مروری اجمالی بر آدرس های IP

گاهی اوقات از اینترنت بعنوان شبكه شبكه ها یاد می شود و مبنای آن نیز بر روی یك اصل ساده استوار است .جابجایی اطلاعات از كامپیوتری به كامپیوتر دیگر كه بر اساس مسیریابی و آدرس دهی.  به عبارت دیگر قلب شناسایی هر كامپیوتری در شبكه آدرسی است كه آن را با نام  IP (Internet Protocol) می شناسیم .این آدرس همانند یك شماره تلفن برای هر كاربری منحصر بفرد است و در واقع  اطلاعات مربوط به شخصی است كه بطور اتوماتیك در هنگام برقراری ارتباط یك كامپیوتر در شبكه بوسیله كامپیوتر دیگر گرفته می شود و آن را از دیگر سیستم ها قابل شناسایی می كند . از جمله هنگام بازدید از صفحات مختلف وب ، ارسال و دریافت پست الكترونیك  ، استفاده از یك محیطChat و یا .... .
مقدار اطلاعات در دسترس درباره هر كاربری از طریق آدرسIP به نحوه ارتباط كاربران به اینترنت و دیگر اطلاعات دردسترس بستگی دارد . سازمانهای بزرگی كه مسیر یاب و زیر ساختارTCP/IP دارند می توانند بطور مستقیم پروانه های نشانی هایIP را خریداری كنند و سازمانهای كوچكتر و یاISP ها نیز پروانه بلوكهایی از نشانی هایIP را می خرند و آنها را بصورت استاتیك و یا دینامیك در اختیار كاربران و مشتریان خود قرار می دهند .نشانی های استاتیك تا هنگام تغییرISP برای كاربران ثابت باقی می مانند ولی نشانی های دینامیك در هر بار برقراری ارتباط در اینترنت تغییر می كنند.

آدرس هایIP و نامهایDomain

كامپیوتری كه به اینترنت متصل است باید از طریق زبان خاصی با دیگر سیستم ها مرتبط شود ، كه این زبان با عنوانInternet Protocol شناخته می شود یا به عبارت ساده ترIP. هر كامپیوتر یك آدرس منحصر بفرد دارد همانند یك شماره تلفن. كه در چهار شماره از بین اعداد 0 تا 255 قرار دارند ( بعنوان مثال 206,156,18,122 ) . در واقع پهنای نشانی هایIP سی و دو بیت است و در نتیجه تقریبا 2/4 میلیارد نشانی متمایز را با آن می توان مشخص كرد . البته به دلیل روش نشانی دهی ناكارآمدی كه دارد محدودیتهایی در این تعداد وجود دارد . هر كامپیوتر ، صرفنظر از اینكه آیا بعنوان یك سایت وب كار می كند ،  یا یكmail server ، و یا برای هر كار دیگری مورد استفاده قرار می گیرد ، یك آدرسIP دارد بطوریكه می تواند به سراسر اینترنت دسترسی پیدا كند. برقراری ارتباط از طریق ارسال تكه های  اطلاعات با نامPackets صورت می گیرد كه شامل آدرسIP كامپیوتر مقصد نیز می باشد .

نام هایDomain نیازی به اشاره و یاد آوری ندارند ، زیرا برای كار در اینترنت بعنوان یك ویژگی اختیاری قلمداد می شوند و نیازی به دانستن آنها نیست .به عبارت دیگر كاربران می توانند به جای وارد كردن آدرسhttp://66.218.71.86/  آدرسWWW.yahoo.com را وارد كنند . اگر چندین كامپیوتر در شبكه قرار دارند آنها می توانند تحت عنوان یك نامDomain بصورت گروهی قرار گیرند و برای راحتی هر یك نام خاصی به خود بگیرند . همانند Computer 1 و یا Computer 2 . استفاده از این شیوه حتی در صورت تغییر آدرسIP و یا جابجایی كامپیوتر به محل دیگر برای كاربران بسیار راحت تر است .این نامگذاری ها نیز بصورت اختیاری است و می توانید از آن صرفنظر كنید .

آدرس هایIP بطور ذاتی هیچ ارزش مادی ندارند و در واقع این نامDomain است كه از ارزش مادی خاصی برخوردار است .

Domain Name System یا در واقع همانDNS محلی است كه آدرس هایIP به نامهایDomain تبدیل می شوند .هنگامی كه آدرسWWW.yahoo.com بوسیله كاربری در یك مرورگر وارد شود فرایند مزبور آن نام را به آدرسWWW.yahoo.comتبدیل می كند .و این روش كاربران را قادر به دسترسی به سایت مورد نظرشان می كند .

چگونه رد پای كاربران باقی می ماند ؟

با هر بار اتصال به اینترنت و گرفتنIP چند روش برای شناسایی كاربران وجود دارد . در صورت تمایل می توانید از طریق آدرسhttp://Network-Tools.com به ابزار های مناسبی جهت این كار دسترسی یابید .

- تعیین مالك شبكه  :  آدرسهای IP  برای برپا كنند گان شبكه یا شركت های خصوصی در بلوكهایی توزیع می شوند .با جستجوی بانكهای اطلاعاتی مربوط بهIP های رجیستر شده می توانید مالك یك آدرسIP  را شناسایی كنید.این بانكها ی اطلاعاتی در نواحی آمریكا ، اروپا و آسیا – اقیانوسیه در دسترس می باشند .

- اجرای یك " مراجعه معكوس" :  این امر آدرسIP را داخل نام یك كامپِیوتر ( برای مثال تبدیل آدرسhttp://66.218.71.86/بهWWW.yahoo.com) را تبدیل می كند. این امر در صورتی مورد استفاده قرار می گیرد كه آن كامپیوتر بخشی از یكDomain  رجیستر شده در اینترنت باشد .

- هدایت یك ردیاب : هنگامی كه بسته های اطلاعاتی در سراسر اینترنت جابجا می شوند ، از چندین كامپیِوتر و بر مبنای یك روش درختی عبور می كنند . بطور معمول این بسته ها بهISP  فرستاده می شود و سپس به مقصد برپا كنندهbackboon فرستاده می شوند .و از طریقbackbon برپا كننده ISP، اطلاعات كاربر جابجا می شود و سرانجام به گیرنده آن می رسد . اغلب موارد می توان یك موقعیت تقریبی فیزیكی  از یك آدرسIP  را تعیین كرد  .همچنین می توان برپا كننده شبكه و یاISP را تعیین نمود  حتی اگر كامپیوتر خودش بعنوان بخشی از یكDomain نباشد .

بطور معمول كاربرانی كه از ارتباط های ثابت در اینترنت بهره مند هستند ( شركت های خصوصی ، مودمهای كابلی و غیره ) آدرس هایIP ثابتی و استاتیك دارند . در مقابل شركت های برپا كننده ارتباط اینترنتی از طرِق  Dail-upبطور دینامیك ، در هر بار مراجعه كاربران و در هر تماس آنها یك آدرسIP را به آنها احتصاص می دهند .( همانند اشتراك 100 آدرسIP به ازای هر 800 نفر )

رویه و روال عمل شبكه اینترنت همچنین به مقدار اطلاعاتی كه می تواند از این سو و آن سوی یك آدرس IP جمع آوری شود موثر است. اگر یك سایتProxy  در بین كاربران و اینترنت قرار گرفته باشد ، این مجموعه كامپیوتر ها تنها از طریق یكIP شناسایی می شوند و در این موارد تنهاProxyكاربران  شناسایی می شود و نه خود آنها ، مگر آنكه اطلاعات دیگری  سبب شناسایی آنها شود. نام های كامپیوتر همچنین می توانند برای جمع آوری اطلاعات دیگری مورد استفاده قرار گیرند. نامهای  كامپیوتر برپا كنندگان اصلی بطور معمول دربردارنده نام نزدیك ترین شهر بزرگ كاربر می باشند .برخی شبكه ها به سادگی از آدرس های پست الكترونیك در نام كامپیوتر استفاده می كنند .برای مثال russ.consumer.net دارای یك آدرس پست الكترونیك بصورت  russ@consumer.net می باشد .

البته ابهام در شناسایی كاربر از طریق آدرسIP با استفاده از كوكی های اینترنتی كاهش می یابد. در واقع كوكی ها فایل هایی متنی هستند كه به هر كاربر یك طرح شناسایی منحصر بفرد می دهند .البته كوكی ها در هنگامی كه شخصی از یك آدرسIP ثابت استفاده می كند ضروری به نظر نمی رسند. همچنین و این امر می تواند در شناسایی پست های الكترونیك بدرد نخور وSpam مورد استفاده قرار گیرد .
شما نیز برای آنكه دریابید شمارهIP سیستم تان در هنگام برقراری ارتباط با اینترنت چیست ، می توانید با اجرای فرمانCMD در پنجرهRun و سپس تایپ عبارت ipconfig آن را مشاهده كنید .