تبیان، دستیار زندگی
انس و الفت، حجاب‏هاى بى‏اعتمادى را كنار مى‏زند. با این رویه، جوانان بهتر از گذشته از تجربه بزرگ‏ترها آگاه مى‏شوند و راه درست را از نادرست باز مى‏شناسند
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

با جوانان آن کن، که آن به

جوان

درك روحیه جوانان و نیكى به آنان

جوان، عنصرى فعال و حساس در جامعه است كه حقوق و وظایفى بر او معین است و مى‏تواند، منشأ بسیارى از دگرگونى‏هاى اجتماعى باشد. به همین دلیل، باید بزرگان جامعه و بزرگ‏ترهاى خانواده، از احوال جوان خود جویا و آگاه باشند و هرگز او و حقوق او را از یاد نبرند؛ زیرا رعایت حقوق جوان، در هدایت جوان به سوى انجام دادن وظایفش بسیار مؤثر است. از آن‏جا كه بزرگ‏ترها گاهى نمى‏توانند احساسات جوانان را به خوبى درك كنند، جوانان نیز ناراضى و گاهى معترضند. ازاین‏رو، رعایت روحیات جوانى و نیازهاى روحى و جسمى آنان بسیار مهم است. در میان گروه‏هاى جامعه، جوانان بیش از گروه‏هاى دیگر در عرصه اجتماعى، به نیكى و نگاه پر مهر و لطف بزرگ‏ترها نیاز دارند. بدون توجه و احسان بزرگ‏ترها، عرصه شكفتن و بالندگى بر جوانان تنگ مى‏شود. امام صادق علیه‏السلام فرمود: خدا بیامرزد كسى را كه فرزندش را در نیكى و نیكوكارى‏اش یارى كند.آنچه فرزند در توان داشته و انجام داده است، بپذیرد و از آنچه توانایى نداشته است، درگذرد و او را به گناه و معصیت وا ندارد و با مدارا و برخورد سنجیده با او رفتار كند. از آنچه گذشت درمى‏یابیم، خوبى و احسان با جوانان، یكى از راه‏هاى موفقیت آنان است. پى‏آمد چنین رویه‏اى، محبت و عشق جوان به خانواده و جامعه است و همه، زاییده برخورد شایسته و صادقانه و نیك جامعه و خانواده با جوان است.

انس و الفت و نیكى كردن به جوانان، یكى از راه‏هاى كمك به او در رسیدن به رشد و كمال و خوبى‏هاست.

برخورد سنجیده با لغزش‏هاى جوان

دوران جوانى، دوران بحران غریزه‏هاست و بیشتر جوانان در برابر این نیروى ویرانگر، دچار لغزش و خطا مى‏شوند. در این حال، به سعه صدر و هدایت بزرگ‏ترها نیاز دارند. برخورد ناسنجیده با جوان، به ویژه در عرصه اجتماعى، تأثیر منفى فراوانى در روحیه فرد دارد و گاهى او را به سرسختى و لجاجت وا مى‏دارد و براى مدت طولانى، از میدان تربیت دور مى‏سازد. امام على علیه‏السلام درباره شیوه برخورد با جوان خطاكار، روش‏هاى تربیتى راه‏گشایى را یادآور مى‏شود. ایشان مى‏فرماید: از تكرار عتاب و سرزنش دورى كن؛ زیرا سبب واداشتن بر گناه مى‏شود و ملامت را بى‏اثر مى‏كند. هرگاه جوانى را بازخواست كردى، مقدارى از گناهان او را نادیده بگیر تا مؤاخذه تو، او را به طغیان و لجاجت وادار نكند. زیاد عیب‏جو نباش و براى هر لغزشى، در پى ملامت و مؤاخذه نباش.

البته یكى دیگر از راه‏هاى هدایت نسل جوان، پرهیز دیگران از سرزنش و شماتت اوست. سرزنش بیش از اندازه، برخلاف اصول تربیتىِ درست است. همچنین ملامت و سركوفت، چیزى جز نصیحت و خیرخواهى است. بنابراین، توجه دادن گناهكار به زیان‏هاى گناه و نهى كردن او از گناه، نه تنها اشكال ندارد، در برخى از موارد روحیه امر به معروف و نهى از منكر، حیات و بالندگى را در فرد و جامعه پدید مى‏آورد.

زیاده‏روى در سرزنش، آتش لجاجت را بر مى‏انگیزد. با این وجود، امر به معروف و نهى از منكر، غیر از سرزنش و در جاى خود لازم و ضرورى است.

مدارا با جوان

مدارا، از رفتارهاى پسندیده است كه آثار فراوان اخلاقى و تربیتى میان مردم بر جاى مى‏گذارد و البته از برگزیده‏هاى رفتار نیك پیامبر خدا "ص" به شمار مى‏رود؛ امام صادق در بیان شیوه های تربیتی در برخورد با جوانان چنین می فرماید:

آنچه در توان فرزند بوده است، قبول كنید و از آنچه بر او مشكل بوده است، درگذرید و او را به گناه وا ندارید و با او مدارا كنید. با جوان با سختى و بى‏تدبیرى و نادانى برخورد نكنید و با او از راه مدارا و سازگارى رفتار كنید. برخى شرایط رسیدن به درجه مدارا عبارتند از: دورى از عیب‏جویى و ملامت، صبر و تحمل، عفو و گذشت و چشم‏پوشى به جا و سنجیده كه با رعایت مصلحت و درك نمونه‏هاى درست آن باید انجام گیرد. بسیارند سفارشاتی که قهر و قطع ارتباط را به درازا نكشانید. باید كریمانه و بزرگوارانه عیب‏ها و لغزش‏هاى آنان را پوشانید و از كج‏روى‏ها، برایشان درس عبرتى سازنده ساخت.

براى هدایت جوانان، به كارگیرى روش نرم‏خویى و مدارا بسیار كارساز است؛ زیرا آنان در پرتو این روش مى‏توانند، از شكست‏هاى خود، پل موفقیت براى آینده‏شان بسازند.

ارزش نهادن به شایستگى‏هاى جوانان

جوان مى‏خواهد در فعالیت‏هاى اجتماعى تأثیرگذار و فعال باشد و با همه توان براى پیشبرد فعالیت اجتماعى خالصانه بكوشد. به راستى داشتن روحیه ابراز وجود، یكى از ویژگى‏هاى روانى افراد است. ازاین‏رو، سیاستگذاران اجتماعى نیز وظیفه دارند، از توانمندى‏هاى او بهره بگیرند و توانایى‏هاى وى را در چرخه گسترده جامعه به كار اندازند. این فرصت، زمانى به دست مى‏آید كه به استعدادهاى نهفته جوان به نیكى توجه شود و ارزشمند به شمار آید. در حقیقت، محور به كارگیرى انسان‏ها در مسئولیت اجتماعى مناسب، شایستگى و شایسته سالارى است. سیره پیامبر اكرم "ص " در واگذارى مسئولیت‏ها به جوانان، زبان‏زد همگان است.

بهره‏گیرى از نظر جوانان در مشورت‏ها

جوان عضوى از خانواده است و در مقام وزیر و معاون براى والدین به شمار مى‏رود. شخصیت وزیرگونه جوان را نباید نادیده گرفت، بلكه با مشورت با جوان و نظرخواهى از او، باید به او ارزش داد و مسئولیت‏پذیرى در زندگى آینده و اداره آن را به او آموزش داد. البته هرگز نباید در این باره زیاده‏روى كرد و اختیار خانواده را به طور كامل به او سپرد یا در امور خانواده و اجتماع از پیشنهادهاى او بدون دلیل موجه، پیروى كرد. این موضوع در ضعیف كردن شخصیت جوان یا سركشى او تأثیر بسزایى دارد.این رویه براى جوانان نیز سازنده است، زیرا «فرصت كافى به فرزندان امكان مى‏دهد كه مشكلات خود را با والدین در میان گذارند، نظر و عقیده خود را آزادانه بیان كنند. انجام دادن این گونه امور، امنیت خاطر آنها را فراهم مى‏آورد و رشد آنها را در زمینه‏هاى مختلف آسان مى‏سازد.

انس و الفت گرفتن با جوان

انس و الفت، حجاب‏هاى بى‏اعتمادى را كنار مى‏زند. با این رویه، جوانان بهتر از گذشته از تجربه بزرگ‏ترها آگاه مى‏شوند و راه درست را از نادرست باز مى‏شناسند. همراهى و هم‏دلى با جوانان، محیط خانه و آموزش را هر چه بیشتر گرم و دوست داشتنى مى‏سازد. حال آنكه اگر چنین نباشد، محیط خانه و مدرسه براى جوان، همچون قفس خواهد بود. بنا بر آموزه‏هاى گران‏سنگ اسلامى، انس گرفتن و نیكى كردن با فرزندان، از عواملى است كه آنها را به كارهاى نیك فرا مى‏خواند و زمینه هدایت آنها را فراهم مى‏آورد و یارى‏گر آنها در پرداختن به خیر و نیكى‏ها مى‏شود. بسیارى از دختران و پسران، كانون گرم خانواده را رها مى‏كنند، تنها بدان دلیل كه از گرماى انس و هم‏دلى پدر و مادرشان با خود بى‏بهره‏اند.

انس و الفت گرفتن با جوان، آثار مفید تربیتى در پى دارد و از روش‏هاى آزموده شده در مسیر خوشبختى و بالندگى آدمى است

جوان و حق نظارت و حفاظت او

بدون شك، جوانان وقتى با افراد منحرف فكرى یا اخلاقى همراه و هم‏نشین مى‏شوند، خواسته یا ناخواسته از آنان تأثیر مى‏پذیرند. بنابراین، بر پدران و متولیان تربیتى جامعه واجب است كه همواره در راه حفظ سلامت شخصیت آنان بكوشند و هشیار باشند. دوستان ناباب، بیشترین تأثیر را در انحراف فكرى و اخلاقى فرزندان دارند. محیط نیرومند اجتماع قادر است، به آسانى جوان را همرنگ خود سازد و خلق و منش خانوادگى او را كه هماهنگ با روش‏هاى اجتماعى نیست، به دست فراموشى بسپارد. ازاین‏رو، اولیا و مربیان باید در محیط تحصیل و كار، نظارت و راهنمایى خود را از آنان دریغ ندارند و آنان را در محیط‏هاى تازه رها نسازند. از یاد نبریم كه شخصیت جوان در این دوران، در حال شكل‏گیرى است.

منبع: مجله  طوبی

مقالات مرتبط

دیوارهای فاصله را بردار

آرام آرام تا آرامش

اقیانوس زندگی دختران

من باغبان تو فقط گل

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.