تبیان، دستیار زندگی
با برگزاری مسابقات هفته نوزدهم، چهار هفته از دور برگشت رقابتهای لیگ پانزدهم گذشت. حالا حساسیت و التهاب به تدریج اوج می گیرد و دوقطبی صدر و قعر، رفته رفته شكل خودش را پیدا می كند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تحلیلی بر چهار هفته نخست دور برگشت لیگ پانزدهم

با برگزاری مسابقات هفته نوزدهم، چهار هفته از دور برگشت رقابتهای لیگ پانزدهم گذشت. حالا حساسیت و التهاب به تدریج اوج می گیرد و دوقطبی صدر و قعر، رفته رفته شكل خودش را پیدا می كند. از این به بعد هر اشتباه با تاوانی سنگین همراه خواهد بود و نفس تیم ها برای دستیابی به آرزوهایی كه از اول فصل در ذهن ساخته بودند، به شماره خواهد افتاد.

بخش ورزشی تبیان
لیگ پانزدهم

زیبای سر به هوا

احتمالا بیشتر كارشناسان و هواداران فوتبال ایران بر سر این نكته اجماع دارند كه در شرایط فعلی، زیباترین بازی های لیگ برتر را پرسپولیسی ها ارائه می دهند. برانكو امسال یك تیم جوان و بی ادعا بست كه دست بر قضا با نمایش های فوق العاده اش توانست همه چشم ها را به خودش خیره كند.
 با این وجود همچنان بدشانسی و بی دقتی دست از سر پرسپولیس برنمی دارد. این تیم تا اینجای كار 22 بازی در لیگ و جام حذفی انجام داده و در همین تعداد مسابقه، دو ركورد حیرت انگیز خلق كرده است؛ یكی 14 بار كوبیدن توپ به تیر دروازه رقبا و دیگری از دست دادن 5 ضربه پنالتی كه باورنكردنی است. پرسپولیس كه در پایان هفته چهارم مسابقات لیگ برتر دقیقا روی پله شانزدهم و در قعر جدول رده بندی قرار داشت، به تدریج خودش را بالا كشید و حالا به عنوان مدعی كسب عنوان قهرمانی یا حداقل سهمیه آسیایی مطرح شده است. با این وجود بی تردید اگر شاگردان برانكو كمی خوش اقبال تر بودند، می توانستند همین حالا بر صدر جدول تكیه زده باشند. وقتی در مورد ركوردهای پرسپولیس حرف می زنیم، یك مورد ویژه دیگر را نیز نباید از یاد ببریم؛ این تیم در تمام مسابقات این فصلش موفق به گشودن دروازه رقبا شده است!
پرسپولیس در دور برگشت لیگ برتر 4 بازی انجام داده و در هر كدام از این بازی ها 2 گل به ثمر رسانده است. با این وجود آنها در 3 مسابقه تن به تساوی 2بر2 داده اند تا 6 امتیاز ارزشمند را از كف بدهند. معادلات امسال پرسپولیس، با انبوهی از اما و اگرها گره خورده است؛ اگر سوشا و بنگر در بازی با پدیده اشتباه نمی كردند، اگر بابك حاتمی در برابر سپاهان به پاشنه آشیل تبدیل نمی شد، اگر كامیابی نیا پنالتی اش را مقابل ذوب آهن گل می كرد یا حتی فرشاد احمدزاده می توانست از موقعیت تك به تكش استفاده كند...
با این همه اما دو نكته امیدواركننده همچنان پرسپولیسی ها را دلگرم می كند؛ یكی اینكه تیم آنها با نمایش های جذاب و چشم نوازش همه هواداران را به شعف آورده و دیگری اینكه در دو هفته گذشته، سایر تیم های بالانشین هم نتوانسته اند چندان نتایج خوبی به دست بیاورند.

صدرنشینی ملال آور

به جرات می توان ادعا كرد ابتدای فصل وقتی پرویز مظلومی سرمربی استقلال شد، كمتر كسی می توانست كسب چنین نتایج خوبی را برای آبی پوشان پیش بینی كند. با این وجود مظلومی توانست تیم كم ستاره اش را هفته ها بر صدر جدول بنشاند و این موقعیت را در پایان هفته چهارم دور برگشت نیز حفظ كند. با این وجود مشكل استقلال بیشتر از آنكه كمی باشد، كیفی است. هواداران این تیم و نیز اغلب كارشناسان و منتقدان هنوز نتوانسته َاند با كیفیتی كه استقلال ارائه می دهد كنار بیایند. در روزهایی كه چندده هزار هوادار پرسپولیس برای تماشای مسابقات این تیم راهی ورزشگاه می شوند، استقلالی ها از مهم ترین بازی های تیم شان هم استقبال نمی كنند. ابتدای فصل پرویز مظلومی به دفعات وعده داده بود بتواند مردم را یك بار دیگر روی سكوها برگرداند، اما این وعده هرگز محقق نشد. شاید همین مساله نشان بدهد مشكل از كجاست و چرا خیلی ها به تداوم صدرنشینی این تیم و نزدیك شدنش به عنوان قهرمانی خوش بین نیستند. استقلالی ها علاوه بر این مشكل قدیمی، در دور برگشت نتایج چندان خوبی هم به دست نیاورده اند.
آنها سیاه جامگان را بردند، با ملوان و ذوب آهن بیرون از خانه مساوی كردند و در نهایت در مسابقه ای كه احتمالا با اشتباهات اثرگذار داوری به سود آنها همراه بود، از قبول شكست برابر قعرنشین جدول رده بندی گریختند. مجموعه این مسائل باعث شده پرویز مظلومی تحت فشار باشد. او هم اما حتما بهانه ها، توجیهات و استدلال های خاص خودش را دارد؛ مثل اینكه در طول نقل وانتقالات نیم فصل، بازیكنان مد نظر او جذب نشدند. باید منتظر ماند و دید استقلال در ادامه راه از كدام مسیر می رود؛ با كسب نتایج خوب و ارائه بازی های تماشاگرپسندتر می تواند مخاطبان را متقاعد كند یا از صدر جدول پایین می آید و حرف منتقدان را به كرسی می نشاند؟

مدعیان ناكام

دور برگشت لیگ پانزدهم اما فعلا با ناكامی انبوهی از مدعیان همراه بوده است. امیر قلعه نویی با هزار امید و آرزو راهی تبریز شد تا در فضایی كه چندان هم به سود او نبود جای تونی اولیویرا را بگیرد، با این وجود امیر هنوز نتوانسته نتایج مناسبی به دست بیاورد و حضورش روی نیمكت تراكتورسازی را توجیه كند.
قلعه نویی در 4 بازی دور برگشت، فقط یك بار طعم پیروزی را چشیده، دو بار مساوی كرده و یك بار هم باخته است. قلعه نویی بعد از توقف هفته گذشته برابر راه آهن مدعی شد از این بعد مسئولیت كلیه نتایج تراكتور را خواهد پذیرفت، اما بلافاصله در زمین خودی تن به شكست برابر پدیده خراسان داد تا دوباره تحت فشار قرار بگیرد. در سپاهان هم وضع به همین منوال است. بعد از جدایی فركی و حضور استیماچ، شاید خیلی ها منتظر اوج گیری طلایی پوشان بودند، اما مربی كروات فعلا از 8 بازی فقط 8 امتیاز گرفته تا اوضاع چندان بر وفق مراد نباشد.
صبای قم با علی دایی هم روزهای خوبی را تجربه نمی كند. این تیم كه از میانه های نیم فصل نخست به شدت اوج گرفت، در 4 بازی دور برگشت 3 شكست را تجربه كرده تا معلوم شود شهریار كار سختی برای باقی نگه داشتن تیمش در كورس بالانشینان دارد. روی دیگر این سكه اما درخشش تیم های فانوس به دست و پایین جدولی است. در ادبیات فوتبالی ضرب المثلی وجود دارد كه می گوید: «در نیم فصل دوم دروازه ها تنگ تر می شود» آنچه به نظر كاملا درست می رسد. با آغاز دور برگشت تیم ها با تمام توان برای بقا می جنگند و این را از روی نتایج خوبی كه فعلا راه آهن، فولاد، استقلال اهواز و پدیده به دست آورده اند به راحتی می شود فهمید.


منبع: گل