تبیان، دستیار زندگی
سوالی که خیلی وقت ها پدر و مادر از خود می پرسند و شاید راهی برای آن ندارند این است: کودکم کم رو است. چه کنم؟ یا کودک من بسیار کمرو است. همیشه نگران آینده او هستم. چه طور می توانم این رفتارش را تغییر دهم؟ و نظیر این گونه سوالات که والدین و مربیان را به خ
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

رفتار با کودکان کمرو!

سوالی که خیلی وقت ها پدر و مادر از خود می پرسند و شاید راهی برای آن ندارند این است: کودکم کم رو است. چه کنم؟ یا کودک من بسیار کمرو است. همیشه نگران آینده او هستم. چه طور می توانم این رفتارش را تغییر دهم؟ و نظیر این گونه سوالات که والدین و مربیان را به خود گرفتار کرده است.

بخش خانواده ایرانی تبیان
کودک خجالتی

کودکانی که در موقعیت های اجتماعی امکان ابراز وجود ندارند معمولاً با عنوان کودکان خجالتی شناخته می شوند و تعاملات این کودکان بیشتر به ارتباط با افرادی که به خوبی می شناسند منحصر است. مشکلاتی که در نتیجه این محدودیت در روابط پیش می آید اغلب باعث می شود که آن ها نتوانند در موقعیت های روزمره به بسیاری از اهداف خود دست یابند. والدین آن ها نیز در بیشتر مواقع از این ویژگی فرزند خود رنج می برند و نگران آینده آنان هستند.

عوامل تشدیدکننده

در بسیاری از موارد، گرایش کودکان به کمرویی به علل سرشتی مربوط می شود، اما محیط نیز در تشدید این خصوصیت سهم ویژه ای را برعهده دارد، به عنوان مثال مجبور کردن کودک به برقراری ارتباط با دیگران به ویژه در موقعیت های ناآشنا یا در سنینی که هنوز از توانمندی لازم برخوردار نیست می تواند در تشدید کمرویی او موثر باشد. محدود کردن شدید و ممانعت از کسب تجربه های اجتماعی نیز اغلب فرصت مواجه با چالش ها را از کودک می گیرد و باعث می شود نتواند در خلال این تعاملات راهبردهای مناسب را تمرین کند.

چگونه مهارت برقراری ارتباط را در کودکان افزایش دهیم؟

اما می توان با ایجاد تغییراتی در محیط زندگی کودک شرایط مناسبی را برای از بین بردن کمرویی ایجاد کرد.

* توانایی برقراری روابط اجتماعی نیز مانند بسیاری از رفتارهای دیگر به آموزش نیاز دارد تمرین برخوردهای اجتماعی در خانه و به خصوص در قالب بازی به کودکان کمک خواهد کرد تا قواعد لازم را بیاموزد. حتی با قصه گفتن نیز می توان به نوعی مهارت های برقراری ارتباط با کودک را تمرین کرد، سپس هر گونه پیشرفت در رفتارهای او را مورد توجه قرار داد.

* هیچگاه کودک را به علت خجالتی بودن مسخره نکنید، ارائه پاداش مسلماً روش مناسب تری خواهد بود. در واقع شرمنده ساختن کودک یا سرزنش کردن او تنها احساس بی کفایتی را در او افزایش می دهد، در مقابل تشویق کردن منجر می شود تا کودک بهتر دریابد که کدام رفتار مناسب تر است.

در بسیاری از موارد، گرایش کودکان به کمرویی به علل سرشتی مربوط می شود، اما محیط نیز در تشدید این خصوصیت سهم ویژه ای را برعهده دارد، به عنوان مثال مجبور کردن کودک به برقراری ارتباط با دیگران به ویژه در موقعیت های ناآشنا یا در سنینی که هنوز از توانمندی لازم برخوردار نیست می تواند در تشدید کمرویی او موثر باشد.

* به نظرات او در تصمیم گیری ها توجه کنید، هرچند که کودک کم سن و سال باشد. اما تلاش کنید تا به نحوی به او فرصت اظهار نظر بدهید. به خصوص درباره امور مربوط به خودش مانند انتخاب رنگ لباس یا اسباب بازی.

* شرایطی را ایجاد کنید تا با افزایش تعاملات اجتماعی، کودک بتواند راهبردهایی را که تمرین کرده است به کار ببرد و توانایی خود را در زمینه های گوناگون مورد ارزیابی قرار دهد، البته مهم تر آن است که تجربه هایی را برایش ایجاد کنید که در آن ها به موفقیت دست یابد.

* ثبت نام در کلاس های ورزشی نیز می تواند محیطی جدید همراه با تجربیات لذت بخش را برای کودک به همراه داشته باشد و به از بین رفتن خجالت او کمک کند.

* قبل از ورود به موقعیت های جدید شرایط را برایش توصیف و حتی وضعیت های فرضی را با او تمرین کنید تا به صورت ناگهانی با آن ها رو به رو نشود.

* موفقیت ها و شکست های فرزندتان را با دیگران مقایسه نکنید. بلکه به پیشرفت او در قیاس با رفتارهای قبلی خودش اهمیت دهید و برای هر رفتار جزئی به نحوی ابراز شادمانی و او را تشویق کنید.

* از رفتارهای به شدت حمایتی که خجالتی بودن را در او تثبیت می کند بکاهید اما این کار را طی مدت زمانی طولانی و به آهستگی انجام دهید و اگر در یک موقعیت اجتماعی تقاضایی دارد از او بخواهید که خودش این کار را انجام دهد.

* با این حال والدین باید برای ایجاد یک رفتار جدید در کودک شان شکیبا باشند و بهتر آن است که در صورت تداوم مشکلات از راهنمایی های یک روان شناس در حوزه مشکلات کودک بهره ببرند.


منبع: مجله کودک ، شماره 115 ،زهرا حسین زاده ملکی- روان شناس

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.