با کی سفر نرویم؟

هم قدم و هم پا نیستند
هرچند به نظر می رسد افرادی که از نظر سنی به هم نزدیک ترند، بیشتر هم پا و هم قدم هستند اما همیشه این طور نیست. به قول معروف بعضی افراد، اهل سفر هستند و بعضی دیگر نیستند. بنابراین برای اینکه از مسافرت لذت ببرید، اول از همه به این نکته دقت کنید که گروهی که قرار است با آنها مسافرت بروید، چقدر هم پا و هم قدم شما هستند. برای اینکه افراد را درست برگزینید، رفتار آنها را در جمع های دوستانه و مهمانی ها مرور کنید. مطمئن باشید به سرعت جواب تان را پیدا خواهیدکرد.

بنابراین الزاما به سن افراد دقت نکنید و افرادی را که بیشتر در دورهمی ها از حضور و مصاحبت شان لذت برده اید، برای سفر انتخاب کنید.

سطح تفکر و طبقه یکسان
اصلا شوخی نیست؛ این مساله فقط به بحث انتخاب همسر مربوط نمی شود! اگر شما با افرادی همسفر شوید که دیدگاه و ساختار ذهنی شان با شما متفاوت است، اذیت خواهیدشد. به این مثال ها دقت کنید؛ تصمیم گرفته اید برای اینکه همسرتان چند روز استراحت کند، هزینه کرده و وعده ناهار و شام یا یکی از آنها را حتما در رستوران میل کنید اما همسفر شما اعتقادی به این نوع خرج ها ندارد.
این اولین قدم اختلاف نظر بوده و طبیعی است که باید یکی از طرفین حرف دیگری را بپذیرد و این پذیرش سفر را به کام طرفی که برنامه اش تغییر کرده، تلخ خواهدکرد. بنابراین افرادی را برای سفر انتخاب کنید که از دیدگاه تقریبا یکسانی با شما برخوردارند. این بحث اصلا ارتباطی به توان مالی افراد نداشته و مساله ای کاملا فرهنگی است. در یک کلام با هم فرهنگ خودتان سفر بروید.

بطالت را دوست دارند
تعریف بعضی افراد از استراحت و مسافرت، وقت کشی و گذراندن وقت به بطالت است. این افراد احتمالا خوابیدن، وقت گذرانی در لابی هتل، کافی شاپ یا مکان هایی به این شکل به هر حرکت دیگری ترجیح می دهند. اصل در سفر حرکت مفیدی انجام نمی دهند اما طبیعی است که بخش مهمی از هر مسافرتی به بازدید از آثار باستانی و مکان تاریخی، بازدید از مراکز نوساز و جال هر منطقه، خرید، قدم زدن در بازار و مکان های عمومی هر شهر اختصاص دارد.
بنابراین اگر شما اهل سفر با مخلفات آن هستید با فردی که استراحت و مسافرت را در خوابیدن و ماندن در هتل تعریف می کند، سفر نروید. کافی است شما صبح زود بعد از صرف صبحانه، نقشه شهر را دست تان بگیرید و برای بازدید آماده باشید اما همسفرها ترجیح بدهند بعد از صبحانه در لابی هتل یا منزل اقوام بنشینند و چای بنوشند و صحبت کنند! آن وقت چه حالی خواهید داشت؟

وسواسی ها آزار می دهند
وسواس، نوعی اختلال روانی است که فرد ناخواسته به آن دچار می شود. این اختلال روی رفتار فردی و اجتماعی او اثر گذاشته و زندگی را برای خود او و دیگران سخت می کند. اگرچه باید این بیماری تحت نظر روانپزشک درمان شود اما سفر رفتن با فرد وسواسی هم برای خود شخص و هم برای دیگران آزاردهنده است. به این چند مورد توجه کنید. چنین فردی برای اقامت در هتل یا منزل اقوام، غذاخوردن در منزل اقوام یا رستوران، انتخاب های متعدد از خرید و نوع خرید گرفته تا خوردن یک خوراکی ساده، خود و دیگران را آزار می دهد. بنابراین اگر قرار است چند روز استراحت کنید با فردی که دچار این اختلال است، مسافرت نروید به ویژه اگر شما و خانواده تان افرادی راحت هستید.

با اسکروچ حرکت نکنید!
مسافرت هم مانند هر برنامه دیگری هزینه های خودش را دارد. برای اینکه سفر به شما خوش بگذرد، باید برای آن در حد مناسب هزینه کنید. از خرید، خورد و خوراک، بازدید از مکان های تاریخی گرفته تا میل کردن یکی از تنقلات معروف شهر یا کشوری که به آن سفر کرده اید همگی نیاز به صرف هزینه دارد.
اگر تصمیم به سفر گرفته اید حتما باید این هزینه ها را نیز محاسبه کنید. بنابراین با فرد خسیسی که حاضر نیست برای بازدید از موزه، خوردن خوراکی معروف شهر یا کشوری که به آن سفر کرده اید تا خریدهای ساده و کوچک دیگر هزینه کند، مسافرت نروید. این سفر به جز آزار و اذیت و شنیدن کنایه های مختلف مبنی بر اینکه شما فرد ولخرجی هستید، چیز دیگری برای تان نخواهدداشت. در سفر، دور فرد خسیس را خط بکشید، مرگ اینکه شما هم خسیس باشید!

برون گرا با درون گرا هرگز
اگر اهل شیطنت، شوخی، گپ و گفت و خلاصه همه ویژگی های یک فرد برون گرا هستید به هیچ وجه برای مسافرت سراغ افراد درون گرا که هر یک ساعت یک بار از زبان شان به زور بله یا نه می شنوید، نروید. اگر قرار باشد با فرد یا افرادی همسفر شوید که در مقابل هر شش جمله ای که می گویید یا هر سه لطیفه ای که تعریف می کنید یک لبخند نصفه نیمه تحویل بگیرید، چطور می خواهید یک مسافرت حداقل دو، سه روزه را تحمل کنید؟ باور کنید که سفر به کام تان تلخ می شود و تازه شما را فردی پرحرف و غیرعادی هم تصور می کنند! بنابراین با هم تیپ خودتان همسفر شوید.

با معلم ها سفر نروید
چند روز قرار است فارغ از همه بگیر و ببندهای این دنیا، همه خط کشی ها و محدوده ها و زمان بندی های سال، برای خودتان زندگی کنید و خوش بگذرانید. درست است که بی نظمی در هر شرایطی رفتار خوبی نیست اما اگر قرار باشد در سفر هم مانند خانه سر ساعت هفت صبح صبحانه بخورید و سر ساعت 12 ناهار و ساعت 10 شب هم بخوابید پس چرا مسافرت آمده اید تا حال و هوای تان عوض شود؟
بنابراین سعی کنید با افرادی که اصطلاحات معلم اخلاق هستند و بابت هر 10 دقیقه دیرشدن وقت قانونی! هرچیزی پشت چشم نازک کرده یا جمله معترضانه می گویند، مسافرت نروید. بخشی از لذت سفر بسته به جا به جا شدن زمان های همیشگی زندگی و تغییر شرایط است. جسم و روان گاهی به کمی بی نظمی نیاز دارند تا بتوانند دوباره نظم را بپذیرند.

معتادان به اینترنت، هرگز
کافی است همسفر یا همسفران شما به اینترنت معتاد باشند. آن وقت است که به جای لذت بردن از هم صحبتی با یکدیگر باید هرچه زودتر امکان ارتباط اینترنتی فراهم شود تا همسفرتان به آرامش برسد! تازه این اولین مرحله ماجراست، بعد از آن دائما درگیر اینترنت بوده و حضور شما اصلا برایش اهمیتی ندارد. البته که حالا امکان برقراری ارتباط اینترنتی در هر لحظه و همه جا برقرار است اما اعتیاد به این ارتباط، سفر با این افراد را سخت می کند. جمعی را در نظر بگیرید که همگی با موبایل، تبلت یا لپ تاپ درگیر هستند و قرار است چند روز را کنار هم باشند و از حضور و هم صحبتی هم لذت ببرند، آیا این مساله امکان پذیر است؟

با خودمحورها سفر نروید
این افراد هیچ کس غیر از خودشان را نمی بینند. در سفرهای گروهی باید افراد کمی از «من» بودن دست بردارند و تا حدی که به آزادی شان ضربه وارد نشود، با دیگران همراه شوند. دوستان خودمحور اصلا توجهی به این نکته ندارند. زمانی که همه در تدارک ناهار ظهر هستند، هدفون شان را در گوش شان گذاشته و برای پیاده روی پیش از ناهار اقدام می کنند! به این ترتیب دست یه سیاه و سفید نمی زنند. دور این افراد خط بزرگی بکشید و با آنها همسفر نشوید. باور کنید با هر بار دیدن رفتار این افراد در سفر خودتان را سرزنش خواهیدکرد.

بخش گردشگری تبیان

برگرفته از همشهری