گفتگویی با ستاره پنهانی کهکشانی ها

سولاری رئال چیز دیگری است

تیم فوتبال رئال مادرید را باید حقیقتاً «تنبل های کهکشانی» خواند زیرا می رود تا برای دومین سال متوالی فصل جاری را بدون جام و مقام قهرمانی به پایان برساند. این تیم پس از ناکامی در جام حذفی اسپانیا در جام قهرمانان باشگاههای اروپا نیز بدست یوونتوس ایتالیا از صحنه به بیرون هدایت شد و در لالیگا نیز دائماً زیر سایه رقیب و دشمن قدیمی اش بارسلونا قرار داشت و نایب قهرمانی اش تقریباً حتمی شده است.

اینها، همه نشانه شکست های شدید و جواب ندادن سیاست های فلورن تینوپرز رئیس رئال مادرید است که هر سال یک فوق ستاره را به ترکیب تیمش افزوده و ادعا داشته است که با آنها و معدودی جوان پرورش یافته ی باشگاه (مانند پاوون و براوو) می تواند به قله های افتخار برسد، اما قهرمانی در لیگ اسپانیا 2003 آخرین عنوان و توفیق وی و تیمش بوده است و حتی زیدان و رونالدو و بکام و فیگو و روبرتو کارلوس نیز نتوانسته اند کهکشانی ها را نجات دهند و خود متهمان اول ماجرا هستند.

با این حال سانتیاگو سولاری مهاجم آرژانتینی و چپ پا و 29 ساله رئال که اغلب در برنابئو یک نیمکت نشین است و انتصاب واندرلی لوکزامبورگو برزیلی به عنوان مربی رئال نیز وضعیت او را تغییر نداده و به همین خاطر «ستاره پنهان رئال» لقب گرفته، اخیراً قراردادش را با تیم برای چهار سال دیگر تمدید کرده و به تمام شایعات یکی دو سال اخیر در خصوص جدایی اش از رئال و عضویت در تیم های دیگری مثل اینترمیلان و منچستر یونایتد پایان داده است و می گوید که به چیزی بجز این نمی اندیشیده و همیشه رئال تیم محبوب او و پایگاه دلخواهش برای ادامه کار و تلاش بوده است. او حتی وعده می دهد که مشکلات رئال حل خواهد شد و این تیم دوباره اوج خواهد گرفت. ادعا و وعده ای که شاید بجز او و پرز، هیچکس دیگر آن را ندهد.

**آقای سولاری، پس از آن همه کش و قوس چرا حاضر شدید در برنابئو بمانید؟

یک سری مسایل در این ارتباط تأثیرگذار بودند. یکی از آنها حمایت همیشگی هواداران رئال و درخواست آنها بود و هر گاه که به میدان رفته ام، از لطف آنها بی نصیب نمانده ام. عامل دوم موضع گیری های مثبت فلورن تینوپرز و حضور وی در رئال بود و من برنامه ها و اهداف او را منطقی می دانم و با وی مشکلی نداشته ام.

**سایر تیم ها چطور؟ مثلاً بارسلونا.

شایعاتی که در خصوص رویکرد بارسا به من و تلاش اش برای استخدام من رایج بوده است، صحت ندارند ولی منچستر یونایتد رسماً گفته بود که مرا برای فصل بعد می خواهد. این تیم طی فصل یش نیز برای تصاحب من پا پیش گذاشته بود و به همین سبب از لطف اش تشکر می کنم، ولی در نهایت تشخیص دادم همان رئال برای من بهتر است.

**ولی شما در رئال اغلب یک بازیکن ذخیره بوده اید و نه چیزی بیشتر از آن.

درست است، اما حتماً تایید می کنید که هر موقع به زمین رفته ام، تأثیرگذار بوده ام و گلهای حساسی را زده یا ساخته ام. فرقی نمی کند، در این شرایط حس می کنید که بازیکن ثابت تیم هستید و جزیی از باشگاه بحساب می آیید و تفاوت زیادی بین ثابت ها و ذخیره ها وجود ندارد. تیم های بزرگ باید و به واقع مجبورند که 22 تا 25 بازکین خوب همسطح در اختیار داشته باشند و بدلیل تعدد مسابقات شان در طول فصل دائماً نفرات خود را عوض و بدل کنند و در هر بازی با حداقل 3، 4 تغییر نسبت به دیدار قبلی قدم به میدان بگذارند تا همه بتوانند استراحت لازم را داشته باشند و هیچکس فرسود ه نشود و من نیز در چنین سیستمی مستثنی از قاعده نیستم و باید گاه و شاید هم اغلب اوقات روی نیمکت بنشینم.

**پس شما شکایتی از نقش و عنوان تان در رئال به عنوان یک ذخیره بالنسبه طلایی ندارید.

نه، ندارم، به هرحال موثر بودن حتی در دقایقی کم شما بهتر از هرگز موثر نبودن است.

**امیلیوبوتراگنو (یکی از نواب رئیس رئال) گفته است اگر با شما تمدید قرارداد شده، به این خاطر بوده که توجه از جانب سایر باشگاهها به سوی شما فزونی گرفته بود و احتمال می رفته است که در پایان قرارداد قبلی تان یعنی خاتمه فصل جاری سر از یکی از این تیم ها در آورید و براساس قانون بوسمن هیچ پولی گیر رئال نمی آید.

اگر این حرف و استدلال صحت داشته باشد، رئال باید در پایان سال اول یا دوم قرارداد 4 ساله جدید مرا آب کند و از این طریق پول قابل توجهی را به جیب بزند، اما هم بوتراگنو و هم لوکزامبورگو به من اطمینان داده اند که مرا برای بازی و کیفیت کارم می خواهند و نه سرمایه گذاری مالی برای آینده. شاید پیشنهادات سایر باشگاهها رئال را برای تمدید قرارداد من وادار به شتاب و تمام کردن کار در مدتی بسیار کوتاهتر تشویق کرده باشد، اما در اصل قضیه و این که رئال به من نیاز فنی داشته است، تردیدی وجود ندارد.

**مایکل اوون معروف هم مثل شما و حتی فراتر از شما هر گاه به میدان گسیل شده، درخشیده است اما همانند شما همیشه در شروع بازی نیمکت نشین است. چرا؟

این را از لوکزامبورگو بپرسید که در این زمینه ها تصمیم گیرنده است، من و یا اوون نمی توانیم به مربی تیم بگوییم و تفهیم و القاء کنیم که حتماً از ما به عنوان نفرات فیکس استفاده کند و اگر بگوییم نیز، او گوش نخواهد کرد! بنابراین تنها کاری که از ما بر می آید، تلاش بیشتر و درخشش و تشویق مربیان به بهره گیری هرچه بیشتر از ما است.

**5 سال از انتقال شما از اتلتیکو مادرید به برنابئو می گذرد. خودتان در ارزیابی این مدت به چه نتیجه ای می رسید؟

اتلتیکو و هر باشگاه دیگری با رئال قابل قیاس نیست و زندگی و کار در این باشگاه مسئولیت ها و دردسر ویژه خود را دارد و رئال به واقع چیزی دیگر و به کلی متفاوت است. در تیم های کوچک تر هر چیزی معمولاً فنی و بدون عاقبت است، اما تیمی مثل رئال هر کاری می کند، به صدر اخبار می رود و در آن هیچ تضمینی به کسب پیروزی و موفقیت وجود ندارد و کار بسیار دشوارتر است. با احتساب این مسئله من از حضورم در رئال ناراضی نبوده ام، هر چند این حضور می توانسته است بسیار بهتر از این هم باشد.

**رئال یک فصل دیگر را با ناکامی سپری کرده است. چقدر احتمال می دهید که بر این ایام بد فایق آید و دوباره اوج گیرد؟

من نه فقط احتمال می دهم، بلکه مطمئنم که این اتفاق خواهد افتاد و هدف ما این است که در فصل بعدی این کار را انجام بدهیم.

**با لوکزامبورگو؟

چرا که نه؟ او مربی بسیار خوبی است و از زمان آمدنش تیم ما مبارزه جوتر و نسبت به گذشته با حساب و کتاب تر شده است و بی جام و مقام ماندن تیم را نمی توان به حساب او گذاشت زیرا وی فقط در اواسط فصل به ما پیوست. اگر او فرصت بیابد که فصل بعد نیز با ما کار کند و دو سه مهره را اضافه و کم کند هم حقانیت خودش ثابت خواهد شد و هم رئال می تواند دوباره در مواد پیروزی قرار گیرد. فکر می کنم سران رئال نیز همین نظر را دارند و می خواهند او را برای فصل بعد هم نگه دارند.

این اقدامی است که از حمایت تقریباً تمام بازیکنان تیم برخوردار است.

- در تیم های بزرگ همگان باید به نیمکت نشینی عادت کنند و من نیز همین طور

- رئال به توانایی من نیاز دارد و فقط از دیدگاه اقتصادی به من نگاه نکرده است

- اگر به وندرلی لوکزامبورگو فرصت بدهند، او می تواند باعث اوجگیری رئال در فصل آینده شود