وزنه‌برداری از رخوتی سرد تا درخششی بی‌نظیر
نگاهی به كارنامه وزنه برداری در ده سال گذشته
علی مرادی، رییس فدراسیون وزنه‌برداری ایران در سال 1373 (1994 میلادی)، پس از بازی‌های آسیایی هیروشیما، هدایت وزنه‌برداری كشور را بر عهده گرفت. این در حالی بود كه ورزش پرافتخار وزنه‌برداری سال‌ها بود كه از افتخارات خود دور شده و در رخوتی سرد فرو رفته بود. اما اكنون پس از 10 سال تلاش وزنه‌برداری دوباره به اوج ورزش ایران و جهان بازگشته است.
به گزارش خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، در بازی‌های آسیایی سال 1994 هیروشیما، تیم وزنه‌برداری ایران هیچ مدالی كسب نكرد و پس از آن با تعویض رییس فدراسیون وزنه‌برداری، به مدت 4 سال در هیچ كدام از میادین بین‌المللی نه تنها مدالی كسب نكردیم، بلكه حضوری چندان قدرتمند نداشتیم.
در سال 1998 و در بازی‌های آسیایی بانكوك، نسل جدید وزنه‌برداری كشور وارد میدان شد. در این تیم سید هادی پانزوان كه 17 سال داشت به مدال برنز وزن 56 كیلوگرم دست یافت. محمد حسین برخواه 21 ساله، مدال نقره را به خود اختصاص داد، شاهین نصیری نیا با 22 سال سن به مدال طلای وزن 85 كیلوگرم رسید. كوروش باقری با 21 سال سن به مدال نقره وزن 94 كیلوگرم رسید. حسین توكلی 20 ساله پنجم شد و حسین رضازاده كه 20 سال بیشتر نداشت به مدال برنز بازی‌های آسیایی دست یافت.
این تیم كه با تلاش فراوان مسوولان وقت ساخته شده بود، زمینه‌ساز موفقیت‌ها و درخشش‌های ورزش ایران در جهان شد.
پس از آن در یك سال بعد و در مسابقات قهرمانی آسیا در سال 1999، هر هشت وزنه‌بردار اعزامی به مسابقات با كسب مدال به خانه بازگشتند و نخستین قهرمانی ایران را در آسیا پس از سال‌ها رقم زدند. در این دوره از مسابقات كه در چین برگزار می‌شد، سید مهدی پانزوان و جواد خوشدل به مدال برنز رسیدند.
محمد حسینی نیز مدال برنز را از آن خود كرد، شاهین نصیری نیا مدال طلا را بر گردن آویخت. حسن پاشام، نقره گرفت و كوروش باقری به همراه حسین توكلی و حسین رضازاده مدال‌های طلا را به خود اختصاص دادند.
در این دوره تیم ایران عنوان قهرمانی آسیا را نیز به خود اختصاص داد.
چند ماه پس از مسابقات آسیایی سال 1999، مسابقات جهانی در یونان برگزار شد. در این دوره پس از سال‌ها، شاهین نصیری نیا در وزن 85 كیلوگرم، با شكست پیروس دیماس قهرمان افسانه‌ای یونان، مدال طلا را از آن خود كرد و حسین رضازاده به مدال برنز رسید. همچنین حسین توكلی پنجم شد، كوروش باقری نهم شد و حسین برخواه از دور رقابت‌ها حذف شد.
در پایان، تیم ایران در مجموع یازدهم شد و از مجموع 8 سهمیه، 6 سهمیه را برای حضور در بازی‌های المپیك سیدنی كسب كرد. در بازی‌های المپیك سال 2000 در شهر سیدنی، وزنه‌برداری ایران به اوج خود رسید. در مسابقات وزنه‌برداری این دوره از بازی‌ها، حسین رضازاده و حسین توكلی، وزنه‌برداران 22 ساله‌ی كشورمان، برای نخستین بار دو مدال طلای وزنه‌برداری را به خود اختصاص دادند. كوروش باقری با بدشانسی تمام چهارم شد و مهدی پانزوان 19 ساله در مكان پنجم جای گرفت و در نهایت این تیم به مقام نایب قهرمانی المپیك رسید.
در مسابقات جهانی سال 2001 و در شهر آنتالیا تركیه، در حالی كه مرد سنگین وزن ایران به دلیل مصدومیت حضور نداشت، كوروش باقری تیم ایران را طلایی كرد و محمد حسین برخواه در این مسابقات به مدال برنز دست یافت.
در مسابقات جهانی سال 2002 در شهر ورشو لهستان، حسین رضازاده با ركورد شكنی دوباره، به مدال طلا رسید و این بار نیز محمد حسین برخواه با كسب مدال برنز، دومین مدالیست ایران شد. در این دوره از مسابقات تیم ایران از لحاظ امتیاز به مكان هفتم رسید و از حیث مدال سوم شد.
در بازی‌های آسیایی سال 2002 بوسان نیز، از بین 8 وزنه‌بردار تنها شاهین نصیری نیا بود كه با دست خالی به خانه بازگشت. در این دوره از مسابقات، مهدی پانزوان به سومین مدال برنز خود دست یافت. حسین برخواه نقره گرفت. محمد علی فلاحتی نژاد، سوم شد. سید هادی پانزوان به مدال نقره دست یافت. كوروش باقری نقره گرفت. حسین توكلی به مدال برنز رسید و حسین رضازاده، تنها مرد طلایی وزنه‌برداری ایران در بوسان بود.
در مسابقات قهرمانی آسیا در سال 2003، علی فلاحتی نژاد مدال نقره را از آن خود كرد، محمد حسین برخواه نیز نقره‌ای شد، كوروش باقری به مدال طلا دست یافت، اصغر ابراهیمی به مدال برنز رسید و محسن بیرانوند به همراه حسین رضازاده، مدال‌های طلا را از آن خود كردند. در این دوره از مسابقات، تیم ایران قهرمان آسیا شد و پس از آن وزنه‌برداران كشورمان در مسابقات جهانی ونكوور خوش درخشیدند و پس از حدود 40 سال به عنوان ششمی جهان از لحاظ امتیاز و دومی جهان از لحاظ مدال دست یافتند.
در مسابقات ونكوور، حسین رضازاده و محمد علی فلاحتی نژاد، دو مرد طلایی ایران بودند و سایر وزنه‌برداران جایگاه‌های بعدی را به خود اختصاص دادند و هر 6 سهمیه‌ی كامل را برای المپیك آتن كسب كردند.
اما در سال 2004 و در مسابقات آلماتی قزاقستان، سید هادی پانزوان به مدال نقره رسید، شاهین نصیری نیا برنز گرفت، حسین توكلی نقره‌ای شد و محسن بیرانوند به همراه محمد صالحی مدال‌های برنز را بر گردن آویختند. در بازی‌های المپیك سال 2004 آتن، نیز تیم ایران با یك مدال طلای حسین رضازاده، مقام چهارمی نصیری نیا و مقام ششمی حسین برخواه به كار خود پایان داد و در مجموع هفتم المپیك شد.
این مدال‌ها، كارنامه‌ی 6 سال‌های اخیر فدراسیون وزنه‌برداری در بخش بزرگسالان بود در حالی كه طی سال‌های گذشته شاهد قهرمانی‌های جوانان، نوجوانان و امیدهای كشورمان در مسابقات بین‌المللی مختلف بوده‌ایم.
حال با این وجود و با مقایسه‌ای بسیار ساده نسبت به دوران گذشته وزنه‌برداری، شاهد خواهیم بود كه كادر ستادی فدراسیون وزنه‌برداری و در راس آن علی مرادی دارای چه عملكردی بوده‌اند.
البته به هر حال انتقاد بر هر مجموعه‌ای كه دارای اشتباه باشد وارد است و وزنه‌برداری علیرغم درخشش‌های فراوان بدون اشتباه نبوده است.
