نخستین بار بخاری چه زمانی به كار رفت؟

در قرن پانزدهم با آنكه در خانه ها "بخاری دیواری" ، عمده وسیله گرم كردن بود ، بخاری آهنی اختراع شد و مورد استفاده مردم قرار گرفت. چرا كه بخاری آهنی از بخاری دیواری مفیدتر بود، زیرا آن را در وسط اتاق قرار می دادند، كه هم به وسیله تشعشع، و هم به وسیله گرم كردن هوایی كه در اطراف آن در جریان بود در اطاق حرارت ایجاد می كرد.

بخاری های اولیه را از آجر و گل رُس می ساختند و درِ چدنی یا مفرغی داشتند. ولی چون بهای چدن ارزان بود همه تنه بخاری را هم از آن درست كردند و با توجه به این كه چدن و به طور كلی فلزات بهتر از آجر و گل رس هادی هستند ، حرارت بیشتری از آتش كسب كرده و به هوای موجود در اطاق می رساندند. بخاری های فلزی اولیه بخاری های پنج صفحه ای خوانده می شدند. چون هر بخاری از پنج صفحه تشكیل شده بود. پنج صفحه چدنی عبارت بودند از:یكی صفحه فوقانی، دوم صفحه تحتانی یا كف و سه صفحه هم در سه ضلع تنه بخاری ؛ ضلع چهارم باز بود و در دهانه یك بخاری دیواری قرار می گرفت كه دود آن بتواند از لوله بخاری بالا برود و خارج بشود.

اولین بخاری فلزی كه لازم نبود دهانه آن در بخاری دیواری قرار بگیرد ابتدا در هلند و اسكاندیناوی ساخته شد. نام این بخاری ها بخاری شش صفحه ای بود زیرا شش صفحه چدنی شش ضلع آن را تشكیل می داد. این بخاری ها یك در ، در جلو داشتند كه سوخت در آن بریزند و خاكستر را بیرون بیاورند، دو سوراخ هم داشتند، یكی برای هواكش و دیگری برای وصل كردن به لوله بخاری.

بخاری های اولیه را باچوب و زغالبا سوخت های ارزان قیمت دیگر می سوزاندند. در سال 1820 یك نوع بخاری در كشور آمریكا متداول شد كه قطعات كوچك زغال سنگ در كف آن می سوخت ؛ این نوع بخاری می توانست هر روز 24 ساعت بسوزد و حرارت بدهد. امروزه با توجه به پیشرفت صنعت ، انواع وسائل گرم كننده از قبیل بخاری های گازی و ... روانه بازار شده و در خانه ها و اداره جات مورد استفاده همگان قرار می گیرد.