مى شود. در اینكه برخورد و جنجال همواره براى بیننده جذاب است هیچ شكى نیست. فوتبال هم كه فضایى باز دارد...»

برخى دیگر از كارشناسان اما به دعوت از مایلى كهن براى حضور در برنامه ایراد مى گیرند. به عقیده این عده مایلى كهن منتقد خوبى نیست و حتى بحث هاى مربوط به كارشناسى را درست پى نمى گیرد. این نكته را خود او نیز مى داند و این گونه است كه مى گوید:«فكر مى كردم دیگر به این برنامه دعوت نمى شوم. یك سال پیش كه اینجا آمدم و آن حرف ها را زدم، گفتم شاید دیگر به این برنامه دعوت نمى شوم.»

علت حضور مایلى كهن در برنامه نود را شاید بتوان در این جمله یكى از مسؤولان ورزش سیما یافت كه«او چكیده ورزش است».