تبیان، دستیار زندگی
با آغاز لیگ برتر فوتبال ایران تیم های حاضر در این رقابت ها چهره ای جدید از خود به نمایش می گذارند. هر چند تغییرات پی در پی و پرتعداد در تیم های فوتبال اغلب باعث مشکلات فنی جدی می شود اما چه بخواهیم و چه نخواهیم این رویداد در فوتبال ایران نهادینه شده است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

مسئولیت سنگین هواداران تراکتورسازی


با آغاز لیگ برتر فوتبال ایران تیم های حاضر در این رقابت ها چهره ای جدید از خود به نمایش می گذارند. هر چند تغییرات پی در پی و پرتعداد در تیم های فوتبال اغلب باعث مشکلات فنی جدی می شود اما چه بخواهیم و چه نخواهیم این رویداد در فوتبال ایران نهادینه شده است.

تراکتورسازی

اگر روزگاری بازیکنان با وجود سالها بازی در یک تیم آرزوی کاپیتانی بر دلشان می ماند و یا با اسم بردن از یک بازیکن یک رنگ خاص در اذهان فوتبالی ها رقم می خورد. امروز شاهدیم که بازیکنی در اولین سال حضورش در یک تیم صاحب بازو بند کاپیتانی می شود و اسم بازیکن رنگین کمان را به ما یاد آور می شود!

همانگونه که ذکر شد رفته رفته این تغییرات شکل عادی به خود گرفته و اگر نبود رنگ پیراهن شاید بازیکنان درون زمین هم دچار اشتباه در تشخیص یار خودی می شدند!

در این میان اما عوامل متعددی باعث تغییرات فراوان در تیم ها می شود. یکی از اصلی ترین دلایل بحث مالی است. وقتی حامی مالی یک تیم در تامین نیازهای مالی تیمی دچار مشکل شد ناگهان آن تیم از شاهد برو بیا بازیکنان می شود. بازیکنانی که تا دیروز خود را کشته مرده تیم خود معرفی می کردند ده ها مشکل روی مشکلات موجود تلنبار می کنند تا دلیلی برای ترک یک تیم داشته باشند.

فوتبال ما سالهاست با چنین معضله ای روبروست و این مدیران موفق هستند که با تدبیر موثر خود بر این مشکلات فایق می آیند. به عنوان مثال می توان با ایجاد مکتبی خاص با روشی مشخص آینده خوب یک تیم را با استفاده از سرمایه های موجود تضمین کرد.

روزگاری تیم های فوتبال ما با این روش اداره می شدند. پرسپولیس، استقلال(تاج)، شاهین، دارایی، تهرانجوان، راه آهن ، بانکملی ، سپاهان ،ابومسلم،برق شیراز، ملوان و... هر کدام در این باره دارای مرام و مکتب خاص بودند. خارج شدن چنین تیم هایی از فلسفه کاری شان برای آنها دردسر جدی پدید می آورد. این اتفاق در خصوص تیم های پرطرفدار دردسرهایی بدتر ایجاد می کرد.

همانگونه که ذکر شد رفته رفته این تغییرات شکل عادی به خود گرفته و اگر نبود رنگ پیراهن شاید بازیکنان درون زمین هم دچار اشتباه در تشخیص یار خودی می شدند!

یکی از تیم های موفق سالهای اخیر فوتبال ایران تراکتور سازی است. تیم محبوب تبریزی ها پس از مدت ها دوری از سطح اول فوتبال ایران به لیگ برتر برگشت و در خصوص پرطرفدار بودن گاهی از سرخابی های پایتخت هم پیشی گرفت. دو سه فصل تقریبا موفق از سوی تراکتورسازان باعث شد تا اهالی غیور این دیار توقع قهرمانی را در ذهن داشته باشند. تراکتورسازان یکی دو نوبت در آستانه قهرمانی هم قرار گرفتند اما در آخرین لحظات به اصطلاح کم آوردند.

اما ناگفته پیداست که تحقق چنین عملکردی در سایه بودجه ای سنگین رقم خورد. بودجه ای که معلوم نیست همیشه در اختیار مدیریت این تیم قرار بگیرد تا بر پایه آن جمعی از بهترین های فوتبال را به تبریز ببرند. مسیری که در صورت عدم تامین بودجه لازم این احتمال را به وجود خواهد آورد تا تراکتور سازی چون سالهای نه چندان دور حتی مجبور به وداع از لیگ برتر شود.

تراکتور سازی نه تنها محبوب تبریزی هاست بلکه بسیاری از دوستداران فوتبال در سراسر کشور این تیم را دوست دارند. بنابر این نبود احتمالی تراکتور سازی در لیگ شرایطی را پدید می آورد تا گمان کنیم در این مسابقات گمشده ای داریم.

تراکتورسازی

تراکتورسازی تبریز از میانه های فصل قبل دچار تغییرات مدیریتی شد و کسی مدیر عامل شد که تبریزی ها سابقه خوشی از دوران کاری او در فوتبال این دیار دارند. جمشید نظمی کسی است که فوتبال تبریز در دوره مدیریت او شاهد تولد نسل طلایی فوتبال این دیار بوده اند. از کریم باقری گرفته تا برادران دین محمدی، برادران خطیبی، یوسف بخشی زاده، یونس باهنر، ستار همدانی، اسماعیل هلالی و ...

فوتبال تبریز پیش از این هم نشان داده بود که سرچشمه جوشان استعدادهای ناب است. استعدادهایی که به تیم ملی هم کمک زیادی کرده اند. این توان بالقوه نیاز به مدیریتی دارد که آن را بالفعل کند. اکنون به نظر می رسد که مدیریت جدید تراکتورسازان چنین هدفی را تعقیب می کند. بومی سازی تراکتورسازی از مربی گرفته تا بازیکن نشان می دهد که این تیم راه خود را یافته است. تبریز این توان را دارد تا با ایجاد بستر مناسب و میدان دادن به نیروهای بومی از دراز کردن دست خود به دیگران بی نیاز شود. البته تحقق این هدف نیازهایی دارد. تبریزی ها علاوه بر تلاش فراوان کادر فنی و بازیکنان محتاج صبر و تحمل هواداران هم هستند. طرفدارانی که اگر در پی تیمی همیشه مدعی هستند باید به برنامه بومی سازی مهلت بدهند. همانگونه که ذکر شد حفظ تیم در سطح اول فوتبال ایران با بودجه متزلزل امکان پذیر نیست. اگر تبریزی ها بتوانند با تکیه بر نیروی کارآمد بومی پشتوانه لازم را فراهم سازند چه بسا با انتقال بازیکنان مطرح به سوی جذب درآمد بروند و به جای پرداخت های کلان برای استفاده از بازیکنان سایر استان ها درآمدسازی هم داشته باشند.

به هر روی برای مدیریت فعلی این تیم دوست داشتنی فوتبال کشورمان و همچنین رسول خطیبی و بازیکنان فصل جدید تبریزی ها آرزوی موفقیت داریم. امیدواریم این گروه کاری کنند که ضمن ایجاد رضایت در نزد هوادران بر تعداد آنها بیفزایند. همچنین آرزو می کنیم تا هواداران خونگرم تبریزی با فبول واقعیت موجود به تیم تازه خود فرصت دهند و با ایجاد فشار کاذب کاری نکنند تا این حرکت که می تواند متضمن موفقیت مستمر تراکتورسازی باشد با مشکل جدی مواجه شود.

بهمن اسدی

بخش ورزشی تبیان