نویسندگان و متفکران، رسولان جامعه هستند
ابوالقاسم حسینجانی، نویسنده و مترجم، گفت: ادبیات می تواند به ما كمك كند جامعه پالایش شده ای داشته باشیم كه از ناهنجاری های اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی دور باشد.
ابوالقاسم حسینجانی، نویسنده و مترجم، گفت: ادبیات می تواند به ما كمك كند جامعه پالایش شده ای داشته باشیم كه از ناهنجاری های اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی دور باشد.
ابوالقاسم حسینجانی، با اشاره به این كه یك ملت با زبان و ادبیات و فرهنگ زنده است، گفت: فرهنگ و هنر زمینه ساز تفكرهای سیاسی و اجتماعی مردم یك جامعه است كه می تواند باعث توسعه صحیح شود.
این شاعر، نویسنده و مترجم اظهار كرد: متن ها مرده هایی بیش نیستند؛ هر كتابخانه یك قبرستان است و كلمات مرده هایی هستند كه در آن دفن شده اند مگر اینكه این جسارت و تحرك را داشته باشیم كه این مرده ها را زنده كنیم و با خواندن و به كار گرفتن شان به آن ها روح بدهیم. باید این جسدها را زنده كنیم و با زنده كردنشان، از آن ها شفافیت و عشق بگیریم.
حسینجانی تاكید كرد: هرجا كه شفافیت نیست در آنجا ریا و دروغ شكل می گیرد و انسانیت از جامعه رخت برمی بندد. درواقع ادبیات می تواند به ما كمك كند جامعه پالایش شده ای داشته باشیم كه از ناهنجاری های اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی دور باشد.
این نویسنده افزود: كسانی كه اهل تفكرند، رسولان جامعه هستند و لازم داریم كه شاعران و نویسندگان ما كمی از ترس و خودسانسوری دوری كنند. نویسندگان و اهل تفكر، جان های جامعه هستند و باید بدون بهانه گیری یا رد كردن خط قرمزها، به شكل های هنرمندانه ای حرف هایی را كه دارند و به اصالت آن ها یقین دارند مطرح كنند. اگر برای باورشان اصالت تعیین نكنند، یعنی رسالتی هم ندارند و آنچه می گویند ارزش خاصی برای گفتن و منتشر شدن نخواهد داشت.
وی در عین حال به مسائل اقتصادی نیز اشاره كرد و افزود: نباید تصور كنیم تنها ادبیات می تواند جامعه را نجات دهد. تا زمانی كه اقتصاد درستی نداشته باشیم، نمی توانیم فرهنگ درستی داشته باشیم. من اقتصاد را «بودن» تعریف می كنم و فرهنگ را «شدن»؛ یعنی ابتدا باید بودنی در كار باشد كه بعد از آن مركز دایره، شعاع آن یعنی فرهنگ و جامعه شكل بگیرد.
حسینجانی تصریح كرد: ما اگر در بودنمان كه شامل بودن اقتصادی و معیشتی می شود مشكل داشته باشیم و نیازهای اساسی مان برآورده نشود، نمی توانیم از بودن به شدن برسیم. این دعا را بارها شنیده اید كه پیغمبر اكرم (ص) در ماه رمضان تاكید كرده اند كه پس از نمازهای واجب بگوییم «اَللّهُمَّ اَغْنِ كُلَّ فَقیرٍ اَللّهُمَّ اَشْبِعْ كُلَّ جایِعٍ اَللّهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْیانٍ»؛ به این معنا كه خدایا دارا كن هر نداری را، خدایا سیر كن هر گرسنه ای را، خدایا بپوشان هر برهنه را و می بینید كه پیغمبر هم به این گونه نیازهای انسان توجه داشته است. ادبیات كشورمان باید به این سمت حركت كند.
منبع: مهر
