روشهای انتقال صوت

---

در هر زمان، با توجه به نیازی که موجود بود، فناوری جدیدی وارد بازار می شد. با ورود این فناوری های تازه، مردم در ابتدا متحیر می شدند و بعد که در رابطه با آن اطلاعات بیشتری را کسب می کردند، به سمت خریداری و استفاده از آن روی می آوردند.

در این مطلب سعی شده تا اشاره ای داشته باشیم بر فناوری های مختلف در هر زمان و واکنش مردم در مواجهه با آنها و برترین فناوریهای تلفن امروز را معرفی کنیم.

در سال 1876، زمانی که گراهام بل در حال انجام آزمایش برای اختراع تلفن بود، مورد تمسخر بسیاری از افراد قرار گرفت. بعضی بر این باور بودند که این عمل ناممکن بوده و تمام تلاش های بل بیهوده است. در آن زمان متخصصان و مخترعین در زمینه الکتریسیته به دلیل عدم آشنایی با علم اصوات، انتقال صوت به واسطه الکتریسیته را امری بعید و دشوار می دانستند.

Telephone کلمه ای ترکیبی از دو کلمهTele به معنای راه دور و Phone به معنای صوت می باشد، به این ترتیب ارتباط صوتی از راه دور، با عنوان Telephone، مطرح شد، زمانی که تلفن اختراع نشده بود بشر برای ارتباط با فواصل دورتر از شیوه هایی مانند ایجاد دود، صدای طبل، کبوترهای نامه رسان و ... استفاده می کرد که البته برای فواصل طولانی کارایی نداشت.

اما این نکته را در نظر داشته باشید که انتقال صوت اولین بار در سال 1831 مطرح شد اما به دلیل ناتوانی در چگونگی انتقال صوت تا سال 1854 عملی نشد. در سال 1854 فردی به نام بدرسون نظریه انتقال صوت به صورت الکتریکی را مطرح کرد که سرانجام توسط گراهام بل به حقیقت پیوست و موجب حیرت همگان شد.

مردم  عام آن زمان که حتی درک چگونگی و مفهوم انتقال صوت بوسیله سیم های الکتریکی برایشان دشوار بود، هیچ گاه به فکر روزی که بتوانند تلفن را با خود حمل کنند (موبایل) و همه جا از آن بهره مند شوند را نمی کردند. اما پیش از آن که به توضیح در رابطه با بهترین تلفن های همراه بپردازیم ، بهتر است در مقدمه ای به چگونگی پیدایش تلفن همراه بپردازیم.

زمانی که تلفن به وسیله که مورد استفاده تمام مردم قرار می گرفت تبدیل شد، ذهن پویای بشر مطابق با غریزه که به دنبال برترین می باشد، اندیشه استفاده از تلفن در مکان هایی به غیر از چهارچوب خانه و یا محل کار، را در ذهن پروراند.

این اندیشه در زمان های مختلف شکل های متفاوتی به خود گرفت که در ادامه به توضیح در مورد آنها می پردازیم.

استابلفیلد، توانست در معرض دید افراد زیادی، با پسر خود که در فاصله 60 متری وی قرار داشت به صحبت بپردازد. بدین صورت که دو جعبه حاوی تلفن را در فاصله 60 متری از یک دیگر قرار داد و مردم به راحتی شاهد صحبت این دو نفر بودند. اما وی به عنوان فردی دروغگو معرفی کردند.

تلاش های استابلفیلد زمانی مورد توجه قرار گرفت که Marconi با اختراع بی سیم دارای شهرت زیادی شد. آن زمان که مردم با این اختراع جدید مواجه شدند، به این نتیجه رسیدند که گفته های مرد کشاورز حقیقت داشته است.

به این ترتیب روزنامه Post Dispatch در نامه ای از استابلفیلد برای تماشای اختراع وی دعوت به همکاری نمود. استابلفیلد تلفنی را به خبرنگار داد که به میله ای فولادی متصل بود و از خبرنگار خواست میله را در هر کجایی که دوست دارد در زمین فرو کند و با هرجا که می خواهد تماس برقرار کند.

خبرنگار نیز توانست با فاصله به طول یک مایل دورتر با صدایی صاف و شفاف به صحبت بپردازد. استابلفیلد در مورد چگونگی کارکرد این تلفن اینگونه توضیح داد که با استفاده از میدان الکتریسیته زمین که از آب اشباع شده است، می توان این تماس تلفنی بدون سیم را برقرار کرد.

اما این عمل باز هم با شک مردم به دلیل عدم تحصیلات استابلفیلد مواجه شد. از سوی دیگر دانشمندان با این عمل بسیار شگفت زده شدند چراکه استابلفیلد می توانست صدا را انتقا دهد در حالی که Marconi می توانست نقطه و خط را انتقال دهد.

مدتی بعد این اختراع بر روی یک کشتی بخار با عنوان Bartholdi نصب گردید و افرادی در ساحل Potomac جمع شدند تا شاهد صحت این اختراع توسط افراد صاحب نظر بشوند. در حالی که کشتی در فاصله نیم مایلی ساحل، در دریا در حال حرکت بود، افراد توانستند با فرو کردن میله های آهنی معمولی به درون زمین، با افراد بر روی عرشه کشتی به صحبت بپردازند. صحت این آزمایش عملی در 21 مه 1902  در روزنامه Washington Evening Star چاپ گردید.

در سال 1910 نیز فردی به نام لارس ماگنوس اریکسون که بعد ها موسس شرکت اریکسون شد، توانست با نصب تلفن در اتومبیل شیوه جدیدی در استفاده از تلفن را مطرح سازد. شیوه کارکرد این تلفن به این صورت بود که فرد برای تماس تلفنی باید متوقف می شد و توسط یک سیم بلند، تلفن موجود در ماشین را به شبکه محلی متصل می کرد و تماس تلفنی را برقرار می کرد. این شیوه به مرور زمان تبدیل به تلفن های رادیویی شد. در سال 1926 از تلفن های رادیویی در ترن های درجه یک استفاده شد.

این تلفن ها در جنگ جهانی دوم به صورت پیشرفته تر، در تانک های آلمانی مورد استفاده قرار گرفت و پس از جنگ نیز پلیس آلمان در ماشین های گشت استفاده از این روش استفاده می کرد. البته این نکته را نیز باید بیان کرد که در استفاده از این تلفن های رادیویی، نیاز به متخصص بود.

سپس در ابتدای دهه 40، شرکت Motorola، توانست تلفن رادیویی با قابلیت برقراری ارتباط دو طرفه که در یک کوله‌پشتی جای می گرفت، را بسازد.

این شرکت همچنین توانست واکی تاکی  و بعد از آن نیز تلفن رادیویی به اندازه بازوی انسان را بسازد. این تلفن رادیویی کارکردی نظامی داشت که نام  Handie-Talkie را به خود گرفت.