اینجا خانه است یا فروشگاه مبل
بارها شنیده‌ایم كه نوع چیدمان و رنگ فضاها تاثیر مستقیم بر روح افراد ساكن در خانه دارد، می‌تواند به آنها انرژی مثبت دهد یا آنان را افسرده و دلزده كند. برای اینكه چیدمان خوب و بد و تاثیر روانی آنها را از منظر كارشناسانه بررسی كنیم با دكتر محمد مجد روانپزشك و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی دانشگاه ایران به گفت‌وگو نشستیم. دكتر مجد عقیده دارد كه با وجود زندگی مدرن امروزی، روح ما هنوز نیازمند آرامش یافتن در كنار خاطرات قدیمی است، پس شاید بهتر باشد یكی از اتاق‌های خانه را به سبك قدیمی با یادگاری‌ها بچینیم یا اگر چنین شرایطی نداریم، گوشه‌ای از اتاق‌مان را به حفظ یادگارها اختصاص دهیم.از آنجا كه ما آدم‌ها همیشه درگیر حواسمان هستیم، تغییرات اندك محیط هم تاثیر بسیار زیادی روی روان و ذهن‌مان دارد. مثلا وقتی فردی وارد محیطی می‌شود كه اغلب با وسایل تیره و كدر چیدمان شده، افسرده می‌شود و انرژی مثبت ذهنی‌اش تحلیل می‌رود. اولین رنگی که نوزاد می‌فهمد صورتی است، برای اینکه فضای رحم مادر رنگ صورتی دارد. بعد از آن، وقتی كمی بزرگ شد، رنگ‌های شاد دیگری را جایگزین می‌كنیم. مثلا برای پسرها آبی را در نظر می‌گیرند و برای دخترها رنگ صورتی.
طیف‌های مختلف رنگی را چگونه می‌توان در چیدمان و فضای مختلف منزل وارد كرد؟
برای اتاق کودکانی که در سنین قبل از مدرسه هستند، باید رنگ‌های روشن و داغ مثل زرد و قرمز استفاده کنیم. بهتر است روی دیوار اتاق كودك‌مان طرح‌هایی كه به آن علاقه دارد بكشیم، مثل بعضی از شخصیت‌های کارتونی. برای رعایت سلامت كودك هم بهتر است از مبلمان و صندلی‌های فایبرگلاس رنگی استفاده كنیم.
به نظر شما بهترین چیدمان از لحاظ روانشناسی چه ویژگی‌هایی دارد؟
سادگی مهم‌ترین عنصری است كه بسیاری آن را نادیده می‌گیرند. ساده‌ترین چیدمان و بهترین آن، استفاده از حجم‌ها و وسایل کوچک و ساده است؛ به طوری که فضای خانه کمی خالی دیده شود. مثلا در گوشه‌ای چند صندلی و یك میز قرار دهیم نه اینکه همه فضا را با انواع مبلمان پر كنیم. چیدمان خلوت و خالی، فضا را بزرگ‌تر نشان می‌دهد. با رعایت این ویژگی می‌توانیم جای وسایل را هم زود به زود تغییر دهیم و چیدمان متفاوتی را تجربه كنیم. بعضی خانه‌ها مثل فروشگاه مبل است، وارد خانه كه می‌شوید انواع میز و صندلی‌ها را می‌بینید كه بیننده را زود هم خسته می‌كند. ما در حال حاضر با خانه‌های کوچک روبه‌رو هستیم، پس بهتر است وسایل‌مان را هم متناسب با فضا انتخاب كنیم.
مبلمان های تاشو بسیار مناسبند، تابلوهای دیوار هم بسیار مهم هستند، شكل‌های درهمی كه فقط چشم را خسته می‌كنند مناسب نیست. عنصر مهم دیگر در چیدمان، وجود گل است. چه خوب می‌شد اگر در خانه‌ها حضور موثر گل را ببینیم و چه بهتر که گل‌های استفاده شده طبیعی باشند. در واقع با گل، زندگی را وارد خانه کرده‌ایم. ما خیلی از طبیعت فاصله گرفتیم، اینقدر که دیگر آرامش‌مان هم از بین رفته است. در بسیاری موارد می‌توانیم پرده نداشته باشیم، به‌خصوص اگر منظره زیبایی پیش رویمان باشد، بهتر است به جای پارچه‌های رنگارنگ به طبیعت نگاه كنیم. می‌توان از دو نوع پرده استفاده كرد، یک پرده تیره و یك پرده روشن برای زمان‌های روز و شب.
به نظرتان كسی كه می‌خواهد شرایط روحی‌اش را تغییر دهد، چه تغییری در چیدمان و رنگ فضای خانه‌اش بدهد تا کمی آرامش پیدا کند؟
وجود وسایل قدیمی همراه با خاطرات گذشته ما را آرام می‌کند. اگر می‌شد بهتر بود اتاقی درست می‌کردیم مخصوص این روزها، اتاقی ویژه به سبک قدیمی که در آن بازگشت به گذشته داشته باشیم.
با توجه به کوچک شدن فضا می‌توانیم یک فضای کوچك و محدود مثلا یک گوشه و كنج خانه را به این سبك بچینیم. آنجا تمام آنچه که ما را به گذشته متصل می‌کند بگذاریم. شاید گلابدان، قرآن، تسبیح و تصاویری از آدم‌هایی که دوستشان داریم؛ این گوشه گوشه مقدسی می‌شود. البته یک دستور جدیدی هست که می‌گوید اینطور فضاها آدم را افسرده می‌کند که به نظر من اینطور نیست. باید ببینیم چه کسی چه چیزی می‌خواهد نه اینکه خط و قانون بدهیم.
نشریه منزل
خانواده و زندگی - تغییر و تنظیم برای تبیان: کهتری
مقالات مرتبط
