آراسته باش بدون آرایش
طی مراسمی در سالن اجلاس سران نمونه هایی از پوشش زنان کارمند رونمایی شد. با شنیدن این خبر به این فکر افتادیم که لزوم این کار چیست و این طرح چه اهدافی را به دنبال دارد؟
در بحث از مد و مدگرایی همواره نظریه ها و تئوری هایی مبنی بر این امر قرار گرفته که اگر جامعه ما بتواند به طور مستقل طرح های نوینی را در باب پوشش و حجاب ارائه دهد پذیرایی و استقبال از طرح های بیگانه و غیربومی در میان اقشار مختلف جامعه به حداقل می رسد. همه انسانها زیبا پسندند و زیبایی را دوست دارند و تمایل دارند که در حد توان بهترین ها را برای پوشش خود انتخاب کنند. لذا در صورتی که الگو و نمونه و طرحی برای این تمایل ذاتی نداشته باشند شاید خیلی خود را در قید و بند منشأ مد و طرح های ارائه شده محدود نکنند و زیبایی را از هر کجا و به هر نحو بدست آورند. در این میان درست است که کیفیت پوشش در هر دو جنس از اهمیت برخوردار است اما پوشش در خانم ها از حساسیتی خاصی برخوردار است و باز در نگاهی ویژه تر نیز می توان حجاب خانم های شاغل را مورد نظر قرار داد.
ضروری است که زن و مرد در کنار استفاده از زیبایی ها و آراستگی ها در پوشش خود عوامل تحریک زا را حذف کنند و بتوانند آراستگی را از آرایش، مودب بودن را از جلب توجه، مرتبط بودن را از نگاه های خیره و هدفمند تفکیک کنند.
همانطور که همه می دانیم شرع مقدس با حضور خانم ها در اجتماع و اشتغال مخالفتی نداشته و حتی الگوهای دینی ما نیز در بسیاری از صحنه های اجتماعی حضور داشتند و به فعالیت می پرداخته اند. اما چگونه؟ و آیا عدم مخالفت در این حیطه به معنای ظهور زن ها در هر شکل و هر ظاهری است و یا چارچوب و اصولی در این زمینه مطرح است؟ امام خمینی می فرمایند حجاب مانع فعالیت های اجتماعی زنان نیست. و چنان چه دختری مایل باشد پزشک شود کار اقتصادی انجام دهد کار سیاسی کند و یا روزنامه نگار شود برای او میدان باز است به شرط اینکه عفاف داشته و حجاب خود را رعایت کند. کیفیت وجودی خانم ها درعرصه اجتماع و محل های کار چه تاثیراتی را می تواند بر کیفیت و کمیت وظائف اجتماعی خود و افرادی از جنس مخالف داشته باشد.
واقعیت این است که سلامت محل اشتغالی که هم خانم ها و هم آقایان در آن مشغول به کار هستند به نوع پوشش هر دو جنس بستگی دارد و در این میان خانم ها به دلیل زیبایی ها و ظرافت های وجودی و ظاهری نیاز به پوششی مناسب تر دارند. اگر می خواهیم محیط کار عاری از هر گونه عامل جلب توجه و انحراف اذهان باشد باید روابط میان دو جنس بدور از تحریک کنندگی و ایجاد توجه به سوی جنس مخالف باشد. یعنی سلامت کار می طلبد که زن و مرد در رابطه با یکدیگر به جای جذب شدن به جذابیت های جنسیتی تنها به عنوان یک همکار طرح و یا گفتگوی خود را ادامه دهند. این نوع رابطه مستلزم آن است که جزئیات حجاب مورد بررسی قرار گیرد و مجموعه عواملی را که در این زمینه می تواند اثرگذار باشد شناخته شود.
عفت و حجاب نه تنها شامل نوع پوشش افراد و خاصه زنان است بلکه نوع نگاه، کیفیت گفتار، استفاده از آرایش، همه و همه می توانند حجب و حیا را در روابط تحت تاثیر قرار دهند. لذا ضروری است که زن و مرد در کنار استفاده از زیبایی ها و آراستگی ها در پوشش خود عوامل تحریک زا را حذف کنند و بتوانند آراستگی را از آرایش، مودب بودن را از جلب توجه، مرتبط بودن را از نگاه های خیره و هدفمند تفکیک کنند. اگر چنین حساسیتی در روابط به وجود آید بازده و کارایی کارمندان دو چندان خواهد شد.
این باور را داشته باشیم که به گفته شهید مطهری کسی که زیبایی اندیشه دارد زیبایی ظاهر خود را به نمایش نمی گذارد.
لذا اکنون که به وجوب حجاب و عفت در میان زن و مرد پی بردیم لازم است که برای عدم گرایش افراد به الگو و مد های نامناسب، خود به طرحریزی و ایجاد ساز و کارهای بهتر جهت پوششی زیبا و عفیف برای زنان شاغل بپردازیم. و اینجاست که معرفی پوشش های مناسب برای زنان کارمند می تواند برنامه هدفمند و طرحی فراگیر تلقی گردد.
فهیمه کهتری / خانواده و زندگی
اگر تمایل دارید اطلاعات نوی را در رابطه با حجاب کسب کنید می توانید کتاب "
حیا و خودآرایی و نقش آن ها در سلامت روانی زن " را در کتابخانه تبیان مطالعه نمایید. انجمن های تبیان نیز زمینه مساعدی را برای بحث و گفتگو برای شما فراهم می کند .مقالات مرتبط
