چطور یک سایت شناسایی می شود؟

در خلال 15 سال اخیر، وب تحولات و پیشرفت های شگفت انگیزی داشته است. زبان های وب بسیار قدرتمند و قابل انعطاف شده اند.

سرویس دهنده های وب خدمات بسیار قدرتمند و وسیع تری را عرضه می کنند و مرورگرها روز به روز جذاب تر، مجهز به امکانات بیشتر و کارآمدتر شده اند. مجموعه ی این عوامل باعث شده که وب از شکل یک رسانه ی ارتباط جمعی خارج شده و در کلیه شئونات زندگی وارد شود.

وب یک روش معماری یا به عبارتی یک نظام برای ذخیره سازی، سازماندهی و دسترسی به مستندات به هم پیوند خورده ای است که بر روی هزاران هزار ماشین در کل جهان پراکنده و توزیع شده اند. هر یک از این مستندات پیوند خورده حاوی متن، صدا، تصویر، کد اجرایی، اسکریپت و نظایر آنها هستند و می توانند به سند یا اسناد دیگر واقع بر ماشینی متفاوت از این جهان بزرگ اشاره نمایند.

در اندیشه عامه مردم، وب و اینترنت مغهومی معادل دارند در حالی که اینگونه نیست. مفهوم وب با اینترنت فرق دارد!

بزرگترین مزیت وب سادگی استفاده از آن است. کاربر با وارد کردن آدرس یک وب سایت، مثلا www.tebyan.net وارد صفحه اصلی آن می شود و صفحه اصلی آن را بر روی کامپیوتر خود منتقل می کند؛ آن را نگاه و مطالعه نموده و اگر تمایل به دریافت اطلاعات بیشتری در خصوص ایتم هایی که پر رنگ هستند داشت بر روی آنها کلیک می کند. بدیهی است که در زیل هر آیتم پر رنگ که در واقع به آن hyperlink می گوییم آدرس دیگری وجود دارد که ارتباط بین دو صفحه را برقرار کرده است.

این آدرس خاص که URL نام دارد موقعیت دقیق صفحات ذخیره شده در هر نقطه از جهان را مشخص می کند. URL را یک آدرس استاندارد و جهانی فرض کنید که موقعیت هر منبع همانند صفحات وب، فایل های داده، صدا، تصویر، اسکریپت های اجرایی و نظایر انها را به دقت مشخص می کند.

در ذهن خود تصور کنید که چندین میلیارد صفحه ی وب در نقطه نقطه ی جهان ذخیره شده باشد و هر یک از آنها چندین پیوند به دیگر صفحات داشته باشند. آیا این صفحات و ارتباطات (لینک ها) بین آنها به صورت یک تار عنکبوت که بر روی کل جهان کشیده شده تجسم نمی یابد؟ اصطلاح وب به معنای تار عنکبوت از همین تصور نشات کرفته است.

مفهوم URL

اشاره کردیم که یک صفحه وب می تواند شامل یک پیوند به صفحه وب دیگر در هر نقطه از دنیا باشد. هر پیوند در حقیقت آدرس دقیق یک فایل یا صفحه وب محسوب می شود.

با توجه به ناهمگون بودن سیستم عامل و کامپیوترها در دنیا (یعنی هر کسی می تواند سیستم عامل مختلفی داشته باشد. از ویندوز گرفته تا مک) به عنوان یک نیاز بنیادی باید بتوان فایل ها و پروسه ها را از لحاظ سبک نام گذاری و محل استقرار آنها بر روی یک ماشین، هماهنگ و استاندارد کرد. یعنی باید یک روش آدرس دهی برای هر منبع انتخاب شود به صورتی که بتوان به سه سوال زیر برای هر فایلی در دنیا پاسخ بدهد:

1- نام فایل یا منبع چیست؟

2- محل دقیق ذخیره شده فایل کجاست؟ (یعنی روی چه ماشینی قرار دارد)

3- به چه روشی می شود به فایل دسترسی داشت؟

یک روش آدرس دهی استاندارد باید بتواند هر فایلی را به طور خاص و یکتا در دنیا مشخص کند به نحوی که هیچ ابهامی در شناسایی آن وجود نداشته باشد.

آدرس URL شامل سه قسمت اساسی می شود:

1- شناسه پروتکل که به ان پروتکل انتقال نیز گفته میشود. مثلا HTTP یا FTP و...

2- نام ماشینی که فایل روی آن قرار دارد

3- شاخه (دایرکتوری) و نام فایل

به عنوان مثال:

به آدرسی  مانند  http:// www.tebyan.net/SoundGallery.html دقت کنید.

این آدرس از سه قسمت تشکیل شده است.

پروتکل : در این مثال http است که به مرورگر تفهیم می کند که برای بارگذاری و انتقال فایل از پروتکل http و زیر مجموعه قوانین آن باید استفاده کند. فیلد پروتکل با :// از بقیه قسمت ها جدا می شود.

نام ماشین: در این مثال www.tebyan.net است. نام ماشین بین :// تا اولین / بعدی قرار می گیرد.

نام شاخه و نام فایل: در این مثال SoundGallery.html . این قسمت دقیقا بعد از نام ماشین تا آخر ادامه پیدا می کند.

منابع:

Internet engineering / E.Malekian

Computer network

A top-down approach / Kurose & Ross