صدرنشینی متزلزل ایران در پایان دور رفت

تیم ایران از همان اولین دیدارش مقابل قطر ضعف عبور از خط دفاعی متراکم را بروز داد. بازی با قطر آن هم در تهران با شانس و اقبال به سود ما تمام شد.

رضا رستگاری - بخش ورزشی تبیان

تیم ملی فوتبال جمهوری اسلامی ایران دور رفت مسابقات مقدماتی جام جهانی را با صدرنشینی پشت سر گذاشت.ایران اگرچه در 5 بازی دور رفت نمره قبولی گرفت اما برای صعود همچنان متزلزل نشان می دهد. اگر در بخش بازی با تیم های قوی و غیر دفاعی ایران توانست با پیروزی کارش را به اتمام برساند اما هر وقت به تیم های دفاعی خوردیم راهی برای عبور از سد دفاعی آنان نیافتیم تا با این ضعف آشکار چشم به مرحله برگشت بدوزیم. بی گمان اکنون که تیم های رقیب به این شکل از کار ما آشنایی یافته اند وظیفه مهم بر دوش کارلوس کی روش است تا تدبیر تازه ای بیندیشد.

ضعف مقابل تیم های دفاعی

تیم ایران از همان اولین دیدارش مقابل قطر ضعف عبور از خط دفاعی متراکم را بروز داد. بازی با قطر آن هم در تهران با شانس و اقبال به سود ما تمام شد. اگرچه در سراسر بازی ایران تیم برتر میدان بود اما اگر در دقیقه پایانی دروازه بان حریف آن اشتباه مهلک را نمی کرد مشخص نبود چه سرنوشتی پیش روی ما باشد. پیروزی مقابل قطر آن هم با جنجال و محرومیت این حسن را داشت که ایران را به عنوان بخت مسلم صعود معرفی کرد.

در بازی دوم چاشنی شانس همراهمان نبود تا چین با احتیاط بتواند دو امتیاز از ایران را هدر دهد. در این دیدار ایران با این باور که تساوی در خانه حریف کم از پیروزی نیست از اشتیاق و انگیزه لازم برای زدن ضربه آخر به دور بود. به همین سبب از بخت های قابل توجه بهره نبردیم و امروز افسوس آن را می خوریم.
در بازی های سوم و چهارم بازی تهاجمی حریفان به فریادمان رسید. در حقیقت ازبکستان و کره جنوبی بر خلاف دو حریف ابتدایی ایران رو به بازی بسته نیاوردند و چنین شد که شاگردان کی روش بهترین نمایش خود را در این دو دیدار داشتند و شش امتیاز حیاتی گرفتند.
در بازی با ازبکستان آن هم در خانه حریف ما کولاک کردیم. ازبک ها سرمست از دو پیروزی شیرین با غلبه بر ایران می توانستند سرود صعود سر دهند. اختلاف امتیازی که نصیب آنان می شد کار را بر همه رقیبان سخت می کرد. یاران حریف با باور غلبه سهل بر ایران حالت دفاعی نداشتند و چنین شد که ایران با حفظ دروازه و اتکا به خلاقیت های فردی کفه ترازو را به سود خود سنگین کرد و شکل جدول را کاملا به هم ریخت. با این پیروزی ارزشمند ما آقایی را در گروه آغاز کردیم.

کره جنوبی؛ رقیب دست بسته

کره جنوبی رقیب بزرگ و دیرینه فوتبال ایران را هیچگاه چنین دست بسته و ضعیف ندیده بودیم. بازی حساس گروه بین دو تیم مدعی به آسانی به سود ایران تمام شد. ایران اگرچه با کمترین فاصله گل(1-0) برد اما در کل بازی کاملا حریف را تحت الشعاع قدرت خود دید. حسن کار کره جنوبی این بود که حتی در شرایط مهمانی رو به دفاع نیاورد تا با این پیروزی ایران خود را در یک قدمی صعود ببیند.
تیم کی روش در خواب و خیال پیروزی سهل بر سوریه و ایجاد اختلاف فراوان با رقبا بود که دو عامل جلوی این اتفاق خوب را گرفت. ابتدا بازی در زمین گل آلود و باتلاق گونه و سپس سوریه دفاعی که چاشنی وقت کشی و خشونت را هم داشت. باردیگر مردان ملی پوش ایران به سد دفاعی خوردند و اسیر آن شدند. بازی با سوریه نشان داد که کماکان ضعف خلاقیت برای عبور از یک خط دفاعی متراکم با تیم ملی ما همراه است. درست در همین شرایط است که بازیکنان تهاجمی دقت عمل خود را از دست می دهند .

در این بین بی گمان شکل کار کی روش در بازی دادن به تعداد پرشمار مهاجمان بی اثر نیست. گویا سرمربی پرتغالی تیم ملی هنوز مهاجم ثابت خود را نیافته و این بلاتکلیفی هم او و هم خط حمله ایران را رنج می دهد.

آخرین بازی دور رفت با تساوی

ایران در آخرین بازی مقابل سوریه تن به تساوی داد تا به این ترتیب چهار امتیاز از پانزده امتیاز کامل دور رفت را مقابل ضعیف ترین تیم های گروه از دست داده باشد.
اکنون ایران با یک و دو امتیاز اختلاف از کره جنوبی و ازبکستان فاصله دارد. در دور برگشت ایران سه بازی در خانه و دو بازی را در خانه حریفان سپری می کند. ایران با سه پیروزی و دو تساوی در خانه حریفان به محاسبات عمومی فوتبال نمره خوبی گرفته است.
در دور برگشت شرایط به سود ماست اما کوچکترین تزلزل تلخ ترین سرنوشت را برایمان رقم خواهد زد. اگر از کنار بازی کره جنوبی و امتیازات آن بازی با اغماض عبور کنیم چهار بازی دیگر با توجه به سماجت ازبک ها قابل گذشت نیستند. بر خلاف ما ازبک ها راه عبور از سد تیم های تدلفعی را بلدند. اینگونه بود که ازبکستان حتی در خانه قطر برد. از سوی دیگر چینی ها با آوردن مارچلو لیپی نشان می دهند که قصد پا پس کشیدن ندارند.
قطری ها که همیشه در بازی با ایران چنگ و دندان نشان داده اند نیز برای بازی برگشت بعد از آن دیدار جنجالی دور رفت نقشه ها در سر دارند. تنها با مرور این مسایل باید باور کنیم که راه صعود سخت و دشوار است. تنها نقطه اتکا ما آن هم روی کاغذ بازی آخر با سوریه در شرایط میزبانی است که حتی اگر آن را سهل بگیریم می تواند خواب صعود به جام جهانی را به سراب بدل کند.
نکته مهم در بازی تیم ایران در دور رفت باز نشدن دروازه اش توسط حریفان بود که از این نظر رکورد جالب توجهی بر جا ماند که حتی در سطح جهان مورد توجه واقع شده است.
تیم ایران در این دوره با توجه به شرایط تیم های رقیب بهترین فرصت را برای صعود در اختیار دارد. این وضعیت از تیم های حریف می توانست با کمی دقت ما را از همان پایان دور رفت با جواز صعود همراه سازد. این اتفاق به سادگی می تواند در دور برگشت رخ دهد . از دست رفتن چنین فرصتی ضایعه بزرگی برای فوتبال ملی ما خواهد بود. کارلوس کی روش با علم به این واقعیت باید دست از حاشیه سازی بردارد و تمرکز خود و تیمش را روی بازی های برگشت معطوف دارد. بدون تردید در این مسیر همه اهالی فوتبال مسوول هستند. همه باید دست به دست هم دهیم تا باردیگر با حضور تیم ملی در جام جهانی فوتبال پرچم پرافتخار ایران در مهم ترین صحنه ورزشی جهان به اهتزاز در آید.