همایش بین المللی ادبیات و سینما

همایش ادبیات و سینما با ارائه  112 مقاله سعی کرد میان دستاوردهای سینما و آثار ادبی پل بزند.

همایش بین المللی ادبیات و سینما که برای اولین بار در دانشکده ی زبان ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران ارائه می شد پل های میان ادبیات و سینما را جستجو کرد. در این همایش که در تاریخ 19 و 20 بهمن ماه برگزار شد 112 مقاله که با موضوع ادبیات و سینما نوشته شده بودند توسط نویسندگانشان برای علاقه مندان در این حوزه ارائه شدند.
خانم دکتر حق روستا، مدیر دانشکده ی زبان ها و ادبیات خارجی در برنامه ی افتتاحیه ی همایش بر وجود رابطه ی مستقیم میان ادبیات و سینما از زمان پیدایش صنعت فیلم سازی تأکید کردند. برای نمونه داستان مزاحم بورخس که منبع الهام مسعود کیمیایی برای ساخت فیلم غزل بوده است. فیلم های سینمایی از طریق رسانه ی تصویر محتوا را به مخاطب خود می رسانند و کتاب ها با توسل به زبان و کلمات. دکتر حق روستا با اشاره به اینکه دانشکده ی زبان ها و ادبیات خارجی دانشگاه تهران با بیش از 10 زبان زنده ی دنیا قابلیت ارتباط با جهان خارج را دارد تأکید کردند که ارتباط بیشتر حوزه ی ادبیات و سینما و مطالعات بینارشته ای بیشتر در این دوران احساس می شود.
دکتر مریم بیاد، دبیر محترم علمی همایش بر وجود ارتباط میان ادبیات و نمایش از همان سال های دور تأکید کردند. ایشان هم چنین آغاز فعالیت سینما از سال 1900 را همگام با تأثیر متقابل ادبیات و سینما بر یکدیگر دانستند. دکتر بیاد تأکید کردند که در دنیای امروز این ادبیات نیست که برای به تصویر درآمدن به نمایش و یا سینما نیاز دارد بلکه به جرأت می توان گفت که بدون پشتوانه ی ادبیات، سینما قادر نیست به حیات خود ادامه دهد.

دکتر اسکندری به نمایندگی از دکتر قهرمانی معاون محترم بین الملل دانشگاه تهران نیز در برنامه ی افتتاحیه ی همایش شرکت داشتند. دکتر اسکندری کار یک نویسنده در جانبخشی به کلمات و تصویر دادن به متنِ بی تصویر را دشوارتر از فیلم سازی خواندند. هم چنین با اشاره به فیلم هایی که بر اساس رمان های مطرح جهان ساخته شده اند اعلام کردند که این دسته از فیلم ها لطف رمان و آثار ادبی را ندارند چرا که متن آزادی بیشتری به مخاطب برای تصویرسازی می دهد. ایشان با اشاره به تمثیل لطیف دکتر مقدادی و هنرور در شبیه ساختن ادبیات به لایه های نازک پیاز، مخاطب را به داشتن دقت بیشتر در خواندن و عمیق شدن دعوت کردند. دکتر اسکندری موضوع محوری ادبیات و سینما را انسان خواندند و از همین رو آن را بی حد و مرز شمردند. از نگاه ایشان ادبیات و سینما تنها مسئله ی فراهم آوردن فراغت و سرگرمی نیستند بلکه مخاطب با خواندن آثار و یا تماشای آثار سینمایی قادر است هم ذات پنداری کند و به برخی از آمال و آرزوهای خود برسد.
سخنران اصلی همایش دکتر ایوبی معاون محترم سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودند. موفقیت سینمایی ایران در جهان برای همگان پر رمز و راز است. اینکه چگونه ایران توانسته با سالن های محدود و هزینه های کمی که نسبت به فیلم های هالیوودی خرج ساخت فیلم ها می شود این چنین در جهان بدرخشد برای همه سوال برانگیز است. دکتر ایوبی هم چنین اعلام کردند که با وجود اینکه فیلم را امروزه در همه جا می توان دید اما تأثیر حضور در سینما برای مخاطبان بر کسی پوشیده نیست. سینما هنوز با وجود جایگزین و رقیب اصلی خود ٓتلویزیون- نفس می کشد. دکتر ایوبی با اشاره به کسب 300 جایزه ی جهانی در سال جاری برای 80 تا 90 فیلمی که در ایران ساخته شده است، موفقیت سینمای ایران در دنیای کنونی که هر سال 6500 فیلم جهانی در آن ساخته می شود را اعلام کردند. هند که نزدیک به 1000 فیلم تولید می کند 80% سالن هایش با فیلم های هالیوودی پر است. این ایران است که با تولید فیلم های ایرانی خود در عرصه ی سینما مخاطبان خود را تغذیه می کند.
معاون محترم سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به نقل از برخی از فیلم سازان فرانسه که فیلم خانه ی دوست کجاست عباس کیارستمی را تماشا کرده بودند اعلام کرد که سینمای ایران حتی به فیلم های اروپایی این قدرت را داده است که در برابر سینمای هالیوود ایستادگی کنند. این قدرت سینمای ایران از کجاست؟ این قدرت از ادبیات این مرز و بوم نشأت گرفته است. این به این معنی نیست که همه ی فیلم سازان ادیب اند بلکه به این معنی است که سینمای ایران در فضای ادبیاتی ایران تنفس می کند.
در آخر نیز دکتر ایوبی اشاره کردند که پشتوانه ی سینمای ایران چندین هزار دیوان شعری است. شعر بر زبان ما جاری است و ما وام دار لطیفه گویی ها و بذله گویی های عبید زاکانی هستیم. ما وارثان رندی های حافظ و تصویر پردازی های مولانا هستیم. هنر سینما جان بخشی به تصاویر است و هنر شاعر دمیدن در کلمات. از این روست که کار شاعر به مراتب سخت تر است. اگر امروزه سینمای ما صدایی در میان صداهاست به برکت ادبیات است.